141
Cədvəl 7.2.
İƏİT ölkələrinin özəl bölməsində orta mənfəət
norması, %
1970-1979
1980-1989
1990-1998
14,1
13,7
17,5
Mənbə: OECD Economic Outlook. June 1997.
BVF-in tədqiqatçılarının başqa qiymətləndirmələrinə görə, 1994-
2003-cü illərdə kapital üzrə mənfəət norması (əlavə olunmuş dəyərin kapitalın
ümumi həcminə nisbəti) inkişaf etmiş yeddi ölkədə 7,8%, inkişaf etməkdə
olan ölkələrdə isə bir qədər yüksək - 13,3% olmuşdur. Ən yüksək mənfəət
norması Şərqi və Cənubi-Şərqi Asiya ölkələrində müşahidə edilmiş və bu
amil xarici kapitalın buraya kütləvi miqyasda axınına səbəb olmuşdur.
Mövzu üzrə suallar
1. Yığım və iqtisadi inkişaf templər arasında birbaşa əlaqə
mövcuddurmu? İzah edin.
2.
Amortizasiya
ayırmalarının
məbləği
əmək
məhsuldarlığının artımına necə təsir göstərir?
3. Bütövlükdə dünya iqtisadiyyatında və onun
altsistemlərində kapital qoyuluşlarının dinamikasını təhlil edin.
4. Yığımın dinamikasına hansı amillər təsir göstərir?
5. Dünya təsərrüfatında və onun altsistemlərində əmanətlər
və yığımların həcmində və dinamikasında fərqlər mövcuddurmu?
6. İnkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələrdə yığımın
formalaşma mənbələri üzrə strukturu necədir?
7. Həyat dövrü konsepsiyasının şəxsi əmanətlərə
münasibətdə mahiyyəti nədən ibarətdir?
8. İnkişaf etməkdə olan ölkələrdə kapital yığımında qeyri-
rəsmi sektorun rolunu izah edin.
9. Əmanətlər və yığım proseslərində faiz dərəcələrinin və
mənfəət normasının rolunu xarakterizə edin.
10. Son onilliklərdə mənfəət norması necə inkişaf edirdi?
143
Fəsil 8
__________________________________________________
Beynəlxalq maliyyələşdirmə
Qeyd etdiyimiz kimi, dünyada istehsalın inkişafı pul və əmtəə
formasında kapitaldan daim əhəmiyyətli həcmdə istifadə olunmasını tələb
edir. Bu kapital milli və xarici mənbələrdən daxil olur. Daxili vəsaitlərin
çatışmamazlığı, kapitalın özü-özünə artmaq meyli onun müxtəlif növlərinin
iri həcmdə ölkələr arasında hərəkətinə səbəb olur.
Milli kapital kimi, xarici kapital da dünya miqyasında istehsal
prosesinin ardıcıllığını və genişlənməsini, vəsaitlərin istehsalın az rentabelli
sahələrindən daha mənfəətli sektorlarına axması nəticəsində dünya
təsərrüfatı strukturunun yenidən qurulmasını təmin edir. Bundan başqa, o,
istehsal təyinatlı yığımların həcmini artırır. Beynəlxalq maliyyələşdirmə
kapitalın təmərküzləşməsinə və mərkəzləşməsinə (konsolidə olunmasına)
yardım göstərir.
Beynəlxalq kapitalın inkişafının güclü təkanverici amili bir çox
inkişaf etmiş və inkişaf etməkdə olan ölkələrdə dövlət maliyyəsində baş
verən qeyri-mütənasibliklərdir. Dövlət büdcələrinin maliyyələşdirilməsi
mexanizmi beynəlxalq xarakter almışdır.
Kapitalın beynəlxalq miqyasda hərəkəti şirkətlərin və ölkələrin
rəqabət mübarizəsində mühüm alətlərindən biridir. Amma o eyni zamanda
dünya təsərrüfatında dərin uyğunsuzluqlar yarada bilər.
8.1. Beynəlxalq maliyyələşdirmənin ümumi icmalı
____________________________________________
Ümumi anlayışlar
Beynəlxalq maliyyələşdirmə - mənfəətin təkrar əldə edilməsi üçün
lazım olan kapitalın verilməsi və alınması ilə bağlı yaranan iqtisadi
münasibətlərdir. Bu münasibətlər xarici aktivlər və onlar üzrə hesablaşmalar
ilə əlaqədar bir neçə ölkənin rezidentlərinin iştirak etdiyi əqdlər sistemini
təşkil edir.
BVF beynəlxalq maliyyələşdirməni cari tədiyyə balansları üzrə
hesablaşmaların, birbaşa kapital qoyuluşlarının ölkədən axmasının, valyuta
ehtiyatları ilə xalis əməliyyatların aparılmasının, valyuta ehtiyatlarında baş
verən dəyişikliklər və "səhvlər və buraxılmalar" maddəsinə daxil olan
əməliyyatları nəzərə almadan, xalis xarici aktivlərin ödənilməsi üçün lazım
olan vəsaitlərin ümumi məbləği kimi müəyyən edir.
Tədqiqatın məqsədlərindən asılı olaraq, beynəlxalq maliyyələş-
dirmənin strukturu müxtəlif mövqelərdən: (1) subyektlər (qurumlar, yaxud
144
idarələr) və ya (2) bazarın alətləri üzrə nəzərdən keçirilə bilər.
Beynəlxalq kapital bazarlarının alətləri, yaxud əmtəəsi dedikdə,
xarici valyutada ifadə olunmuş istənilən maliyyə tələbnaməsi (valyuta,
istiqraz, səhm, köçürmə vekselləri və s.) nəzərdə tutulur. Onların sayının
sürətlə artması hətta ən qısa müddət ərzində sərbəstləşən kapitaldan mənfəət
əldə etməyə imkan yaradır.
Alətlərin bir hissəsi borc münasibətlərini təsdiq edən qiymətli
kağızlardır (istiqrazlar). Digər hissə isə mülkiyyət titulu (səhmlər) olmaqla,
sahibinin müəssisənin mülkiyyətində pay iştirakını təsdiqləyir. Alətlərin
üçüncü hissəsi əvvəl göstərilən iki hissədən törəmə olmaqla, onlar üzrə
əqdləri sığortalayır. Bunlar iqtisadi əsasını real kapital deyil, derivativlər
təşkil edən səhmlər, istiqrazlardır.
Alətlər kapitalın hərəkətinin müəyyən formalarını təmsil edir.
Kapitalın hərəkətinin əsas formalarına bunlar aiddir: (1) ssuda kapitalı
(beynəlxalq istiqrazlar, bank kreditləri), (2) sahibkarlıq kapitalı (portfel və
birbaşa kapital qoyuluşları - səhmlər), (3) iqtisadi yardım.
Əsrimizin birinci onilliyində kapital kütləsinin əsas hissəsi ssuda
kapitalı formasında təqdim olunurdu.
Ssuda kapitalı müddətlilik, qaytarılma və faizlərin ödənilməsi şərti
ilə pul və əmtəə formasında verilən vəsaitlərdir.
Bununla
əlaqədar olaraq, beynəlxalq maliyyə bazarlarına
qısamüddətli və uzunmüddətli əməliyyatlar, yaxud ssudalar bazarları aid
edilir (ssuda kapitalları bazarı). Ssuda kapitalının strukturunda istiqrazlar
üzrə borclar əsas yer tutur (cədvəl 8.1). 2000-ci illərin məlumatlarına görə,
dünyada cəlb olunan kapitalın cəmi 12%-i borcların payına düşmüşdü.
Cədvəl 8.1. Dünya üzrə şəxsi kapitalın hərəkətinin strukturu, ildə
orta hesabla, %
Kapitalın formaları
1990-1993
2000-2003
2006-2008
İstiqraz vərəqələri və başqa borc öhdəlikləri
43,5
27,9
26,8
Borclar
15,9
10,5
12,2
Birbaşa kapital qoyuluşları
22,8
29,2
28,0
Səhmlər
3,0
13,5
7,9
Cəmi milyard dollar
777,7
3156,2
6823,0
Mənbə: Balance of Payments Statistics. Part II. Yearbook 2005,
2009, İMF
Kapitalın bölgüsü mülkiyyət formalarına: özəl və payı az olan dövlət
kapitalına görə də aparılır. Dövlət kapitalının hərəkətində iqtisadi yardım
aparıcı yer tutur.