Kitabxanası Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında
Yüklə 2,88 Kb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Teatrda işə işıqçılıqdan başlayır
- Şəki Teatrı
- Hamımızın üstündə əməyi var, hamı da bunu bilir və qiy- mətləndirir”
- “Çoxdan heç nəyə təəccüblənmirdi” Dramaturq Əli Əmirli
150 Uşaqların yükü onlardan bir az böyük, cəmi-cümlətanı 12 yaşı olan Hüseynağanın boynuna düşdü. Bacısı Elmira Atakişiyeva danışır, daha doğrusu göz yaşları- na boğulduğundan danışa bilmir. Qırıq-qırıq söylədiklərindən an- laşılır ki, Hüseynağa çox qayğıkeşmiş, onların dərsləri ilə maraq- lanmaqdan tutmuş, əyin-başlarına, yemək-içməklərinə qədər hər şeyi öhdəsinə götürübmüş. Həm işləyir, həm oxuyur, həm də bacı - qardaşının qayğısına qalır. Teatrda işə işıqçılıqdan başlayır 12 yaşında uşaq iş axtarmaqdan haldan düşüb, arzusuna rəğmən bəlkə teatrda bir iş tapılar-deyə ora baş vurur. Əslində bu binaya ali təhsilli aktyor kimi işləməyə gəlmək ən böyük arzusu- dur. Onun əsl teatr adamı olduğunu işə götürən şəxs də başa dü- şür: “Gəl, bizim işıqçıya ehtiyacımız var, hələlik bundan başla, sonra təhsil də alarsan, baxarıq”. Bu minvalla teatr aləminə işıqçı kimi daxil olur. İllər keçir, balaca Hüseynağa böyüdükcə teatrda ən müxtəlif işlərdə çalışır, hamısının da sirlərinə yiyələnib ustalaşır. 1975-ci il... Nəhayət günlərin bir günü Hüseynağa teatra akt- yor kimi daxil olur... Şəki Dövlət Teatrına. Çox keçmir ki, həmin teatrda həm də baş rejissor olur. Şəki Teatrı Bu teatr artıq Hüseynağa Atakişiyev adlı bir sənətkarın varlı- ğını ortaya qoyur. 1975-85-ci illərdə əvvəlcə rejissor, sonra baş rejissor olduğu truppa ilə Azərbaycan və dünya dramaturgiyasının şah əsərlərini tamaşaya qoyur. Şəki Teatrı ölkədən kənarlara çıxır, qastrollarda uğurlu tamaşalar göstərir. 1974-cü ildə 9 tamaşa ilə Moskvada qastrolda olması isə teatr tarixinin qırmızı səhifələrin- dəndir. 151 Bu uğurlara görə həmin il əməkdar incəsənət xadimi fəxri adına layiq görülür. Sonra onu Milli Dram Teatrına baş rejissor dəvət edirlər. Gəlir, amma Şəkidə qazandığı uğurları nədənsə bu teatrda əldə edə bilmir. Çox keçmir ki, Gənclər Teatrını yaradır. “Kaş bu dünyadan köçəndə ...” Gənclər Teatrının aktyoru, indi Milli Dram Teatrında çalı- şan Ayşad Məmmədovu dinləyək: “Kaş bu dünyadan köçəndə ta- maşalarımın musiqilərini özümlə apara biləydim ”. Bir dəfə bu sö- zü mənim yanımda demişdi. Hər an fikrimdə dolanır, yaman tutub o söz məni. İlk sənət addımlarımı onun yanında, onun özülünü qoyduğu teatrda, o əllərimdən tutmaqla atmağa başlamışam. 3-cü kursda oxuyurdum, gəldim yanına ki sizinlə işləmək istəyirəm, dedi, gəl. Mənə ilk dəfədən “Romeo və Cülyetta”da Romeo rolunu verdi. Mənə, yetirmələrinə onsuz çox çətindir. Hüseynağa müəllim bizə səhnədən tamaşaçı ilə canlı tellərlə bağlanmağı öyrətmişdi, onun ruhu ilə yetişmişik. İndi harda işləməyimdən asılı olmayaraq çox çətindir”. “Hamımızın üstündə əməyi var, hamı da bunu bilir və qiy- mətləndirir” Gənclər Teatrının aktyoru, indi Gənc Tamaşaçılar Teatrın- da çalışan Qurban İsmayılovun dedikləri: “Onunla 17 il bir yerdə işləmişəm, nə dostluğumuz olub, nə qardaşlığımız. İş vaxtı bədii rəhbərim olub, düşəndə bir məclisdə yeyib-içmişik. Əvvəl başqa teatrda çalışırdım, amma “Qətl günü” tamaşasına baxanda dostlara demişdim ki, çox istəyərdim Gənclər Teatrının aktyorları ilə işlə- yim. Dostlar da-Abbas Qəhrəmanov, Ayşad Məmmədov Hüseyn- ağa müəllimə demişdilər, razı olmamışdı, çünki məni heç tanımır- dı. Sonra elə oldu ki, premyeraya üç gün qalmış teatrdan gedən bir aktyorun yerinə məşqlərə çağırdılar. İlk tamaşadan sonra Hüseyn- ağa Atakişiyev dedi, sənədlərini götür, gəl. Mənə həmişə baş rollar 152 etibar edib. Başqa düşüncənin yiyəsi idi. Məsələn, hamı elə bilirdi ki, Hamleti Ayşada verəcək, amma gözlənilmədən mənə verdi. Dedi, indiki zamanda romantik Hamlet olmaz, bir az kobud, hadisələrə real baxan biri olmalıdır. Əməli ilə sözü eyni olan, sözü bütöv, danışmaqdan çox iş görən bir insan kimi yadımda qalıb, sevmişəm onu. İndiyə qədər həyatımda, sənətimdə yeri görünür, çox çətindir onsuz. İnanın, iki- üç dəfə məni başqa teatra dəvət etdilər, getmədim. Gənclər Teatrı- nın çətin şəraitdə fəaliyyət göstərməsinə baxmayaraq onunla işlə- mək zövqünü başqa heç bir şeylə əvəz etmək olmazdı. İlin cəmi 4 ayını tamaşa göstərirdik, soyuq ayları geyinib-qıfıllanıb məşq elət- dirərdi bizə ki, formadan düşməyək. Hamımızın üstündə əməyi var, hamı da bunu bilir və qiymətləndirir. “Çoxdan heç nəyə təəccüblənmirdi” Dramaturq Əli Əmirli: “Meydan” adlı əsərimin ilk tamaşa- sından sonra Gənclər Teatrı ilə mənim uzun çəkən əməkdaşlığım başladı- Hüseynağa müəllim on beş ilin içində daha yeddi pyesimi səhnələşdirdi. Bir qayda olaraq mən pyesi verirdim, bir neçə gündən sonra o mənə premyeranın nə vaxt olacağını deyirdi, heç vaxt da sözü yalan çıxmırdı. Pyeslərim haqqında fikir demirdi, an- caq qəzetlərə müsahibələr verəndə qiymətləndirdiyi iki-üç drama- turqun adını çəkirdisə, onlardan biri mütləq mənim imzam olurdu. Hüseynağa müəllim öz qiymətini çox yaxşı bilən təvazökar insan idi. Çox da qürurlu idi, amma onu həmişə gizlətməyə, göstərmə- məyə çalışırdı. Ömrünün axır illərində hiss olunurdu ki, onu çox şey sıxır, çox şey darıxdırır, amma on beş ildən çox davam edən tanışlığımız, dostluğumuz, işbirliyimiz müddətində onun nə şika- yətləndiyini, nə gileyləndiyini gördüm. O çox mərd insan idi, gözü tox, təmənna sözü ona yad idi. Hüseynağa Atakişiyevlə tanış, dost olduğum on beş ildə hər həftə onunla Aktyor Evindəki qapısı hamının üzünə açıq iş ota- ğında görüşürdüm, daha doğrusu mən onu görməyə gəlirdim, işim Yüklə 2,88 Kb. Dostları ilə paylaş:
|