37
istifadə olunması (IX əsr) atların faydalı iş əmsalını 4-5 dəfə artırdı. Şimali-
Qərbi Avropada torpağı dəfələrlə şumlamaq zərurətini aradan qaldıran ağır
kotandan (XII əsrdən), XI-XII əsrlərdə hələ qədim romalıların icad etdiyi su
dəyirmanlarından, pərləri novçalardan axan su ilə işləyən təkərlərdən
istifadəsinin geniş yayılması da mühüm yenilik hesab oluna bilər. Belə
görünür ki, tropiklər və təbii məhsuldarlıq Şərq və Latın Amerikası ölkələri
əkinçilərinin təşəbbüskarlığının qarşısını aldığı halda, mülayim iqlim şəraiti
Avropa xalqlarını sınaqlardan keçirməyə vadar edirdi.
XI-XII əsrlərdə Qərbi Avropada əməyin enerji ilə silahlanması
artaraq, Çindəki səviyyəni 2 dəfə üstələdi. Yığım prosesi həyata keçirilməyə
başlandı, torpaqların şumlanması təqribən 1/3 hissə qədər, kənd təsərrüfatı
istehsalının həcmi 1,5-2,6 dəfə, sənaye istehsalı, ilk növbədə parça
toxunması və tikinti 1,1-2,8 dəfə artdı. Tədqiqatçıların çoxu bu dövrdə
adambaşına düşən milli məhsulun həcminin ildə orta hesabla 0,13 - 0,16%
artdığını ehtimal edirlər. XIV əsrdə əhalinin sayı X əsrin sonundakı 10-12
milyondan 45-50 milyon nəfərədək artdı.
__________________________________________________
Əmtəə-pul münasibətlərinin yaranması
XI-XIII əsrlərdə yaranmış əlverişli şərait XIV əsrdə baş verən
ekoloji, sosial-iqtisadi və siyasi böhranlar nəticəsində pozulmağa başladı.
İqlimin soyuqlaşması və rütubətin artması dənli bitkilərin məhsuldarlığına
təsir göstərdi. Tez-tez baş verən aclıqlar, epidemiyalar, müharibələr,
üsyanlar, dini repressiyalar əhalinin sayının əhəmiyyətli dərəcədə, təqribən
1/3 hissəsi qədər azalmasına gətirib çıxardı. Amansız mübarizənin gedişində
bir sıra ölkələrdə kəndlilər azadlıq əldə etdilər. İnsan əməyinin mal-qaranın
işi ilə əvəz olunmasını əlverişli edən şərait yaranmağa başladı.
XV əsrin ikinci yarısından bəzi ölkələrdə bir sıra səbəblərdən, o
cümlədən iqlim şəraitinin dəyişməsi nəticəsində iqtisadi dirçəliş başlandı.
Ləng olsa da, süvari cəngavərlərin rolunu aşağı salıb, piyada qoşunlarının
rolunu artıran, feodal zadəganlarla mübarizədə orta əsr şəhərlərinin
mövqelərini möhkəmlədən, XIV əsrdə icad edilmiş odlu silahın
təkmilləşdirilməsinə başlandı. Dəniz işinin kökündən dəyişməsi lokal
miqyasda həyata keçirilən gəmiçiliklə müqayisədə, Qərb dənizçiliyinə
üstünlüklər təmin etdi.
XIII əsrdə Flamandiyada demək olar ki, bütün Avropanı yun
parçalarla təmin edən sənətkarlar şəhərləri meydana çıxdı. Daxil olan yunun
mənbəyi İngiltərə idi. Sex əsasında təşkilatlanma, yəni sənətkarların peşə
əlamətləri üzrə birləşməsi orta əsr sənətkarlığının səciyyəvi cəhətidir.
Emalatxana istehsal vahidi kimi qəbul olunurdu. Emalatxana daxilində
əmək bölgüsü aparılmadığına görə, sənətkarların ixtisaslaşması müxtəlif
38
peşələrin nisbətən dar ixtisaslar üzrə ayrılmasına gətirib çıxarırdı.
XIV əsrə yaxın İtaliyanın Şimalında yerləşən Venesiya, Genuya,
Florensiya şəhərləri sənaye istehsalı və ticarət mərkəzlərinə çevrildi. Bazar
və burjua münasibətlərinin rüşeymləri məhz burada yaranmışdır. Bu
mərkəzlərdə istehsal olunan mahud və ipək parçalar, şüşə, silah bütün
Avropada satılır və Şərq ölkələrində tələbatla qarşılanırdı. Öz növbələrində
Venesiya tacirləri Avropa bazarlarında Şərq mallarını satırdılar. Səlib
yürüşləri də İtaliya şəhərlərinin iqtisadi və siyasi qüdrətini gücləndirirdi.
XV əsrin sonu - XVII əsrdəki Böyük coğrafi kəşflər də bazar
münasibətlərinin inkişafında xüsusi rol oynamışdır. Əvvəllər məlum
olmayan ölkələrin və qitələrin kəşfi, daimi ticarət yollarının müəyyən
edilməsi ticarət kapitalının sürətli inkişafına şərait yaratdı. Şərq mallarının
istehlakçıları onların Avropaya çatdırılması üzərində ərəb, türk, italyan
inhisarından qurtulma yollarını axtarmağa başladılar. Sənayenin və ticarətin
böyük sürətlə artması nəticəsində XV əsrdə qızıl və gümüşlə ödəniş
vasitələrinin çatışmamazlığı da buna şərait yaradırdı.
Böyük coğrafi kəşflər müstəmləkə hökmranlığının meydana
çıxmasına səbəb oldu. XVI əsrdə okeanın o biri tayında fəth edilmiş
torpaqlarda ilk ispan və portuqal müstəmləkə imperiyaları yarandı. Roma
papasının zamin kimi çıxış etdiyi, 1494-cü ildə dünyanın bölgüsü barədə
müqaviləyə əsasən İspaniya və Portuqaliya okeanın o tayında yerləşən
torpaqlarını Atlantik okeanından keçən meridian üzrə bölüşdürdü. Bu xətdən
Qərbdə yerləşən ərazilər ispan, Şərqdəki ərazilər isə portuqal müstəmləkələri
elan edildi.
Dünya kəşfləri və dəniz yollarından istifadənin intensivləşməsi Qərbi
Avropanın inkişafına böyük təkan verdi. Avropanın Şimal-Qərb ölkələrində
quru yolu ilə daşımalar 2 dəfə, dəniz daşımaları isə 5-10 dəfə artdı. 1500-
1700-cü illər ərzində xarici ticarətin həcmi 3-5 dəfə, o cümlədən Şərq və
Cənub ölkələri ilə ticarət 15 dəfədən çox çoxaldı. Lakin əmtəə mübadiləsi
ləngidilirdi. Əvvəlki əsrlərdə olduğu kimi, Avropa mallarının ixracı
minimum həcmdə idi və idxalın əksər hissəsi qiymətli metallarla ödənilirdi.
Bu isə, Avropada Asiya bazarlarının yerli məhsulları ilə rəqabət apara bilən
malların olmadığına dəlalət edirdi. Şərq ölkələri işçi potensialına görə Qərb
ölkələrini geridə qoyurdu. Demoqrafik amilin üstünlüyü son dərəcə yüksək
olan fərdi ustalıq səviyyəsinin inkişafına və qorunmasına imkanlar açırdı.
Böyük coğrafi kəşflər, müstəmləkəçilik təcavüzkarlığı, beynəlxalq
əmək bölgüsü, dünya bazarının yaranması üçün ilkin şərait yaradırdı.
Gəmiçilik dünyanın ayrı-ayrı hissələri arasında iqtisadi əlaqələrin
qurulmasına imkan yaradır, müstəmləkə torpaqları isə Avropa ölkələrinin
təsərrüfat əyalətləri olmaqla, beynəlxalq mübadilə üçün zəmin kimi çıxış
edirdi. Dünyada təsərrüfat əlaqələrinin genişlənməsi beynəlxalq kreditin