5.8.
BEYNƏLXALQ VALYUTA SİSTEMİNİN
ELEMENTLƏRİ
Beynəlxalq valyuta sistemi ümumdünya istifadə
sisteminin təkamülünün nəticəsi olaraq XIX əsrin ortalarında
formalaşmışdır, hüquqi cəhətdən dövlətlər- arası sazişlər
əsasında
möhkəmləndirilmişdir.
Beynəlxalq
valyuta
sisteminin fəaliyyətinin xarakteri və sabitliyi onun prinsipləri
və təşkili formalarının dünya təsərrüfatının strukturuna,
aparıcı dövlətlərin maraqlarına və qüvvələr nisbətinə uyğun
gəlməsi dərəcəsindən asılıdır. Bu şərtlər dəyişildikdə valyuta
sisteminin təşkili prinsiplərinin də dəyişməsi zərurəti yaranır.
Beynəlxalq valyuta sisteminin tarixən aşağıdakı
elementləri formalaşdırılmışdır:
ehtiyat valyutaları, beynəlxalq valyuta hesab vahidi;
valyutaların qarşılıqlı dönərliyinin şərtləri;
valyuta paritetinin rejimi;
valyuta məzənnəsi rejimlərinin reqlamentə tabe
edilməsi;
valyuta
məhdudlaşdırmalarınm
dövlətlərarası
tənzimlənməsi;
beynəlxalq
valyuta
nəqdiyyəsinin
beynəlxalq
tənzimlənməsi;
beynəlxalq kredit tədavül vasitələrinin istifadə
qaydalarının eyniləşdirilməsi;
beynəlxalq
hesablaşmaların
əsas
formalarının
eyniləşdirilməsi;
beynəlxalq valyuta və qızıl bazarları rejimi;
dövlətlərarası valyuta tənzimlənməsini həyata keçirən
benəlxalq təşkilatların yaradılması.
Beynəlxalq valyuta (məzənnə) sisteminin üç növü
vardır:
169
1.
Qızıl standartları valyuta sistemi.
2.
Bretton-Vuds valyuta sistemi (tənzimlənən valyuta
məzənnəsi).
3 “Üzən” valyuta sistemi.
5.9.
BEYNƏLXALQ VALYUTA
SİSTEMİNİN TARİXİ İNKİŞAFI
İlk dəfə qızıl standartı XVIII əsrin sonunda Böyük
Britaniyada yaranmış və 1816-cı ildə qəbul edilmiş qanunla
möhkəmləndirilmişdir. Lakin 1865-ci ildə Fransa, İtaliya,
Belçika və İsveçrə beynəlxalq ittifaq olan “Sikkə İttifaqı”m
(1865-1878) yaratdılar. Bağlanmış sikkə müqaviləsində iki
metaldan pul kəsilmsi nəzərdə tutulmuşdu: qızıl və gümüş
arasında nisbət 1/15,5 müəyyən edilmişdi. Amma kapitalist
təsərrüfat sisteminin inkişafı şəraitində iki metaldan dəyər
ölçüsü kimi istifadə edilməsi pulun funksiyalarının təbiətmə
mənfi təsir göstərirdi. Ümumi dəyər ölçüsü kimi yalnız bir
əmtəə çıxış edə bildiyinə görə və qızıl sikkələrin dövriyyədən
çıxarılaraq dəfinəyə çevrilməsi nəticəsində sikkə müqaviləsi
dağıldı.
Qızıl standartı XIX əsrin II yansmda başqa ölkələrə də
keçmişdir. Məsələn, Almaniyaya 1871-73. İsveçrə, Norveç
və Danimarkaya 1873, Fransaya 1876-78, Avstriyaya 1892,
Rusiya və Yaponiyaya 1897, ABŞ-a 1900- cu ildə keçmişdir.
1867-ci ildə Parisdə I Beynəlxalq Valyuta Konfransı
keçirilir və konfransda rəsmən qızıl standartının tətbiqi
tövsiyə olunur. Qızıl standartının işlədilməsi ilə yanaşı, bu
zamandan etibarən kağız pulların tədavülünə geniş şərait
yaranır. Xüsusilə qızıl məzmunu daha yüksək
170
olan kağız pul-funtsterlinq dünya hesablaşmalarında xüsusi
çəkiyə malik olur.
Qızıl standartının əsas xüsusiyyəti hər ölkənin pulunun
dəyərinin müəyyən çəkidə saf qızılla müəyyən edilməsi,
qızılın alqı-satqısı, ixrac və idxalın sərbəstləş- məsidir.
Burada qızıl sikkələr qədər banknotlardan istifadə
edilməkdədir, lakin bunlar istənilən zaman hökumətlər
tərəfindən qızıla dəyişdirilə bilərdi. Ümumiyyətlə, bu
sistemdə hökumət müəyyən etdiyi sabit qiymətlə hər kəsə
qızıl satar və özünə təklif olunan qızıllan ala bilərdi. Bu
sistemə bəzən sabit valyuta məzənnəsi sistemi deyilir.
Qızıl standartı ümumbəşəri bir sistemdir. Hər ölkə pulun
dəyərini qızılla tənzimlədiyinə görə, bütün ölkələrin pulları
qızıl miqdarına görə avtomatik şəkildə bir- birindən asılı idi.
Bunun üçün ayrıca müasir dövrdəki valyuta bazarlanna
bənzəyən bazarlara ehtiyac qalmırdı.
Lakin birinci dünya müharibəsinin başlanması ilə
əlaqədar dövriyyəyə əlavə kağız pul kütləsi buraxılması
nəticəsində heç də bütün emissiyalar qızıl məzmunla
örtülmədi. Nəticədə, tədavildə xeyli miqdarda təminatsız pul
kütləsi yarandı. Buna görə də ölkələr qızıl ehtiyatlarını
qorumaq üçün pulların konversiya edilməsini aradan
qaldırdılar. Müharibədən sonra yenidən qızıl standartına
keçmə cəhdləri olsa da, bu cəhdlər baş tutmadı. Çünki qızıl
standartının xüsusiyyətlərindən fərqli olaraq hökumətlər
iqtisadi həyata daha müntəzəm qaydada müdaxilə etməyə
başlamışdı.
Artıq 1922-ci ildə Geniyada II Beynəlxalq Valyuta
Konfransı çağınhr və aşağıdakı prinsiplər müəyyən edilir;
1. Valyuta sisteminin əsasını qızıl və devizlər (xarici
valyutalar) təşkil edir.
171
2.
Qızıl paritet saxlandı.
3.
Valyuta məzənnələrinin müstəqil hərəkətinin bərpa
edilməsi.
4.
Aktiv valyuta siyasətinin tənzimlənməsi.
Lakin 1929-cu ildə dünya iqtisadi böhranının baş
verməsilə qızıl standartının davam etməsinə imkan qalmadı.
Beləliklə, 1933-cü ildə qızıl standartı tamamilə ləğv olundu.
Qızıl standartı ləğv olunduqdan sonra ölkələr arasındakı
əməkdaşlıq səviyyəsi də aşağı düşdü. Hər ölkə öz iqtisadi
mənafeyini düşünərək gömrük vergilərini və rüsumlannı
artırırdı.
Bəzi valyuta zonaları da bu dövrdə meydana gəldi.
Böyük Britaniyanın başçılığı ilə bir qrup ölkələr pullarını
sabit məzənnələrdən funt sterlinqə tabe edərək “funt sterlinq
zonası”nı qurdular. Bu ölkələr Londonda tutduqları funt
sterlinq ehtiyatları ilə öz aralarındakı öhdəlikləri asanlıqla
ödəyir, lakin region xaricindəki öhdəlikləri isə bacardıqca
məhdudlaşdırırdılar.
Onların
əksəriyyəti
ingilis
müstəmləkələrindən qurulan İngilis Millətlər Birliyi ölkələri
idi. Böyük Britaniya funt sterlinqin dəyərini qorumaq üçün
Valyuta Tənzimləmə Fondu da yaratmışdı.
Fransanın rəhbərliyi altında qurulan kiçik bir qrup
(İsveçrə, Belçika və Hollandiya) isə, pullarının qızıla
tabeliyini davam etdirirdilər. Bunlar da “qızıl bloku”nu
meydana gətirdilər.
Bir qrup ölkə də pullarını ABŞ dollarına tabe etmiş və
beləcə də “dollar zonası” meydana çıxmışdı.
Nəhayət, Almaniyanın rəhbərliyi altında əksəriyyəti
inkişaf etməkdə olan ölkələr tərəfindən qurulan bir qrup ölkə
isə valyuta nəzarəti tətbiq edərək pullarının konversiyasını
aradan qaldırırdılar.
172
Dostları ilə paylaş: |