36
- diktorun söylədiyi mətn üzrə sual-cavab, diktorun vermiş olduğu
sözlər əsasında hekayə düzəltmə və s. Sualları bir
mövzu
ilə
əlaqələndirib seçmək lazımdır ki, şagirdlər son nəticədə diktorun
suallarından istifadə edərək danışa bilsinlər.
Yuxarıda qeyd etdiklərimizdən aydın olur ki, təlimdə texniki
vasitələrdən istifadə mühüm əhəmiyyətə malikdir. Lakin texniki
vasitələrdən necə gəldi istifadə etmək olmaz. Burada bir sıra psixoloji
pedaqoji tələblərə əməl olunmalıdır.
Hər şeydən əvvəl, texniki vasitə tətbiq edilərkən şagirdlərin yaş və
psixoloji xüsusiyyətləri nəzərə alınmalıdır.
Texniki vasitələrin tətbiqi şagirdlərin idrak imkanlarına uyğun
olmalıdır.
Texniki vasitələrin tətbiqində məktəbin mühitini nəzərə almaz
zəruridir.
Ehtiyac olmadan texniki vasitələrdən yerli-yersiz istifadə etmək
düzgün deyildir. Belə olduqda şagirdlərdə həmin vasitələrə qarşı
laqeydlik, psixoloji doyumluluq yaranır.
Görkəmli pedaqoq A.O.Gernayevski təlim prosesində əyaniliyin
mühüm didaktik prinsip olduğunu qeyd edirdi. İlk növbədə də ibtidai
məktəblərdə onlardan istifadə olunmasını xüsusi vurğulayırdı. O,
uşaqlar üçün, «Vətən dili» kitabının I və II hissələrini elə tərtib etmişdir
ki, öyrənilən material ətraf aləm, təbiət hadisələri haqqında bitgin və
əlaqəli təsəvvürlər əldə edilsin.
Görkəmli gürcü pedaqoqu J.S.Qoqevaşvili dərslikləri tərtib
edərkən nəzərdə tutulması lazım gələn xüsusiyyətləri göstərirdi. O, qeyd
edirdi ki, belə bir dərslik bir tərəfdən əyaniliyə, digər tərəfdən ana
dilinin müntəzəm köməyinə arxalanmalıdır, həm də bu kömək əvvəlcə
müəllimin canlı dili ilə, sonra isə kitab tərcüməsi vasitəsilə
göstərilməlidir.
37
A.O.Çernayevski əyaniliyin bir cəhətini də qeyd etmişdir. O,
yazmışdır… uşaq inamla susduğu, yaxud öz fikrini deyə bilmədiyi və ya
deməyə qorxduğu yerdə əyani şey və şəkil ona, demək olar sehrli təsir
göstərir və dərhal onu dilə gətirir. (Qoqebahvili. Rus dilinə dair tədris
vasitələrinin təhlili, seçilmiş pedaqoji əsərləri. M.1954, səh. 192)
Çernayayevski göstərirdi ki, ortada olmayan bir şeyir nə qədər yaxşı
təsir və ya izah etsən də şagirddə aydın təsəvvür yaranmaz. Lakin bu
şeyi və ya onun şəklini göstərmək, baxmağa vermək, həm də bu zaman
mümükün qədər çox xarici hissi işlətmək kifayətdir ki, şagird həmin
şey haqqında dürüst təsəvvür alsın və onu təsvir edə bilsin.
Bununla yanaşı Çernyayevskinin fikrincə, əşyaya tamaşa edən
şagird təkcə onun zahiri görkəmi ilə deyil, rəngi, keyfiyyəti, hansı
materialdan hazırlanması ilə də tanış olur, yeni əşya haqqında dolğun
təsəvvür əldə edir və öz fikrini söyləyə bilir. Bunlardan əlavə əyanilik,
müəllifin fikrincə, şagirddə mənəvi qabiliyyətin, yəni xarici hisslərin
diqqətin, müşahidə qabiliyyətinin inkişafına, təsəvvür və anlayışların
ibtidai əsaslarının formalaşmasına müsbət təsir göstərir, təlimə maraq
oyadır və eyni zamanda şajirdlərin nitqninin inkişafına kömək edir.
Çernyayevski bir tərəfdən Y.A.Komenskinin didaktikasına,
xüsusilə də onun belə bir tələbinə də əsaslanırdı ki, qeyri-ana dilində ilk
çalışmalar üçün uşaqlara məlum olan material götürülməlidir, digər
tərəfdən o bu məsələ barəsində məşhur alman psixoloqu F.Benekenin
belə bir fikrini əsas tuturdu ki, uşaq ana dili ilə əlaqələndirilən
ətsəvvürləri mənimsəməklə özgə dilin əsasları haqqında təsəvvür əldə
edə bilər. Digər tərəfdən Çernyayevski assosasiya qanununa əsaslanırdı.
Bu qanuna görə təlim sözlərin, xüsusən əşyaların assosasiyası əsasında
baş verir, bu zaman xarici dildən olan söz ana dilində müvafiq sözü
yada salır.
38
Çernyayevski bununla əlaqədar olaraq yazırdı: « Bəzi müəllimlər
belə ümid edirlər ki, uşaq verilən bütün biliyi yalnız hafizə vasitəsilə
mənimsəyə bilər. Lakin bu yalnış fikirdir. Biliyin mənimsənilməsində
gərək düşüncə hdə iştirak etsin, hətta başlıca olaraq iştiirak etsin. Bilik
topladıqca bir-birinin üzərinə qalaqlanmadan bölüşdürməli və
qruplaşdırılmalıdır».
Biz ətrfa aləmdən ilkin informasiyaları, məsələn, havanın
temperaturu, güllərin rəngi və iyi, əşyaların foroması, quşların səsi,
çayların şırıltısı, yeməyin dadı və s. haqqında informasiyaları duyğu
orqanlarımız vasitəsilə alırıq. İnsan qəbul etdiyi informasiyanın çoxunu
görmə orqanları vasitəsilə əldə edir. Biz özümüzə lazım olan
informasiyanı çalışıb yaddaşımızda saxlayırıq.
Yaddaşımıza etibar etmədikdə isə onu qeyd kitabçamıza yazırıq.
Atədən, aldığımız informasiyalar haqqında düşünürük müəyyən
nəticələrə gəlirik və qərarlar qəbul edirik.
Məsələn: biz radio və ya televizorda hava haqqında məlumatda
yağış yağacağı barədə eşitdikdə, evdən çıxarkən hökmən çətir
götürürük.
Müəllimin dərsdə verdiyi informasiyalara əsasən tapşırıqları
yerinə yetiririk. Başqa sözlə informasiyanı emal edirik.
Bəzi hallarda aldığımız bu və ya digər informasiyanı sinif
yoldaşlarımıza deyirik. Bu halda deyirlər ki, insan informasiyanı ötürür.
İnsanlar minilliklər boyu informasiyaları şifahi olaraq ötürmüşlər.
Lakin, bu zaman informasiyanı qəbul edənlə onu ötürən arasında
bilavasitə ünsiyyətin olması lazım gəlirdi. Sonralar informasiyaları
yadda saxlamaq və gələcək nəsillərə ötürmək üçün müxtəlif
vasitələrdən, o cümlədən materialdan istifadə etmişlər.
Bu gün elm və texnikanın surətlə inkişaf etdiyi bir zaman,
ölkəmizdə kompüterləşmə həyatımıza fəal şəkildə daxil olduğu bir
Dostları ilə paylaş: |