YI fəsil
-
1 -
Kəndin aşağı tərəfində, dərədən qalxan yolda bir dəstə atlı göründü. Heç nəyə fikir
vermədən
34
birbaş məktəbin həyətinə gəldilər. Onlar əyinlərinə qoyun dərisindən tikilmiş
yarımkürk geymişdilər. Bellərinə çiyni qayışlı enli kəmər bağlamışdılar. Bir
yanlarından onaçılan asmışdılar, o biri yanlarında isə uzun qılıncları sallanırdı.
Ayaqlarında dərisi bir qədər qalın, dabanları məhmizli çəkmə var idi. Başlarına
kənd adamlarının indiyə qədər görmədikləri qəribə papaq qoymuşdular. Papaqların
ortasından elə bil beyinlərini yarıb çıxan buynuz qalxmışdı. Hamısının papağı eyni
cür idi: alın yerinə qırmızı parçadan iri ulduz tikilmiş züllə papaq! Məktəbin
həyətinə gələn kimi atdan endilər. Uzaq yol gəldiklərindən sinələri azacıq tərləyən
və nəfəsləri buxar kimi burunlarından çıxan atların cilovlarından tutub azca
gəzdirdilər.
Hava bozarmışdı. Axşamdan başlayan şaxta bir az da şiddətlənmişdi. Görünür qar
yağacaqdı. Məktəb bomboş idi. İki gün idi qış tə'tili başlamışdı.
Atlılardan üç nəfəri pilləkəni qalxıb sinif otaqlarına, sonra da birinci mərtəbəyə
baxdılar. Nəsə danışdılar, nəyisə ölçüb-biçdilər. Bir azdan kənd yolunun
aşağısından yeni qaraltılar göründü. Onlar piyada idilər. Bölüklərə, dəstələrə
ayrılaraq cərgə ilə dörd qatar düzülmüşdülər. Gələnlərin əvvəli məktəbin həyətinə
çatmışdı. Amma qonşu kəndə qədər uzanan yoldakı əsgərlərin sonu görünmürdü;
elə bir əldən daşlanıb gəlirdilər. Onların da əynində uzun boz şinel, başlarında
züllə papaq var idi. Çoxunun üzünə ülgüc dəyməmişdi. Sarı murdar tükləri
soyuqdan biz-biz olmuşdu. Məktəbin həyətində dayandılar; cərgə-cərgə, bölük-
bölük. Bir azdan yolda dörd at qoşulmuş toplar da göründü və onlar da məktəbin
həyətinə buruldular. Hamıdan sonra isə turbasından tüstü qalxan səyyar mətbəx
gəldi və aşbaz mətbəxi eyvanın altına, xəlvət bir yerə çəkdi. Əsgərlərin cərgəsi
pozuldu. Qazançalar danqıldadı, qaşıqlar cingildədi, hərə bir tərəfə səpələnib
downloaded from KitabYurdu.org
aşbazdan aldıqları xörəyi yeməyə başladılar.
Qılıncları yernən sürünən komandirlər onları yenidən cərgəyə düzdülər, nə isə izah
elədilər. Əsgərlər qarışqa kimi sinif otaqlarına doluşdular.
Partaları sürüyüb həyətə tökdülər. Sonradan məktəbin həndəvərindəki həyətlərə
doluşdular. Heç kimdən heç nə soruşmadan ot tayalarına yaxınlaşdılar, qucaqlayıb
məktəbə doğru gətirdilər. Sinif otaqlarının döşəməsinə tökdülər. Özləri üçün
yatmağa rahat yer düzəltdilər. İri, buz kimi qar dənələri səpələməyə başladı. Bir
azdan isə bu qar dənələri lopa-lopa oldu, yer ağardı.
Yoldaş Fətullayev kənd şura sədri Mustafa kişi ilə birlikdə başının dəstəsi ilə at
belində gəldilər. Yoldaş Fətullayev komandirləri də götürüb sinif otaqlarını,
əsgərlərin yatacağı yerləri, ot döşənmiş döşəmələri şəxsən özü yoxladı və razı
qaldı. Sonra üzünü Mustafa kişiyə çevirdi.
-
Yoldaş sədr, bu otaqlar azlıq edəcək. Kənddə boş otaqlar varmı?
-
Yoxdur, yoldaş Fətullayev.
Fətullayev tərs-tərs onun üzünə baxdı.
-
Yoxdur - tap, evləri boşaltdır.
Mustafa kişi onun zəhmli baxışlarından və sərtliyindən titrəsə də, dilləndi.
-
Bu qışın soyuğunda evləri necə boşaldım, arvad-uşağı necə çölə atım?
-
Deyəsən, başın bədəninə ağırlıq edir?!
Mustafa kişi həyətdə qaynaşan əsgərlərə, yoldaş Fətullayevin sərt üzünə baxıb,
gödəkcəsinin içində büzüşdü. Fətullayev isə sözünə davam etdi.
-
Rusiyadan ölkələr basa-basa gələn bu adamları çöldə qoyacayıq?
Mustafa kişi harasa getdi və bir azdan kəndin evlərindən ağlaşan arvad-uşaq səsi
gəldi.
-
2 -
Çapıq Əmrah ilin çox vaxtını binələrdə, yaylaqlarda, qonşu obalarda qohumlarının,
özünə yaxın saydığı tanış-bilişlərin evində qalardı. O, qaçaq deyildi. Amma
qaçaqvari bir həyat keçirirdi. Həmişə səksəkədə idi. Gözə çox görünməz,
mərəkəyə çox çıxmazdı. Öz evinə havalar soyuqlaşanda, qış girəndə xəlvəti gələr,
downloaded from KitabYurdu.org
bir neçə gün qalardı. İndi də elə etmişdi. İki gün bundan əvvəl evinə gəlmişdi.
Evinə gələn kimi buxarını, dəmir sobanı möhkəm qalatmış, pəncərənin taxtalarını
qapatmış, otaq boyu baş-başa uzanmış üstü gəbəli taxta döşəkçə, mütəkkə, yasdıq
saldıraraq çəkmələrini soyunub rahatca uzanmışdı. O, istəyirdi ki, soyuq qış
havasında sümükləri isinsin, bədəni
35
qızışsın, heç olmazsa, bir-iki gün rahat yatıb dincini alsın. Amma səksəkəli həyat
tərzinin tə'siri ilə bir-iki saat mürgülədikdən sonra, qarmaqarışıq fikirlər, ötən
günlərin olub keçənləri ona rahatlıq vermirdi. Tez-tez o üz-bu üzə çevrilir, gözünü
tavana zilləyir, saatlarla tavana tamaşa edirdi. Onun fikri, xəyalı çözələndikcə
çözələnir, ötən günlərə - Gəncəyə gedib çıxırdı...
... Xudadat bəy adəti üzrə işə başlamazdan əvvəl arxa otağa keçib paltarını dəyişdi,
asılqandan asılmış ağ xalatını əyninə geyindi, fenandoskopunu əlinə alıb diqqətlə
baxdı, istilik ölçəni, cərrahiyyə bıçaqlarını nəzərdən keçirdi və sonradan hər şeyi
səliqə-səhmanla yerinə düzdü. Camaat ona Gəncə general qubernatorluğunu təklif
edəndə uzun müddət razı olmamış: "Mən həkiməm", - demişdi. Lakin atası
Ələkbər bəy işə qarışandan sonra razılıq verməli olmuşdu. Xudadat bəy hər gün
xəstəxanaya baş çəkər, sonra idarəyə gələrdi. Bu gün də elə etmişdi. Yst-başını
səhmana salıb iş otağına keçdi. Yazı masasının arxasında oturdu. Qapı açıldı,
növbətçi zabit içəri keçib səhər poçtunu Xudadat bəyə verdi. Qubernator
məktubları vərəqlədi və əlinə keçən ilk teleqramı oxudu: "Rusiyaya qayıdan
soldatlar özləri ilə bərabər silahlarını da aparırlar. Əgər sülh üzrə onlardan silahı
almaq olmazsa, o zaman Zaqafqaziya milli ordusu cəbhədə silahsız qalacaqdır. Bu
cəhətdən soldat, fəhlə mərkəzi şurası qət etdi ki, milli və qeyri şuralara mə'lum
etsinlər ki, evlərinə qayıdan soldatlardan silahları almaqdan ötrü lazımi tədbir
görülsün. Bu xüsusda hər dəfə məzkur Şuraya mə'lumat versinlər.
Sədr: "Jordaniya".
Xudadat bəyin alnı qırışdı, teleqramı o üz-bu üzə çevirib xeyli baxdı. Kəşfiyyat
ona mə'lumat vermişdi ki, Türkiyə cəbhəsindən: Kars və Ərdəhandan vətənə yola
downloaded from KitabYurdu.org
Dostları ilə paylaş: |