86
Kolumbiyanın müasir hinduları qədim çibçi, karib, keçua və aravakların
nəslindəndir. İspanların təcavüzünə qədər çibçilər Kosta-Rika sərhəddindən
şimali Ekvadora qədər geniş ərazilərdə məskunlaşmış və ümumi əhalisinin
sayı 1,2 milyon nəfərə qədər idi. Onlar ağac və daş alətlərlə yer şumlayır,
qarğıdalı, kartof, lobya, tütün və digər məhsullar yetişdirirdilər, Sənətkarlar
qızıldan, gümüşdən, misdən müxtəlif əşyalar, rəsm əsərləri, bəzək şeyləri
düzəldirdi.
1499-cu ildə X.Kolumbun ikinci səyahəti zamanı bura ilk avropalılar gəldi.
1536-cı ildə Xillkes Kesadın başçılığı ilə ekspedisiya Maqdalena çayının
axarının əksi boyu ölkənin daxilinə doğru hərəkət etmiş, indiki Boqota şəhərinin
yerləşdiyi ərazisini tutaraq Santa-Fe qalasının əsasını qoydular. Qitənin digər
ərazilərində olduğu kimi burada da yerli hindu tayfaları kütləvi şəkildə qırılmış,
yerli əhali məcburi işlərə cəlb edilmişlər. İşğal olunmuş çibçilər
ərazilərində qızıl, gümüş, zümrüd istehsalı ilə məşğul olmağa məcbur edilmişlər.
Getdikcə güclənən xalq hərəkatı 1819-cu ildə Simon Bolivarın başçılığı ilə
yekunlaşmış, Böyük Kolumbiya Respublikası elan edilmişdi. Böyük Kolumbiyaya
həmçinin Venesuela və Ekvador daxil idi. 1829-cu iddə Venesuela, 1830-cu ildə
Ekvador ayrılaraq müsdəqil dövlətlərini yaratdılar. Hələ İspaniya ilə müharibə
dövründə Böyük Britaniya Kolumbiyaya iqtisadi yardım göstərir, onu öz sənaye
məhsullarının alıcısına çevirir, ucuz xammalını və tropik məhsullarını idxal
edirdi. Ölkədə qızıl, gümüş, platin, banan, kakao, qəhvə digər məhsulları idxal
edən ingilis işbazları ölkəyə hazır məhsulları gətirməklə sənətkarlığa
böyük zərbə vururdu.
Lakin XIX əsrin axırlarında ingilis şirkətləri getdikcə zəifləyir. ABŞ şirkətləri
isə onu əvəz etməyə başlamışdır. Panama kanalının çəkilişini boynuna götürmüş
fransız şirkətələri müvəffəqiyyətsizliyə uğramış, daxili səbatsızlıqdan istifadə edən
ABŞ hökuməti Panamada ixtişaş yaradaraq ona kömək edib, müstəqil Panama
dövlətinin yaranmasına müvəffəq oldu. Panama dövləti ilə razılıq əldə edən ABŞ
kanalın tikintisini həyata keçirdi.
1929-cu ildə dünyada baş verən iqtisadi hərci-mərçlik yenicə inkaşaf yoluna
düşmüş Kolumbiya sənayesinə güclü təsir etdi. Qəhvəyə və digər kənd təsərrüfatı
məhsullarına azalan tələbat kəndlilərin müflisləşməsinə səbəb oldu.
Hal-hazırda
ABŞ şirkətləri ölkənin bir çox sənaye sahələrini
monopoliyatlaşdırmış, onu ucuz xammal mənbəyinə çevirmişdir.
Kənd təsərrüfatının coğrafiyası və inkişafı
Kolumbiya aqrar ölkəsi olub, iqtisadi fəal əhalinin 54%-i kənd təsərrüfatına
cəlb edilərək ümumi daxili məhsulun 37%-ni verir. Bitkiçilik və heyvandarlığın
inkişafı üçün əlverişli təbii şəraiti olan ölkədə kənd təsərrüfatı intensiv xarakter
daşımır. Burada qiymətli bitkilərdən qəhvə, kakao, banan, tütün, pambıq, şəkər
qamışı istehsalı üçün gözəl təbii şərait vardır. O, dünya üzrə rstehsal olunan
qəhvənin 13-15%-nə malikdir və ölkə ixrac məhsullarının 70%-i onun payına
düşür
87
Qəhvə, banan, tütün və şəkər qamışı ölkəyə daxil olan valyuta fondunun 80%-
ni təşkil edir.
Maqdalina, Kauki və Atrato çaylarının vadiləri buğda, qarğıdalı, arpa, çəltik
əkini üçün olduqca əlverişlidir. Bu məhsullar ancaq daxili taləbatı ödəmək üçün
istehsal edilir.
Ərzaq məhsulları ilə əhalinin tələbatını edəməyən ölkə bəzi məhsulları
idxal etməyə məcburdur. Məhsuldar torpağın cox olmasına baxmayaraq o,
təhlil otlaqlar altındadır. Lakin ölkənin heyvandarlığı ekstensiv xarakter daşıyır.
Aqrar münasibətlərin yarımfeodal xarakteri bütövlükdə iqtisadiyyatın
inkişafına mane olur, sənayenin yüksəlişini ləngidir.
Əkin sahələrinin struktur analizi göstərir ki, kənd təsərrüfatı istehsalının daha
xarakterik cəhəti odur ki, o ixrac istıqamətlidir. Ölkədə qəhvə monokultur kənd
təsərrüfatı bitkisi hesab edilir. Bundan əlavə buğda, pambıq, tütün və banan da
geniş ərazilərdə becərilir.
Kolumbiyada qəhvə XVIII əsrin əvvəllərində yayılmış, XIX əsrin 30-cu
illərində isə ixrac edilməyə başlanmışdır.
Qəhvənin əkin sahələrinin genişlənməsinə həm əlverişli iqlim şəraiti, həm də
əkinçiliyin strukturu təsir etmişdir. Mülayim iqlimə malik olan bölgələrdə 800-
1500 m yüksəklikdə yüksək keyfiyyətli qəhvə sortları becərilir. Dünyada ən böyük
qəhvə ixracatçısı olan Braziliyadan fərqli olaraq burada kofe iri plantasiyalarda
deyil, xırda kəndli təsərrüfatlarda qəhvə ağaclarına daha yaxşı xidmət edilir, vaxtı-
vaxtında daranır, yetişmiş meyvələri yığılır. Ölkədə qəhvə ağacları kölkədə inkişaf
edir, meyvəsi gec yetişir və buna görə də Braziliya qəhvəsinə nisbətən kofeini
yüksək və keyfiyyətli olur.
Qəhvənin monokultura olması ölkənin sosial-iqtisadi strukturunda həlledici
olmasını və ABŞ-dan asıllığını
artırır. Belə ki, ölkədə istehsal edilən qəhvənin 80%-ni ABŞ idxal edir və
Nyu-York birjasında qəhvənin qiymətinin dəyişməsi ölkəyə xeyli zərər vurur.
Buna görə də son illər dövlət və milli federasiya qəhvə istehsalını
azaltmaqla banan, şəkər qamışı və pambığın istehsalını, ixracını atırmaq
üçün tədbirlər görür. Banan əsasən isti tropik iqlim qurşağında, yağışların
çox düşdüyü ərazilərdə, süni suvarma üçün əlverişli şərait olan Maqdalena çayı
vadisində becərilir.
Son vaxtlar Atlantik sahilində Uraba və Turbo rayonlarında iri banan
plantasiyaları salınmışdır. İxrac məhsulu olan banan plantasiyaları «Yunayted frut
kompani» və onun filialı «Maqdalena frut kompani» şirkətləri tərəfindən
nəzarətdədir.
Atlantik sahilində istehsal edilən banan üçün ən böyük təhlükə qasırğalardır.
Lakin son illər onun qarşısının alınması üçün müəyyən qoruyucu tədbirlər həyata
keçirilir.
Şəkər qamışı ölkəyə İspaniyadan gətirilmişdir və yerli əhaliyə məlum
deyildir. Şəkər qamışını əsas istehsal edən əyalət Valyedir ki, ölkədə istehsal
olunan məhsulun 90%-i onun payına düşür. Bundan başqa şəkər qamışı Tolima,
Kaldes, Antiokiya və digər əyalətlərdə də becərilir. 1960-cı illərədək Kolumbiya
Dostları ilə paylaş: |