84
TƏKLİF VƏ NƏTİCƏLƏR
Böyük güclər xüsusilə 20-ci əsr mətbuatda diqqətlərini yoğunlaştırdığı
Ortadoğu təxminən bir əsrdən çox bir zamandır daxili qarışıqlıqlar, döyüşlər,
qiyamlar, terrorla xatırlanır. Xüsusilə zəngin yeraltı qaynaqlarının təsbitiylə
imperialist güclər, bölgəyə yalnız yeraltı qaynaqlarının istismar gözüylə baxmaqla
qalmamış; ölkələrin milli sərhədlərində heterogen bir quruluş meydana gətirəcək
şəkildə bölümlemek getmişdir. Bu da Yaxın Şərqi iqtidar mübarizələrinə, məzhəb
toqquşmasına, böyük döyüşlərə itələmişdir. Lakin bu siyasəti sayəsində bölgə,
Qərb güclər tərəfindən rahatlıqla idarə. Orta şərqdə problemli bölgələr yaratmaq
istəyən İngiltərə, Fələstin-İsrail Qarşıdurmasının təməllərini 1917 Balfur
Deklerasyonuyla atmışdır. Fələstində Yəhudi yurdu qurulmasına isti baxdıqlarını
ifadə edən İngiliz Xarici İşlər naziri James Balfour, bir xalqa yurd qazandırarkən, o
torpaqlarda yaşayan digər bir xalqı isə yox saymışdır. İngiltərə və digər qərbli
ölkələrin Fələstində Yəhudi yurduna isti baxmaları, öz içindəki Yəhudilərdən
qaynaqlanmışdır. Fərqli din və mədəniyyətləri mənimsəməyi əhəmiyyətli bir
ərdəm sayan Qərb, iki min ilə yaxın birlikdə yaşadıqları Yəhudilərin bir cür fərqli
din və mədəniyyətdən olmalarını benimseyememistir. Yəhudilərin fərqliliklərini da
hazmedemeyerek, Yəhudiləri ağır işgəncələrə məruz saxlamışdır. Yəhudiləri kiçik
görərək, Yəhudilərin asimilasyona yönəlmələrini icazə etməmişlər. Din dəyişdirən
Yəhudilərə belə ayrı-seçkilik davam etmişdir. Qərbin Anti-sami bu tutumu əsrlərlə
davam etdi. Qərbli güclərin, Fələstin torpaqlarında bir Yəhudi yurdu qurulmasını
dəstəkləmələrinin
səbəbi
isə
yəhudilərdən
xilas
olmaqdır.
Rusiya,
Rumıniya,İspanya, İngiltərə, Almaniya, Portuqaliya kimi bir çox Avropa ölkəsində
müxtəlif zamanlarda soyqırıma məruz tutulan Yəhudilər, Tövratdakı Məsih
inancından imtina edərək, kurtulus üçün müasir Məsihə (Thedore Herzlin)
yönəlmişlər. Herzlin, siyasət aracılıgıyla və Yəhudilər arası birligi təmin edərək
Fələstin torpaqlarında bir Yəhudi Dövləti qurula istiqamətindəki ideologiyası olan
Siyasi Sionizm, Qərb dövlətlərin Yəhudi əleyhdarlığından doğulmuşdur. Çünki
85
şiddətli bir assimilyasiya tərəfdarı olan Herzl, Dreyfus hadisəsi ilə bu fikrindən
imtina etmişdir. Beləcə Sionistlər diplomatiyanı yaxşı bir şəkildə istifadə edərək,
quruluşlarından təxminən əlli il sonra hədəflərinə çatmış; Fələstin torpaqlarında
yəhudi dövləti qurmağı bacarmışlar. Yəhudilər müstəqil İsrail Dövlətini qurduqdan
sonra yəhudilərin Qərb ölkələrdəki təzyiq gördüyü dövrlərdəki zəif və sülhsevər
halları yox olmuş, Fələstinlilərə qarşı hakim və təzyiqçi bir mövqe tutmağa
baslamışdır.
199
Fələstin xalqı böyük bir təzyiq altına alınmış, torpaqlarından
çıxmaları üçün böyük qırğınlara məruz qalmışdır. Edilənlər qarşısında beynəlxalq
cəmiyyət çox hallarda səssiz qalmışdır. Çünki İsrail ABŞ-ın Yaxın Şərqdəki
maraqları saxlanılmasında ən təyin edici faktordur. İsrail'in təzyiq və şiddət ehtiva
edən siyasətinə beynəlxalq aktorların səssiz qalaraq verdikləri dolayı dəstək,
Fələstinliləri şiddətə baş vurmaq yoluna sövq etmişdir. İsrail, başlanğıcda El Fəth
və FAT-a qarşı bir güc yaratmaq üçünİslami Hərəkətə dəstək verib,Hərəkətin
ictimai və təhsil sahələrində fəaliyyət göstərməsinə icazə vermişdir.İsrail;İslami
Hərəkat, siyasi mənada qarşısına müəyyən bir güc mərkəzi olaraq çıxdığında,
Hərəkatı ən təhlükəli düşməni olaraq görmüş və əksinə bu siyasətlə FAT-a qarşı
çevrilmişdir. Sovet İttifaqının çöküşü ilə beynəlxalq siyasi sisteminin hansı
şərtlərlə idarə olunacağı Mədəniyyətlər qarşıdurması tezisi ilə ortaya açıq bir
şəkildə qoyulmuşdur. Yeni düşmən Siyasi İslam olaraq təyin olunmuşdur. Bu
səbəblə diqqət çəkici bir şəkildə Müsəlman əksəriyyəti yasadıgı ölkələrdə
Siyasiİslam yüksələn bir dəyər halına gəlmişdir. Həmasdan bu müddətdə ortaya
çıxmışdır. HƏMAS-ın kökləri müsəlman Qardaşlara söykənir olsa da siyasi
mənada iqtidara gedişə Siyasi İslamın yüksəlişi ilə olmuşdur.İsrailin fələstinlilərə
qarşı tətbiq etdiyi şiddət və təzyiq siyasəti, qarşı şiddət yaratmış və bu da HƏMAS-
ın ortaya çıxması olaraq İsrailə əks olunmuşdur. Xüsusilə Sülh danışıqlarının
edildiyi dövrlər, barısı maneə törədici provakatif tədbirlər yapılmıs, bu tədbirlər
qarşısında soyuqqanlı olunması lazım olarkən, qarşılıqlı günahlandırmalara
199
Алексеев А. Мир в повестке дня не значится // Независимая газета, 09.04.2002
86
girisilmistir. Arafatla sülh danışıqlarını davam etdirənİsrail baş naziri İsak Rabin,
barıs əleyhdarı Yəhudi bir gənc tərəfindən öldürülmüşdür. Barıs tərəfdarı İşçi
Partiyası lideri Simon Perez isə seçkiləri itirmişdir. Sahin qanadın əhəmiyyətli
adlarından Netenyahu, iqtidarı qazanmış və barış ümidləri yaxşıca azalmışdır.
İsraildə Barakın iqtidara gəlməsiylə, yavaşlayan sülh prosesi təkrar hızlansa da son
bir razılaşma təmin edilə bilməmişdir. Barışa ümidlərin azaldığı və qarşılıqlı
etibarsızlığı xətt mərhələyə çıxdığı bir dövrdə Sabra və Şatila qırğınlarının məsulu
köhnə İsrail Müdafiə naziri Ariel Şaron iqtidara gəlmişdir. II. İntifadanın
başlamasından böyük pay sahibi olan Şaronun iqtidara gətirən siyasi güc (şiddət
siyasəti), Fələstində də Həmasın iqtidara gətirmişdir.Yaxın Şərqə demokratiya
gətirmək adı ilə böyük bir layihəyə girişən ABŞ,demokratiyanın ən əhəmiyyətli
ünsürlərindən olan və demokratik bir seçki ilə iqtidara gələn Həmasın tanımayaraq,
Fələstini qarışıqlığa sürükləmiştir. Yaxın Şərqdə sülh yalnız Fələstin ilə İsrailin
razılaşmasına bağlı deyil. Çünki barışın, güc tarazlığı inanılmaz dərəcədə fərqlilik
göstərən Fələstin-İsrail qarşıdurmasının iki aktyoru arasında, tam ikili danışıqlar
yolu ilə təmin edilməsi mümkün deyildir. Barış üçün əvvəlcə təşəbbüsü ABŞ
ortaya qoymalıdır. İsrail xarici siyasəti ABŞ oxlu getdiyi üçün
200
barışın təmin
edilməsində ən təyin edici ünsür ABŞ-ın sülh istəməsidir. Ayrıca ABŞ, tərəflər
arası xarab güc tarazlığında tarazlığı təmin etməlidir. Yəni ABŞ-ın rəftarı yalnız
barış istəməklə məhdud qalmayıb, bunu realist siyasətlərlə dəstəkləyici həll təklifi
təqdim etmə və tərəfləri məcburedici cəhdləri olmalıdır. Oslo sülh prosesinin
başlamasından əhəmiyyətli paya sahib Avropanın, problemə müdaxil olması
halında, ABŞ-a görə problemin həlli üçün daha çox effektiv ola bilər lakin
günümüz vəziyyətində ABŞ nəzərə alınmadan Fələstin-İsrail qarşıdurması kimi
hardasa bir əsrlik mənşəyə dayanan bir problemi həll etmək mümkün deyil.
Xüsusilə ABŞ-ın Yaxın Şərqdəki maraqları qorunmasında ən əhəmiyyətli
partnyoru olan və Regan dövründə strateji dəyər olaraq təyin edilən İsrailin, tərəf
200
ROY, Sara (2003), “Hamas and the Transformation(s) of Political Islam in Palestine,” Current
History, 102/660: 13–20.
Dostları ilə paylaş: |