93
ixtisaslaşma əmsalı, ölkənin, ölkələr qruplarının beynəlxalq, o cümlədən
ayrı-ayrı mallarla ticarətdə xüsusi çəkisi BƏB-də iştirakın göstəriciləridir.
İnkişaf etmiş ölkələr dünya ticarətində daha yüksək xüsusi çəkiyə
malikdir. Ötən onilliklərdə dünya ticarətinin 2/3 hissəsi onların payına
düşmüşdür (1990-cı ildə 70,4%, 2000-ci ildə 75,7%).
Qeyd olunmalıdır ki, bu və ya digər ölkənin, yaxud ölkələr qrupunun
dünya ticarətində malik olduğu xüsusi çəki özlüyündə onların BƏB-də
iştirakı barədə tam təsəvvür yaratmır. BƏB-də iştirakın dərəcəsi ölkələrin
təsərrüfatında xarici fəaliyyət sahəsinin rolu ilə qırılmaz surətdə bağlıdır.
Təcrübədə bu göstərici çox vaxt ixrac və idxal kvotaları, yəni ixracın və
idxalın həcminin ÜDM-ə nisbəti əsasında qiymətləndirilir. Dünya
təsərrüfatında mübadilə sahəsinin rolu əhəmiyyətli dərəcədə artaraq,
ümumdünya məhsulunun 1/2 hissəsinə çatmışdır (cədvəl 4.3).
Cədvəl 4.3. Dünya iqtisadiyyatında ixrac kvotası (AQP üzrə)
1987-1996
1997-2006
2007-2010
Dünya
17,2
18,4
25,4
Mənbə: World Economic Outlook. April 2006, 2010. IMF.
Bu göstəricilərə əsasən, inkişaf etmiş ölkələrin BƏB-də iştirak
səviyyəsi inkişaf etməkdə olan ölkələrlə müqayisədə yüksəkdir (2009-cu
ildə müvafiq olaraq 27,5% və 16,6%). İxrac kvotası cari qiymətlərlə
hesablandıqda, bu göstərici inkişaf etməkdə olan ölkələrə nisbətən daha da
yüksəlir.
Ölkələrin BƏB-də iştirakının daha bir göstəricisi - beynəlxalq
ixtisaslaşmanın ixraca nisbəti - ölkənin, yaxud ölkələr qrupunun dünya
təsərrüfatının ixrac kvotasına olan nisbəti kimi hesablanır. Bu əmsalın
səviyyəsi ixrac kvotaları göstəricilərinə təqribən müvafiqdir.
_____________________________________________________
BƏB-in milli istehsala təsiri
Dərinləşən ixtisaslaşma və kooperasiya bir-biri ilə rəqabət aparan
istehsalların inkişafının əsasında durur. Ölkələr məhsulların bütün növlərini
deyil, yalnız müəyyən çeşidini ixrac edir. Şirkətlər hər bir yardımçı sahədə
məmulatların, qovşaqların, yaxud detalların müəyyən qrupunu seçir və
bütün səylərini onların istehsalı üzərində cəmləşdirir. Bu məmulatlar ixrac,
həmin sahənin onlara lazım olan məmulatları isə idxal olunur. Məmulatların
istehsalı miqyasının genişlənməsi və seriyalarla buraxılması ilə əlaqədar
olaraq istehsal xərclərinin azalması sayəsində şirkətlər böyük məbləğdə
mənfəət əldə edir. Məhsuldar qüvvələrin inkişafında baş verən bu təzahür
94
miqyas hesabına qənaət iqtisadiyyatı, yaxud artan
fayda adı almışdır.
İstehsal bu əsasda genişlənərkən, məhsul vahidinə çəkilən xərclərin
çoxalması buraxılış həcminin vahiddən çox artması ilə nəticələnir. Miqyas
hesabına qənaət iqtisadiyyatı sahədaxili ixtisaslaşmada daha aydın görünür.
Avtomobillər, məişət elektrik texnikası, fərdi kompyuterlər (kütləvi
tələbat malları) kimi məhsullar üzrə istehsal xərclərinin, əmək
məhsuldarlığının və ticarət axınlarının təhlili göstərir ki, miqyas hesabına
qənaət iqtisadiyyatı onların rəqabət qabiliyyətinin yüksəldilməsinin mühüm
amillərindəndir. Hesablanmışdır ki, emal sənayesi sahələrində məhsul
buraxılışının 2 dəfə artması xərclərin xüsusi çəkisini 10%-dən çox aşağı
salır. Bu, işçilərin təcrübə və təhsil səviyyəsinin yüksəlməsi, materiallardan
və xidmətlərdən qənaətlə istifadə olunması, texnologiyaların təkmilləşməsi,
məhsul
buraxılışının həcmi genişləndirilərkən avadanlığa kapital
qoyuluşlarının geri qayıtma müddətinin qısalması sayəsində əldə edilir. Son
onilliklər ərzində miqyas hesabına qənaət iqtisadiyyatı elmtutumlu bir sıra
sahələrdə artsa da, onun inkişafının müəyyən hüdudları vardır.
Sahələr çərçivəsində istehsal miqyası şərtləri ilə xarici ticarət heç də
bütün iştirakçı ölkələr üçün qarşılıqlı faydalı deyil. Müəyyən sahədə istehsal
həcmi çox olan ölkənin xərcləri nisbətən aşağıdır. Öz növbəsində, hər-hansı
malı ucuz qiymətə sata bilən ölkə bir qayda olaraq, onu daha böyük
miqdarda buraxmağa çalışır. Sahə səviyyəsində miqyas hesabına qənaət
iqtisadiyyatı xarici ticarətin yönümünü təsbit edir. Əvvəlcədən bu və ya
digər malın iri istehsalçısı olan ölkələr istehsal xərclərini daim aşağı
səviyyədə saxlaya bildikləri üçün, demək olar ki, həmişə öz mövqelərini
qoruyub saxlaya bilir.
İstehsalın miqyası əsasında ticarət ölkənin rifahına nisbi üstünlüklər
əsasında ticarətlə müqayisədə daha güclü müsbət təsir göstərir. Müəyyən
sahələrin bir neçə ölkədə təmərküzləşməsi istehsalın miqyasını və
səmərəliliyini artırmağa imkan verir. Ancaq bu, başqa ölkələrin rifahının
pisləşməsinə gətirib çıxara bilər. Məhsulu çoxdan istehsal edənin qiymətinin
onu yeni buraxmağa başlayanın xərclərindən aşağı olması açıq iqtisadiyyat
şəraitində həmin istehsalın başqa ölkələrdə yayılmasına maneələr yaradır.
Sahə səviyyəsində miqyas hesabına qənaət iqtisadiyyatı, adətən, ölkələrin
müxtəlif
sahələrdə
tarixən
müəyyən
olunmuş
ixtisaslaşmasını
möhkəmləndirir.
Lakin bu vəziyyət mütləq əhəmiyyət daşımayaraq, qaçılmaz xarakter
daşımır. İxtisaslaşma prosesinin güclənməsinə, onun strukturunun
dəyişməsinə buraxılan məhsulun nomenklaturunun ETT-nin təsiri altında
dəyişməsi böyük təsir göstərir. Elmdə baş verən keyfiyyət dəyişiklikləri
onun nəticələrinin təcrübədə tətbiqi müddətinin qısalmasında, sənaye
məmulatlarının tez bir zamanda mənəvi aşınmasında öz əksini tapır. Müasir
dövrdə elmtutumlu sahələrdə məhsulun həyat dövrü üç-beş il, emal