www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
28
28
yuxarıdan aşağı baxır və hansı
bir məqsəddən ötrü onlarla
ittifaqa girməyi özləri üçün əskiklik hesab edirdilər.
Məhz bu səbəbdən Səmərqənd hakimi Abdulla xan
vilayətdəki ən istedadlı iki rəssamı səfirliyin tərkibində
Hindistan hökmdarı Cahangirə hədiyyə göndərmişdi.
Məqsəd də bu idi ki, Cahangir Səmərqənddə bu cür
rəssamların,
nəqqaşların
yetişdiyini
görsün
və
yarımköçəri özbəklərin inkişaf edərək yüksək mədəni
səviyyəyə çatmasını anlasın.
Məhz bu hədiyyədən sonra Moqol hökmdarı Cahangir
Səmərqənd hakimi Abdulla xanla ittifaq bağladı və onlar
birlikdə Səfəvilər dövləti üzərinə hücumlar təşkil etməyə
başladılar. Zəifləmiş Azərbaycan-Qızılbaş dövləti bu
hücumların qarşısını kəsə bilmədi, beləcə şərq əyalətləri
Səfəvilərin əlindən çıxdı. Qəndəhar, Herat Moqolların,
Məşhəd və Mazandaran isə Abdulla xanın əlinə keçdi.
Bu hadisənin ən parodoksal cəhəti isə bundan ibarət idi
ki, Səfəvi dövlətinə qarşı ittifaqın bağlanmasına müəyyən
mənada xidmət etmiş hər iki məşhur rəssam …əslən
bizim torpaqlardan idilər və məşhur Təbriz miniatür
məktəbinin davamçıları idilər.
www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
İlqar Fəhmi Qədim miniatür və xəttatlıq sənəti. Bakı tarixindən kollaj
32
32
Bir
dibçəkdə iki gül
Behzadın Təbrizdə Kitabdar olduğu illərdə bəzi şərq
səlnaməçiləri Saray kitabxanası barədə danışarkən «Bir
dibçəkdə iki gül» ifadəsini işlədirdilər. Onlar iki gül
dedikdə Behzadla Sultan Məhəmmədi nəzərdə tuturdular.
Həqiqətən də həmin illərdə Təbriz kitabxanasında bu iki
rəssamın birgə səyi nəticəsində hazırlanan kitablar şərq
mədəniyyətinin incilərindən hesab olunur.
Şərq incəsənətini araşdıran alimlərin ən çox mübahisə
obyekti Kamaləddin Behzadla Sultan Məhəmməd
arasındakı münasibətlər olub. Bir çox alimlər bu iki
rəssam arasında gizli rəqabətin, qısqanclığın, qarşılıqlı
antipatiyanın, çoxsaylı saray intriqalarının oluğunu qeyd
edir. Ən çox belə rəylər tanınmış rus şərqşünasları
B.Zaxoderin və Q.Puqaçenkovun və sairlərinin
əsərlərində özünə yer. Bütün bu fikirlər isə yalnız bir
tarixi fakta əsaslanır: Şah İsmayılın vəfatından və
Təhmasib mirzənin taxta çıxmasından sonra yeni şah
Kamaləddin Behzadı kitabxana rəisliyindən azad edərək