“İsrail-Fələstin münaqişəsi Oslo prosesindən sonra: yeni problemlər



Yüklə 0,82 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə30/32
tarix15.03.2018
ölçüsü0,82 Mb.
#31966
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   32

84 

 

 



                                             TƏKLİF  VƏ NƏTİCƏLƏR 

       Böyük  güclər  xüsusilə  20-ci  əsr  mətbuatda  diqqətlərini  yoğunlaştırdığı 

Ortadoğu  təxminən  bir  əsrdən  çox  bir  zamandır  daxili  qarışıqlıqlar,  döyüşlər, 

qiyamlar,  terrorla  xatırlanır.  Xüsusilə  zəngin  yeraltı  qaynaqlarının  təsbitiylə 

imperialist güclər, bölgəyə yalnız yeraltı qaynaqlarının istismar gözüylə baxmaqla 

qalmamış;  ölkələrin  milli  sərhədlərində  heterogen  bir  quruluş  meydana  gətirəcək 

şəkildə bölümlemek getmişdir. Bu da Yaxın Şərqi iqtidar mübarizələrinə, məzhəb 

toqquşmasına,  böyük  döyüşlərə  itələmişdir.  Lakin  bu  siyasəti  sayəsində  bölgə, 

Qərb  güclər  tərəfindən  rahatlıqla  idarə.  Orta  şərqdə  problemli  bölgələr  yaratmaq 

istəyən  İngiltərə,  Fələstin-İsrail  Qarşıdurmasının  təməllərini  1917  Balfur 

Deklerasyonuyla  atmışdır.  Fələstində  Yəhudi  yurdu  qurulmasına  isti  baxdıqlarını 

ifadə edən İngiliz Xarici İşlər naziri James Balfour, bir xalqa yurd qazandırarkən, o 

torpaqlarda  yaşayan  digər  bir  xalqı  isə  yox  saymışdır.  İngiltərə  və  digər  qərbli 

ölkələrin  Fələstində  Yəhudi  yurduna  isti  baxmaları,  öz  içindəki  Yəhudilərdən 

qaynaqlanmışdır.  Fərqli  din  və  mədəniyyətləri  mənimsəməyi  əhəmiyyətli  bir 

ərdəm sayan Qərb, iki min ilə yaxın birlikdə yaşadıqları Yəhudilərin bir cür fərqli 

din və mədəniyyətdən olmalarını benimseyememistir. Yəhudilərin fərqliliklərini da 

hazmedemeyerek, Yəhudiləri ağır işgəncələrə məruz saxlamışdır. Yəhudiləri kiçik 

görərək, Yəhudilərin asimilasyona yönəlmələrini icazə etməmişlər. Din dəyişdirən 

Yəhudilərə belə ayrı-seçkilik davam etmişdir. Qərbin Anti-sami bu tutumu əsrlərlə 

davam  etdi.  Qərbli  güclərin,  Fələstin  torpaqlarında  bir  Yəhudi  yurdu  qurulmasını 

dəstəkləmələrinin 

səbəbi 

isə 


yəhudilərdən 

xilas 


olmaqdır. 

Rusiya, 


Rumıniya,İspanya, İngiltərə, Almaniya, Portuqaliya kimi bir çox Avropa ölkəsində 

müxtəlif  zamanlarda  soyqırıma  məruz  tutulan  Yəhudilər,  Tövratdakı  Məsih 

inancından  imtina  edərək,  kurtulus  üçün  müasir  Məsihə  (Thedore  Herzlin) 

yönəlmişlər.  Herzlin,  siyasət  aracılıgıyla  və  Yəhudilər  arası  birligi  təmin  edərək 

Fələstin torpaqlarında bir Yəhudi Dövləti qurula istiqamətindəki ideologiyası olan 

Siyasi  Sionizm,  Qərb  dövlətlərin  Yəhudi  əleyhdarlığından  doğulmuşdur.  Çünki 




85 

 

 



şiddətli  bir  assimilyasiya  tərəfdarı  olan  Herzl,  Dreyfus  hadisəsi  ilə  bu  fikrindən 

imtina  etmişdir.  Beləcə  Sionistlər diplomatiyanı  yaxşı bir  şəkildə istifadə  edərək, 

quruluşlarından  təxminən  əlli  il  sonra  hədəflərinə  çatmış;  Fələstin  torpaqlarında 

yəhudi dövləti qurmağı bacarmışlar. Yəhudilər müstəqil İsrail Dövlətini qurduqdan 

sonra  yəhudilərin  Qərb  ölkələrdəki  təzyiq  gördüyü  dövrlərdəki  zəif  və  sülhsevər 

halları  yox  olmuş,  Fələstinlilərə  qarşı  hakim  və  təzyiqçi  bir  mövqe  tutmağa 

baslamışdır.

199


  Fələstin  xalqı  böyük  bir  təzyiq  altına  alınmış,  torpaqlarından 

çıxmaları üçün böyük qırğınlara məruz qalmışdır. Edilənlər qarşısında beynəlxalq 

cəmiyyət  çox  hallarda  səssiz  qalmışdır.  Çünki  İsrail  ABŞ-ın  Yaxın  Şərqdəki 

maraqları saxlanılmasında ən təyin edici faktordur. İsrail'in təzyiq və şiddət ehtiva 

edən  siyasətinə  beynəlxalq  aktorların  səssiz  qalaraq  verdikləri  dolayı  dəstək, 

Fələstinliləri şiddətə baş vurmaq yoluna sövq etmişdir. İsrail, başlanğıcda El Fəth 

və  FAT-a  qarşı  bir  güc  yaratmaq  üçünİslami  Hərəkətə  dəstək  verib,Hərəkətin 

ictimai  və  təhsil  sahələrində  fəaliyyət  göstərməsinə  icazə  vermişdir.İsrail;İslami 

Hərəkat,  siyasi  mənada  qarşısına  müəyyən  bir  güc  mərkəzi  olaraq  çıxdığında, 

Hərəkatı  ən  təhlükəli  düşməni  olaraq  görmüş  və  əksinə  bu  siyasətlə  FAT-a  qarşı  

çevrilmişdir.  Sovet  İttifaqının  çöküşü  ilə  beynəlxalq  siyasi  sisteminin  hansı 

şərtlərlə  idarə  olunacağı  Mədəniyyətlər  qarşıdurması  tezisi  ilə  ortaya  açıq  bir 

şəkildə  qoyulmuşdur.  Yeni  düşmən  Siyasi  İslam  olaraq  təyin  olunmuşdur.  Bu 

səbəblə  diqqət  çəkici  bir  şəkildə  Müsəlman  əksəriyyəti  yasadıgı  ölkələrdə 

Siyasiİslam  yüksələn  bir  dəyər  halına  gəlmişdir.  Həmasdan  bu  müddətdə  ortaya 

çıxmışdır.  HƏMAS-ın  kökləri  müsəlman  Qardaşlara  söykənir  olsa  da  siyasi 

mənada  iqtidara  gedişə  Siyasi  İslamın  yüksəlişi  ilə  olmuşdur.İsrailin  fələstinlilərə 

qarşı tətbiq etdiyi şiddət və təzyiq siyasəti, qarşı şiddət yaratmış və bu da HƏMAS-

ın  ortaya  çıxması  olaraq  İsrailə  əks  olunmuşdur.  Xüsusilə  Sülh  danışıqlarının 

edildiyi  dövrlər,  barısı  maneə  törədici  provakatif  tədbirlər  yapılmıs,  bu  tədbirlər 

qarşısında  soyuqqanlı  olunması  lazım  olarkən,  qarşılıqlı  günahlandırmalara 

                                                           

199

 Алексеев А. Мир в повестке дня не значится // Независимая газета, 09.04.2002 



 


86 

 

 



girisilmistir. Arafatla sülh danışıqlarını davam etdirənİsrail baş naziri İsak Rabin, 

barıs  əleyhdarı  Yəhudi  bir  gənc  tərəfindən  öldürülmüşdür.  Barıs  tərəfdarı  İşçi 

Partiyası  lideri  Simon  Perez  isə  seçkiləri  itirmişdir.  Sahin  qanadın  əhəmiyyətli 

adlarından  Netenyahu,  iqtidarı  qazanmış  və  barış  ümidləri  yaxşıca  azalmışdır. 

İsraildə Barakın iqtidara gəlməsiylə, yavaşlayan sülh prosesi təkrar hızlansa da son 

bir  razılaşma  təmin  edilə  bilməmişdir.  Barışa  ümidlərin  azaldığı  və  qarşılıqlı 

etibarsızlığı xətt mərhələyə çıxdığı bir dövrdə Sabra və Şatila qırğınlarının məsulu 

köhnə  İsrail  Müdafiə  naziri  Ariel  Şaron  iqtidara  gəlmişdir.  II.  İntifadanın 

başlamasından  böyük  pay  sahibi  olan  Şaronun  iqtidara  gətirən  siyasi  güc  (şiddət 

siyasəti),  Fələstində  də  Həmasın  iqtidara  gətirmişdir.Yaxın  Şərqə  demokratiya 

gətirmək  adı  ilə    böyük  bir  layihəyə  girişən  ABŞ,demokratiyanın  ən  əhəmiyyətli 

ünsürlərindən olan və demokratik bir seçki ilə iqtidara gələn Həmasın tanımayaraq, 

Fələstini  qarışıqlığa  sürükləmiştir.  Yaxın  Şərqdə  sülh  yalnız  Fələstin  ilə  İsrailin 

razılaşmasına bağlı deyil. Çünki barışın, güc tarazlığı inanılmaz dərəcədə fərqlilik 

göstərən  Fələstin-İsrail  qarşıdurmasının  iki  aktyoru  arasında,  tam  ikili  danışıqlar 

yolu  ilə  təmin  edilməsi  mümkün  deyildir.  Barış  üçün  əvvəlcə  təşəbbüsü  ABŞ 

ortaya  qoymalıdır.  İsrail  xarici  siyasəti  ABŞ  oxlu  getdiyi  üçün

200


  barışın  təmin 

edilməsində  ən  təyin  edici  ünsür  ABŞ-ın  sülh  istəməsidir.  Ayrıca  ABŞ,  tərəflər 

arası  xarab  güc  tarazlığında  tarazlığı  təmin  etməlidir.  Yəni  ABŞ-ın  rəftarı  yalnız 

barış istəməklə məhdud qalmayıb, bunu realist siyasətlərlə dəstəkləyici həll təklifi 

təqdim  etmə  və  tərəfləri  məcburedici  cəhdləri  olmalıdır.  Oslo  sülh  prosesinin 

başlamasından  əhəmiyyətli  paya  sahib  Avropanın,  problemə  müdaxil  olması 

halında,  ABŞ-a  görə  problemin  həlli  üçün  daha  çox  effektiv  ola  bilər  lakin 

günümüz  vəziyyətində  ABŞ  nəzərə  alınmadan  Fələstin-İsrail  qarşıdurması  kimi 

hardasa  bir  əsrlik  mənşəyə  dayanan  bir  problemi  həll  etmək  mümkün  deyil. 

Xüsusilə  ABŞ-ın  Yaxın  Şərqdəki  maraqları  qorunmasında  ən  əhəmiyyətli 

partnyoru olan və  Regan dövründə  strateji  dəyər  olaraq  təyin  edilən  İsrailin, tərəf 

                                                           

200

  

ROY, Sara (2003), “Hamas and the Transformation(s) of Political Islam in Palestine,” Current 



History, 102/660: 13–20.

 



Yüklə 0,82 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   24   25   26   27   28   29   30   31   32




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə