İsgəndər Atilla
Yüklə 3,26 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Qürubə qarşı 333 İsgəndər Atilla
- İştə bir divanədən bir xatirə
- İki həmşireyi-lətafətvan
- Bir qızın son fəryadı, yaxud zindan guşəsindən bir səs
332 Əsrin şairi IX Mərhəmətsizdir iştə köhnə Fələk, Bəşəriyyətlə əylənir daim. Bəşəriyyətlə əylənir gülərək... Dünkü məhkum olur bu gün hakim, Dünkü bədbəxt olur bu gün məsud, Dünkü məsud olur bu gün mərdud. Həp dəyişməkdədir həyatü fünun, Olmayan varmı inqilaba zəbun? Varmı sarsılmaz öylə bir qanun?.. Hər qaranlıqda çırpınır bir nur, Hər həqiqətdə bir xəyal uyuyur. Dün və bu gün Günəş, əngin, nihayətsiz fəzanın nazlı sultanı. Bütün yirminci əsrin müstəbid evladı həp alim... Bütün yirminci əsrin nüstəid evladı həp zalim... Əyilməzkən Mələk insana, aqibət olmuş Şeytan, Nədən Şeytana əbd olsun bu gün alinijad insan!? Cihan qətlgah olmuş, aman yoq zülmü vəhşətdən. Gönüllər qan, çiçəklər qan, bütün çöllər, çəmənlər qan, Dəniz qan, bulutlar qan, hava qan, iştə hər yer qan... Nə istər bir-birindən anlaşılmaz, sayğısız insan!? Ey qafil! Fəlakətsiz səadət, qayğısız rahət deyil qabil. Basıb-kəsmək, yaqıb-yıqmaq azalmaz, daim artar; Bu bir baziçeyi-qüdrət ki, bundan kimsə qurtulmaz. Çalış həp qalib ol, mərd ol! Bu, aydın bir həqiqətdir: “Cihan bir nazənin dilbər ki, yalnız mərdə qismətdir...” Qürubə qarşı 333 İsgəndər Atilla “Dün və bu gün” şeirinə illüstrasiya (Rəssam Oqtay Sadıqzadə) 334 Əsrin şairi IX Hürriyyət öylə nazlı bir afət ki, pək vəqur, Qan aqmadıqca kimsəyə gülməz o işvəkar. Zatən bu, köhnə yurdumuzun köhnə adəti, Hər Tanrının qan içməyə var hüsni-rəğbəti. Hürriyyət? Ah, o bəncə fəqət tatlı bir xəyal... Dünyada varmı hürr, əcəba? İştə bir sual!.. Hərb İlahi qarşısında Arqadaşlar! Sormayın, hiç sormayın! Sızlayan bir qəlbə atəş vurmayın! Sormayın, ariflər! Ey fərzanələr! Anlamaz dərd əhlini biganələr. Fikrini işğal edən hər bir xəyal, Ruhumu eylərdi ilqa bin sual; Kəşf için sərsəm gönül məftun idi, Kim onu həll etsə Əflatun idi. Əski bütlər qalmamış, həp qırmışım, Uçmuş əqlim, büsbütün çıldırmışım Hər həqiqət sanki ölgün bir xəyal!.. Bir oyuncaqdır cihan başdan-başa, Qafil insanlar da bənzər sərxoşa. İştə hər dahidə var bir etiyad, Yan baqıb təqlidə, eylər ictihad. Hər kim əvvəldən inanmış hər nəyə, Bir də ram olmaz o digər bir şeyə. Sorsalar: dünyada kimdir hökmdar? Bən derim: ölmüşlər, ölmüş duyğular. Kim ki, əql istər, o, məcnun olmalı, Hər fəlakət gəlsə məmnun olmalı; 335 İsgəndər Atilla Yoqsa gevşək, duyğusuz bir beyin, Sirri-xilqətdən nə anlar, söyləyin!? Nuri-Haq bir çöhrədir daim gülər, Dərkdən aciz fəqət biganələr. Təşneyi-irfan ikən dərya bulur, Mevt ararkən zindeyi-cavid olur. İştə bir divanədən bir xatirə Dünya nədir? O, iştə fərəhnakü münəksir, Bir aşineyi-zövqü səfa, bir xərabəzar... Ey ruhi-pürsükun!.. Bəzən əsla umulmaz yerdən Nə qədər bəxtiyar olur insan. Qadın! Ey möhtərəm ənisi-bəşər! Sənsiz öksüz qalırdı hissi-bəşər! İki həmşireyi-lətafətvan Yürəkdə qaldı məramım, duyulmaz oldu səsim; Gözümdə qalmadı nur, ah, iştə son nəfəsim!.. Soldu bahari-şəbabım, dəyişdi həp halım; Bu surətim, bu vücudum, bu dönmüş iqbalım. Bən istəməm yaşamaq, hər ümidim oldu tabah, Yürəkdə qaldı bütün dərdü həsrətim, eyvah!.. Bir qızın son fəryadı, yaxud zindan guşəsindən bir səs Ruhi-şairdə mevcidi-ilham Bir məziyyət var: “İbtilayi-qəram!..” * İbtilayi-qəram
*
Abdulla Sura ithaf edilmişdir. Yüklə 3,26 Mb. Dostları ilə paylaş:
|