35
_____________________________________________
Şərqin və Qərbin iqtisadi inkişaf səviyyələri
Qədim iqtisadi sistemlər uzunmüddətli dövrlər ərzində spiralvarı
irəliləməklə inkişaf etmişdir. Bu inkişaf texnologiyaların təkmilləşməsində, yeni
ideyalardan istifadə olunmasında təzahür olunurdu. Nəhəng dövlət binalarının
və məbədlərin bizim günlərədək gəlib çatmış qalıqları tikintinin və inşaat
texnikasının yüksək səviyyədə olmasının sübutudur. Bunların sırasında
"dünyanın yeddi möcüzəsi"nə aid olan İsgəndəriyyə mayakı (hündürlüyü 120
metrdir) özünün əzəməti və praktikliyi ilə fərqlənir. Möhtəşəm kanallar, su
anbarları, torpaq bəndlər inşa edilmişdi. Müəyyən səviyyədən yuxarıda yerləşən
tarlalara su xüsusi mancanaqlar vasitəsi ilə ötürülürdü. Riyaziyyat və fizika,
astronomiya sahələrində böyük nailiyyətlər əldə edilmişdi. Qədim Çində ipək,
çini, kağız istehsal olunurdu, kitab çap edilirdi, maqnitli kompas, kağız pullar və
s. icad edilmişdi. Bir sıra ideyalar dövrünü qabaqlayır, digərləri, praktiki
əhəmiyyəti olanlar isə yuxarıda sadalanan sosial-iqtisadi şərait, habelə insan
amilinin təsiri nəticəsində tətbiq edilmir və yayılmırdı.
Qədim Şərq və antik dövlətlərdə tacirlər uzaq məsafələrə səyahət
edirdilər. Amma ticarətin inkişafına baxmayaraq, qədim dövlətlərin
təsərrüfatları əsasən natural, qapalı xarakter daşıyırdı.
Qədim və antik təsərrüfat sistemləri orta əsrlərdə belə uzun tarixi
dövr ərzində Avropa dövlətlərinin ötüb keçə bilmədiyi iqtisadi inkişaf
səviyyəsinə nail olmuşdular. Onlar Şərq dövlətləri üçün uzaq əyalət hesab
olunurdu.
İkinci minilliyin başlanğıcında Şərq ölkələrinin inkişaf səviyyəsi
Qərbi Avropa ölkələri ilə müqayisədə 1,5-2 dəfə yüksək idi. Hesablamalara
görə, XI əsrdə ÜDM-in adambaşına düşən məbləği 1980-ci ilin nisbi
qiymətləri üzrə Çində 600-700 dollara, Hindistanda 550-560 dollara,
Misirdə 470-530 dollara çata bilərdi. Bu, digər sosial-iqtisadi göstəricilərlə
də təsdiq olunur. Əgər bu dövrdə Cin əhalisinin 20%-i, müsəlman
dünyasının 15-20%-i 2 mindən artıq sakini olan şəhərlərdə yaşayırdısa,
Qərbi Avropada bu rəqəm 11-13%-dən artıq deyildi. Avropa cəmiyyətləri
istehsalın inkişafının Çindəki səviyyəsinə yalnız orta əsrlərin sonlarında nail
ola bilmişdi. XI-XII əsrin əvvəlində Çində metaləritmənin həcmi 1640-cı
ildə İngiltərədə əridilən metalın miqdarından 2,5-5 dəfə çox, XVIII əsrdə isə
bütün Avropa dövlətlərinin müvafiq göstəricisinə bərabər idi.
Şərqin Qərb üzərində üstünlüyü məhsuldar qüvvələrin əqli
komponentlərində, məsələn, əhalinin savad səviyyəsinin 8-20 dəfə yüksək
olmasında da nəzərə çarpırdı. Avropanın səviyyəsi isə eramızdan əvvəl VIII
əsrin - bizim eranın II əsrində Roma imperiyasının klassik dövründə
mövcud olmuş səviyyədən aşağı idi.
36
2.2. Qərbi Avropanın inkişafı və dünya bazarının yaranması
V əsrin axırlarında Roma imperiyasının süqutundan sonra Qərbi
Avropada təsərrüfatın demək olar ki, bütövlüklə aqrarlaşması və
naturallaşması baş verdi. Kənd icması əsas təsərrüfat vahidinə çevrildi. Şərq
icmasından fərqli olaraq, burada sənətkarlığın ailə çərçivəsində inkişaf
etməsi icmadaxili qarşılıqlı əlaqələri müəyyən dərəcədə zəiflədirdi.
________________________________________________
Qərbi Avropanın inkişafının ilkin şərtləri
Bir sıra amillərin (o cümlədən təbii) və şərtlərin təsiri nəticəsində
dünyanın bu bölgəsində iqtisadi fəaliyyətin canlanması üçün əsrlər tələb
olunmuşdur. Qərbi Avropanın təbii şəraiti Şərq mədəniyyətlərinin inkişaf
etdiyi bölgələrlə müqayisədə əlverişsiz olsa da, onların coğrafi mövqeyi
daha münasib, köçəri tayfalardan uzaqda idi.
VII-VIII əsrlərdə iqlimin istiləşməsi epidemiyaların yayılmasının
azalmasına, təsərrüfatçılığın inkişafına və demoqrafik artıma şərait yaratdı.
Təbiətdə baş verən bu cür dəyişikliklər sosial irəliləyişlərlə müşayiət olunur-
du. Torpaq üzərində icma mülkiyyətinin əsasları dağıdıldı. VIII əsrdə
aparılan aqrar və hərbi islahatlar nəticəsində Franklar imperiyasında kəndli-
lərin əksəriyyəti varislik əsasında torpağın sahibinə çevrilən kral döyüşçülə-
rindən: feodallardan - asılı vəziyyətə düşdülər. Hakim sinif olan feodallar
zümrəsi əhalinin cəmi 5%-ni təşkil edirdi. Bu sinif başda kral, ortada əyanlar
və ən aşağıda xırda cəngavərlər olmaqla, sosial piramida təşkil edirdi. Əmə-
yin təşkili adi kooperasiya ilə məcburiyyətin əlaqələndirilməsinə əsaslanırdı.
Sənətkarlığın inkişafı nəticəsində XI əsrdə onun əkinçilikdən
ayrılması və feodal şəhərlərinin yaranması əmtəə istehsalının artması üçün
əlverişli şərait yaratdı. Şəhərlər istehsal və ticarətlə məşğul olmaq üçün
feodallardan müstəqillik əldə etməyə nail oldu.
İstehsal münasibətləri dəyişilməzdən əvvəl texnikada irəliləyişlər baş
vermişdi. VI əsrin ortalarında Flamandiyada toxuculuq dəzgahının təkmil-
ləşdirilməsi əmək məhsuldarlığını 3-5 dəfə artırdı. Şəhərlərin ayrılması get-
gedə daha çox mal, bəzi yerlərdə isə pul rentası ilə əvəz olunan biyarın
əhəmiyyətinin azalmasına, feodal sisteminin zəifləməsinə gətirib çıxarırdı.
Kənd təsərrüfatında ikitarlalı əvəzinə üçtarlalı əkin növbəsi
sistemindən (VI əsr) və dartıcı qüvvə qismində atlardan istifadə olunması
geniş yayılmağa başladı. Aralıq dənizi ölkələri üçün səciyyəvi olan ikitarlalı
əkin növbəsi sisteminin üçtarlalı əkin növbəsi (yaz əkini, payız əkini və
dincə qoyulma) ilə əvəz olunması orta əsrlərin ilkin dövrlərində ən mühüm
yeniliklərdən biri olmuşdur. Bunun nəticəsində şum əkini torpaqlarının
sahəsi genişlənir, əmək məhsuldarlığı yüksəlirdi. Naldan, boyunduruqdan