22
İqtisadi inkişafın səviyyəsi
Ümumi Milli Gəlirin (ÜMG) əhalinin hər nəfərinə düşən məbləği ilə
xarakterizə olunan iqtisadi inkişaf səviyyəsi altsistemin müəyyən
edilməsinin geniş yayılmış meyarıdır. İnkişaf səviyyəsi anlayışı milli gəlirin
artırılmasının mühüm şərtləri olan təsərrüfatın sənayeləşmə dərəcəsini
(istehsalın maşın əsasına keçirilməsi) və istehsalın strukturunu da özündə
birləşdirir. Sənayeləşmənin müasir mərhələsi maddiləşmiş əməyə qənaət
etməyə imkan verən texniki irəliləyişlər kimi, informasiya texnikası və
texnologiyasından geniş istifadə olunması ilə səciyyələnir.
Sənaye istehsalının strukturu istehsal vasitələrindən və istehlak
əşyalarından ibarətdir. Sənayecə inkişaf etmiş ölkələrdə uzun müddət
istifadə olunan istehlak mallarının istehsalı mühüm yer tutur, istehlak
əşyalarının buraxılışının səviyyəsi isə istehsal vasitələrinin istehsalının
səviyyəsini üstələyir.
İqtisadi inkişaf səviyyəsi yüksəldikcə, xammal və enerji məsrəfləri
azalır, təbii xammalın əvəzinə isə get-gedə sənaye, əsasən də kimya sənayesi
mənşəli materiallardan istifadə olunur.
Milli gəlirin əhalinin hər nəfərinə düşən məbləğinə görə ölkələr bir
neçə qrupa bölünür:
(1) milli gəlirin əhalinin hər nəfərinə düşən məbləği yüksək - 11,9
min dollardan (2008-ci ilin qiymətləri ilə) çox - olan ölkələr. Bunlar
sənayecə inkişaf etmiş və neft hasil edən 35 ölkədir;
(2) milli gəlirin əhalinin hər nəfərinə düşən məbləği orta səviyyədən
yuxarı - 3,9 min dollardan 10,9 min dollaradək - olan ölkələr. Bu qrupa 30
ölkə - Mərkəzi Avropa ölkələri, Rusiya Federasiyası, Latın Amerikasının bir
sıra dövlətləri, o cümlədən Argentina, Venesuela, Meksika, Uruqvay
daxildir;
(3) milli gəlirin əhalinin hər nəfərinə düşən məbləği orta səviyyədən
aşağı (976-3855 dollar) olan ölkələr. Bu sıraya 54 ölkə və ərazi daxildir.
Bunlar Latın Amerikası, Cənubi-Şərqi və Şərqi Avropa ölkələrinin
əksəriyyətidir;
(4) gəlirləri aşağı, ÜDM-in adambaşına düşən həcmi 875 dollardan
çox olmayan ölkələr. Bunlara əsasən Böyük Səhradan cənubunda yerləşən
Afrika ölkələri, Hindistan istisna edilməklə, Cənubi Asiya ölkələridir.
_____________________________________________________
İqtisadi inkişafın tipi
İqtisadi inkişafın tipi (intensiv və ekstensiv) malların və xidmətlərin
istehsalında həm kəmiyyət, həm də müəyyən keyfiyyət dəyişikliklərini ifadə
etməklə, dünya təsərrüfatının altsistemlərinin müəyyən olunmasının mühüm
meyarı kimi çıxış edir:
(1) iqtisadi inkişafın ekstensiv tipində iqtisadi artım istehsal
23
amillərinin kəmiyyətinin artırılması hesabına əldə olunur, bu isə istehsalın
səmərəliliyini əslində dəyişmir;
(2) iqtisadi inkişafın intensiv tipi məhsul buraxılışı həcminin istehsal
amillərinin keyfiyyətcə təkmilləşdirilməsi yolu ilə artırılmasına əsaslanır. Bu
isə, əmək vasitələrinin və predmetlərinin təkmilləşdirilməsini, işçi
qüvvəsinin ixtisasının artırılmasını, istehsalın təşkilati parametrlərinin
yaxşılaşdırılmasını nəzərdə tutur və bunların sayəsində istehsalın həcmi
əsasən ictimai əməyin məhsuldarlığının yüksəlməsi hesabına genişlənir.
Reallıqda iqtisadi inkişafın "xalis" tipləri olmasa da, son 50 il ərzində
milli təsərrüfatların ayrı-ayrı qrupları barədə istehsalının bir-birini əvəz edən
ekstensiv, yaxud intensiv formada olmasını söyləmək mümkündür. Belə ki,
sənaye ölkələrinin inkişaf etmiş iqtisadiyyatı bir sıra əlamətlərinə görə 1960-
cı illərin ortalarına qədər inkişafın əsasən ekstensiv, son 25-30 ildə isə
əsasən intensiv tiplərinə aid edilir.
İnkişaf səviyyəsi ilə bərabər, məhsuldar qüvvələrin həcmindən,
əhalinin sayından, ərazinin ölçülərindən, təbii sərvətlərin mövcudluğundan
asılı olaraq müəyyən edilən iqtisadi potensial həcmi altsistemlərin
fərqləndirilməsinin mühüm meyarıdır. Buna görə də, tədqiqatçıların bir çoxu
düzgün olaraq Çin, Hindistan kimi ölkələri ayrıca altsistemlərə aid edirlər.
Birinci göstərilən meyara (sosial-iqtisadi) əsasında, dünya
təsərrüfatında milli iqtisadiyyatların iki mühüm qrupu fərqləndirilir: inkişaf
etmiş ölkələr (kapitalist ölkələri) və inkişaf etməkdə olan ölkələr (buraya
MDB-nin və Cənubi-Şərqi Avropanın bir sıra ölkələri aiddir).
İnkişaf etmiş ölkələrdə kapitalist münasibətlərinin və sənayeləşmənin
səviyyəsi, əhalinin hər nəfərinə düşən gəlirin məbləği yüksəkdir. İnkişaf
etməkdə olan ölkələrdə isə, kapitalist münasibətləri nisbətən zəifdir və
onların bir çoxuna təsərrüfatçılığın kapitalizmdən əvvəlki və keçid
formaları, iqtisadi inkişafın aşağı səviyyəsi xasdır. Əslində, bu iki qrupdan
yalnız inkişaf etmiş ölkələr vahid yarımqrup şəklindədir.
Beynəlxalq təşkilatlar dünya təsərrüfatının altsistemlərə bölünməsi
məsələsinə eyni mövqedən yanaşmır. BMT ölkələrin üç qrupunu (sənaye
ölkələri, inkişaf etmiş ölkələr və keçid iqtisadiyyat olan ölkələr) fərqləndirir.
Bu zaman BMT statistikasında yüksək inkişaf səviyyəsinə nail olmuş və
Qərb ölkələrindəkinə bənzər sosial-iqtisadi struktura malik olan Cənubi
Koreya, Sinqapur, Tayvan inkişaf etməkdə olan, MDB və Cənubi-Şərqi
Avropa ölkələri isə keçid iqtisadiyyatı olan ölkələrə aid edilir.
DB-nin tədqiqatçıları təsərrüfatın sosial strukturunu və ÜMG-in
əhalinin hər nəfərinə düşən məbləğini ölkələrin qruplara ayrılmasının əsas
meyarları kimi qəbul edirlər. Dərslikdə altsistemlərin tərkibi əsasən BVF-in
və DB-nin təsnifatına uyğundur.