FƏXRİ VALEHOÖLU
arada Muravyov Mustafa bəy Xırtızlının məktubunu alır. M ək
tubda Barmaqsızda köç edənlərin və qarapapaq qarovul dəstə
lərinin onlar tərəfə, Ahısqa paşalığının ərazisinə keçməsinin
qadağan olunması xahiş olunurdu. Muravyov cavab məktubu
yazaraq onların sakinlərinin sərhədi keçmədiyini və əg ər keçsə
belə qarapapaq qarovul dəstələri tərəfindən dərhal geri qaytarıl
dığını bildirir və bu məktubu Q asım Ş ə rif oğ lu vasitəsiylə
Xırtıza göndərir.
1826-cı il 8 iyulda Antonovun Muravyova göndərdiyi başqa
bir raportundan aydın olur ki, soyğunçular qarapapaq yaylaqla
rından 20 at aparmağa cəhd etsələr də tez bir araya toplanmış
qarapapaq qarovulçulan yubanmadan onları təqib edib atları
qaytarmağa müvəffəq olublar'.
1831-
ci ildə bəzi gürcü knyazları ruslan Gürcüstandan qov
maq üçün gizli təşkilat yaradıb qiyam hazırlıqlarına başlayırlar.
Onlar məktub vasitəsilə Aleksandr Mirzəyə müraciət edib hazır
lanan qiyama rəhbərlik etmək üçün ondan Qaxetə gəlməyi xahiş
edirlər. Bu məktubu İranda yaşayan şahzadəyə qiyamın ən fəal
təşkilatçılarından olan knyaz Aleksandr Orbelianinin təhkimli
kəndlisi, Borçalı mahalının H əsənxocalı kəndinin 25 yaşlı
sakini M olla Zaman çatdırır və cavab gətirir ki, Aleksandr
Mirzə yaşlanıb və artıq «öz gürcülərinə» inanmır.
Qafqaz Arxeoqrafiya Komissiyasının tərtib etdiyi aktlardan
məlum olur ki, knyaz A. Orbeliani «hər zaman çılğınlığa hazır
olan borçalıları» qiyama qaldırmağı M olla Z am an a tapşırır.2
M olla Zam an bu məqsədlə Çıldırlı Kosa M ustafanı, B orçalı
Qədim N ağdəli oğlunu və Vəli Əli Emin oğlunu A. Orbelia
ninin yanına gətirir.
1832-
ci ildə xəyanət nəticəsində gizli təşkilatın mövcud
olması aşkar edildi, onun üzvləri həbs edildi və qiyam layihəsi
alt-üst oldu. Həbs olunanlar arasında M olla Z am an və onun
adlarım yuxarıda göstərdiyimiz 3 qarapapaq məsləkdaşı da var
1 M. E. Kotsebu, göstərilən eseri, s. 148-150.
2 AKAK, VIII c., Tiflis, 1881, s. 406-407.
44
QARAPAPAQLAR VƏ ONLARIN X IX ƏSR HƏRB TARİXİ
idi. 1833-cü ildə M o lla Z am an və qiyamın təşkilində günahlan-
dırılanlardan seminarist Taliyev saxlanıldıqları Avlabar zabit ka
zarmasından qaçırlar, ancaq çox keçmədən Borçalı-Dəmirçiha-
sanlı poruçik P a ş a b ə y E m in o v tərəfindən yenidən tutulurlar.
Bu xidmətinə görə 1834-cü ildə Paşa bəy Em inova baron
Rozenin təqdimatı əsasında ştabs-kapitan rütbəsi verilir.
Məhkəmənin qərarı nəticəsində, qiyamda suçlanan qarapa-
paqlardan Q ədim N ağdəli oğlu hərbi xidmətə göndərilir, Kosa
M ustafa verdiyi ifadələrdəki səmimiliyinə görə bir müddət
Gürcüstanda təhkimlə işlədikdən sonra vətəni Çıldıra göndərilir,
Vəli Əli Emin oğlu əvvəlcə Sibirə, oradan da Saratov quberni
yasına sürülür. M olla Z am anın cəzası isə həbsdən qaçdığı üçün
ağır olur. O, jandarmanm müşayiəti ilə 1834-cü il 12 iyunda No-
voçerkasska, oradan da daxili mühafizə batalyonunda xidmət
etmək üçün Arxangelskə sürülür.
Orest Yevetski yazırdı: «Gürcüstanda baş vermiş daxili çax
naşmalar və qiyamlar zamanı ermənilər həmişə rus hökumətinə
sadiq idilər».1 O bunun səbəbini ermənilərin gürcülərlə düşmən
çiliyində və onların xüsusi mülkiyyətlərinin ruslar tərəfindən
toxunulmazlığının təmin edilməsində görürdü. [Qeyd edək ki,
1804-cü ildə Tiflisə 2000 nəfərdən çox, 1807-1808-ci illərdə
1906 nəfər (əsasən şəhərin Avlabar//Hallavar məhəlləsinə) er
məni məskunlaşdırılmışdı, 1809-11-ci illərdə - general Torma-
sovun canişinliyi dövründə isə Borçalmın Bolnis bölgəsinə 2140
nəfər (428 ailə) erməni köçürülmüşdü2].
O.Yevetskinin verdiyi göstəricilərə inansaq, 1835-ci ildə
keçmiş Kartli-Kaxet çarlığı ərazisində 115000 gürcü, 144000 er
məni, 77500 «tatar», 20000 osetin, 6200 xevsur, 6120 tuş, 5180
pşav yaşayırmış, 25290 nəfər əhalisi olan Tiflisin isə 18820 1
2
1 О. Евецкий, Статистическое описание Закавказского края, СПб, 1835, с.
40.
2 Ş. Tetvadze, О. Tetvadz^.Gürcüstanda ermənilər, Tiflis, 1998, s. 54
(gürcücə).
45
FƏXRİ VALEHOĞLU
nəfəri erməni, 4217 nəfəri gürcü, 723 nəfəri isə müsəlman
imiş.1
1838-ci İldə Borçalı qəzasında 8479 «tatar», 3634 erməni,
767 yunan, 669 gürcü, Siqnax qəzasında 604 «tatar», Telav qə
zasında 771 «tatar» qeydə alınmışdır.1
2 3
XIX yüzilin ikinci qərinəsinin başlarında Cənubi Qafqazın
mərkəzində yerləşən və tatar distansiyaları adlanan türk bölgə-
lərinin ərazisi və əhalisi təqribən belə idi:3 __________________
Distansiyalar
Ərazi (kv. verstlə)
Əhali
Borçalı
6000
25000
Qazax
2800
33500
Pəmbək və Şürəgəl
2800
22000
Şəmşəddil
3200
16500
Qafqaz canişini knyaz general M.S.Vorontsov Axtalaya get
mək üçün 1850-ci il aprelin 11-də «Zakavkazski vestnik» qəze
tinin redaktoru Platon Ioseliani, Tiflis Qəza M əhkəməsinin haki
mi, eyni zamanda publisist Luka İsarlov (1814-1893), Canişinlik
Dəftərxanasının direktoru Safonov və həkim Sokolovun müşa
yiəti ilə Tiflisdən çıxıb Borçalıya yola düşür. Canişini Marab-
dada D ə m irç ih a sa n lı p ra p o rşik Ə hm əd S u lta n İsa Sultan
o ğ lu , Q asım lı D aşd əm ir ağa, A rap lı M ə h ə m m ə d ağa,
S a rv a n lı İb ra h im x ə lil ağa, K ə p ə n ə k ç i M u sta fa a ğ a baş
çılığında at belində sıraya düzülmüş çoxsaylı Borçalı ağalan
qarşılayır. Yolçuluğu Borçalı çökəyinin Sarvan-Sadaxlı v ə Şülə-
ver-Arıxlı yolu üstündəki qarapapaq kəndlərindən keçən knyaz
Vorontsovu L. İsarlov yerli mülkədar, keçmişin m əşhur qaçağı
A rıxlı Əli ağa və onun 5 oğlu ilə tanış edir. H əm P.İoseliani,
həm də L. İsarlov bu səfərdəki müşahidələrini qələm ə alıb ge
1 O.Yevetski, göstərilən əsəri, s. 131,142-143.
2 Bax: Сборник материалов для описания Тифлисской губернии, т. 1,
вып. 1, Тифлисъ, 1870.
3 Yenə orada, s. 130.
46
QARAPAPAQLAR VƏ ONLARIN X IX ƏSR HƏRB TARİXİ
niş oxucu ixtiyarına vermişlər. P. İoselianinin redaktoru olduğu
qəzetdə dərc etdirdiyi «Tiflisdən Axtalaya yol qeydləri» məqa
ləsindən bəzi parçaları nəzərinizə çatdırırıq: «Tiflisdən çıxıb cə
nub istiqamətindəki Borçalı yolu boyunca haqqında başqala-nn-
dan eşidib kitablardan oxuduğum yerləri görmək çox xoş-dur...
Alget çayından tatarların yaşadığı Borçalı və ya Borçalı ok-
ruqu (dairəsi) başlayır. Bu çay indi də pravoslav xristyanlarla
Şah Abbas zamanında və ondan daha əvvəl buralarda məskun
laşmış müsəlmanlar arasında sərhəd rolunu oynayır. Alget çayı
nın sol sahili boyunca Kür çayı sahillərinə qədər uzanan ərazi
lərdə monqolların qalıqlan olan tatarlar ömür sürür. Onlar taxıl
çılıq, pambıqçılıq, ipəkçilik və əkinçiliklə məşğul olur-lar... Ta
tarlar məhsuldar əm əklə məşğuldurlar və dövlət tərəfin-dən qo
runurlar. Bu bizim əcdadlarımıza mümkün olmayan bir şey kimi
görünə bilərdi...
Borçalı vadisinin eni 20 verstdir. Vadinin ortasından Debeda
və ya Borçalı çayı axır... Debeda gürcü sözü deyil, tatar sözüdür
və dağ suyu mənasını verir...
Sadaxlı 300 evdən ibarət böyük kənddir v ə hər evin qarşı
sında onların «alaçıq» adlandırdığı çadır qurulub. Bu çadırlar
Çingiz xan və Teymurun ordularını xatırladır. May ayının orta
sında sadaxlılar dağa köçür. Sentyabrda kəndlərinə qayıdırlar...
Bu faydalı səyahət mənim heyatımda ən fərəhli xatirələrdən biri
kimi qalacaqdır».1
L. İsarlov Axtala səfərinə dair qeydlərində Sınıq körpü
səmtindəki Görarxı, Lecbəddin, Çələbili, Kəpənəkçi və Muğanlı
kəndlərinin əhalisinin monqollar//moğollar dönəmində (XIII əs
rin 2-ci rübü) Borçalıya məskunlaşdıqlarını, Muğanlı toponimi
nin də moğollardan törədiyini, Yaqublu, Ağbabalı, İmirhəsən,
Qullar, Faxralı, Örmeşən kəndlərinin Osmanlı mənşəli olduqla
rını, Təhlə, Qaracalar, Saraçlı, Bolus-Kəpənəkçi əhalisinin isə
İran hakimiyyəti dövründə bölgəyə gəldiklərini yazırdı.2
1 «Закавказский вестник» qəz., 1850, № 16-18.
2 L.İsarlov, göstərilən əsəri, s. 93-94.
47
Dostları ilə paylaş: |