121
məşhur olan və geniş istifadə olunan yırtıcılar – qızılgöz, qarışqalar,
parabüzənlər və.s
Bioloji mühafizə üçün çox vaxt pulcuqqanadlı həşəratlardan (trixo-
qramlar, brakonidlər, telenomuslar, enkazinlər və s.) və milçəklər (taxinlər
və s.) istifadə olunur. Yeni yaşayış yerlərində onlar öz düşmənlərindən məh-
rum olur və buna görə də daha çox ziyan vururlar. Bu cür ziyanvericilərlə ən
effektli mübarizə üsulu onların öz vətənindən entomofaqların introduksiya-
sıdır. Gətirilmiş parazitlər və yırtıcılar ya yeni şəraitə akklimatsiya edirlər,
ya da biolaboratoriyalarda çoxaldılıb təbiətə buraxılır, onlar isə müvəffəqiy-
yətlə kimyəvi emalı əvəz edir. Yerli entomofaqların mühafizəsi tədbirlərinin
böyük əhəmiyyəti var: mikroqoruqların yaradılması, ərazi boyunca bir neçə
növlərin yerləşdirilməsi (məsələn, qarışqalar), kənd təsərrüfatı tarlaları
yaxınlığında yaşlı parazitlərin yemləndirilməsi üçün nektardaşıyıcıların əkil-
məsi, yüksək selektiv pestisidlərin entomofaqlar üçün təhlükəsiz olan və s.
vaxtında istifadə olunması. Faydalı orqanizmlərin bioloji xüsusiyyətlərinin
öyrənilməsi və onların inkişafını təmin edən metodların işlənib hazırlanması
biosenotik tarazlığın saxlamağa imkan verir və ziyanlı orqanizmlərlə müba-
rizərə kimyəvi vasitələrin istifadəsini azaldır və ya aradan götürür.
Bioloji vasitələri bitkiləri xəstəlilərdən də qorumaq üçün istifadəyə
başladılar. Belə ki, xiyarın hiperparaziti unlu şeh xəstəliyi xəstəliyinin öyrə-
nilməsi əsasında bioperaparat yaranıb. Bu preparat mühafizə olunan qruntda
xiyarın daha təhlükəli xəstəliklərə qarşı mübarizədə kimyəvi vasitələrdən
istifadəni dayandırır (aradan götürür). Bu məqsədlə bakteriya və göbələk-
lərin bir sıra avirulent ştammlarından istifadə üsulları işlənib hazırlanır.
Alaq otları ilə mübarizədə bioloji metodlardan istifadə imkanları tətbiq olu-
nur, məsələn, çəhrayı göyçək, ambpoziya, nobulika
Alaq otlarına qarşı xüsusi bitki yeyən həşəratları (herbifaqların)
istifadəsi perspektivlidir.
Bitki mühafizəsində torpağın hazırlanması üsulları, səpinin vaxtı və
üsulu, bitkilərə qulluq, vaxtında məhsul yığımının aparılması, növbəli əkinə
riayət etmək və onlarda bitkiləri düzgün növbələşdirmək mühüm rol oynayır.
Monokulturadan polikulturaya keçmək lazımdır: mürəkkəb ekosistem-
lərdə qarşılıqlı əlaqə belədir ki, hər hansı bir növün (alaq otu və ya ziyan-
verici) daima çox sayda olması mümkün deyil.
Xəstəliklərə və daha təhlükəli zərərvericilədə davamlı kənd təsərrüfatı
bitkilərinin yeni sortlarının gətirilməsi, toxumçuluq qaydalarına riayət
olunması. Mühafizə tədbirləri sistemini təşkil edən vacib və perspektivli
istiqamətlərdir. Məsələn, keçmiş SSRİ-də pilləli hibridləşdirməklə çoxillik
təcrübələr yeni viltlə xəstələnməyən bir qrup pambıq sortları yaradıldı.
Hazırda həşəratların metomorfozu və çoxalması ilə idarə edən hormon
122
ların alınması və indektisikasiyası işləri başa çatdırılıb. Bir çox ormanların
kimyəvi quruluşu açılıb və onların sintezi həyata keçirilib.
Bitki mühafizəsi praktikasında sintetik cinsi feromonlar (bioloji aktiv
uçucu maddələr) geniş tətbiq olunur.
Pestisidlərin qida zəncirinə daxil olmasını azaltmaq üçün torpağın
kimyəvi tərkibini idarə etmək vacibdir: N, S və ya B-un defisi bitkilərdə
toksikantların yığılma prosesini aktivləşdirir, uyğun olaraq 27, 18və 23%.
Bundan başqa pestisid çirklənməsinin qarşısını almaq üçün pestisid-
lərdən istifadə norması və emalın sayını azaltmaq lazımdır, pestisidlərin isti-
fadəsini tezləşdirmək, əmtəə formalarına adsorbentlər əlavə etmək, pestisid-
lərin miqrasiyasını və onların hərəkətliliyinin azaltmaq lazımdır.
Hazırda Almaniya, Fransada və ABŞ-da kənd təsərrüfatı bitkiləri bitki
mühafizəsində kimyəvi vasitələr olmadan böyük müvəffəqiyyətlə becərilir.
Rusiyada da elə təsərrüfatlar var ki, pestisidlərsiz yaxşı məhsul alınır
(Krasnodar ölkəsi, Omsk vilayəti, Cuvassk respublikası) Krasnadar ölkəsi-
nin bir sıra təsərrüfatlarında düyünü pestisidləri Kuban YDA-nın professoru
E. B. Veliçko və V.P. Amelin texnologiyası əsasında becərilir. Yenə də bu-
rada qarğıdalının oxşar herbisidsid texnologiya ilə becərilməsi həyata keçi-
rilir. Novosivils rayonunun bir çox rayonlarında ziyanvericilərin proq-
nozlaşdırılan sayını nəzərə almaqla əkinlərin strukturunu dəyişmə parktikası
müvəffəqiyyətlə tətbiq olunur.
Kənd təsərrüfatı bitkilərinin ziyanvericilərdən, xəstəliklərdən, alaq
otlarından mühafizəyə kompleks yanaşma bitki mühafizəsinin inteqral
sistemini yaratmaq üçün əsas oldu ( və ya zərərli növlərlə inteqral mübarizə).
M. S. Sokolovun və başqalarının (1994) təyinatına görə zərərli orqanizmə
bütün təsir vasitələrinin mexaniki, fiziki, bioloji, biosenotik, aqrotexniki,
kimyəvi və s.) birgə istifadəsinə xüsusi yanaşma zərərli növün populya-
siyasının təhlükəsiz, effektli və minimum vəsait sərfi ilə azaltmağa xidmət
edir. Bu müəlliflər tərəfindən bitki və kimyəvi məhsulu mühafizənin orijinal
sistem formalı sxemi təklif olunub (şəkil 2.13).
Bitki mühafizəsinin inteqral sisteminin xarici analoqu məlumdur –
zərərvericilərin sayını idarəetmənin inteqral sxemi: Sandra Postel (1998)
qeyd edir ki, ziyanvericilərə qarşı kompleks mübarizə sistemi (KBV)
adlandırmaqla o kənd təsərrüfatı yerlərinə ekosistem kimi baxır, hansı ki,
orada çoxlu təbii faktorlar qarşılıqlı təsirdə olur və ziyanverici həşəratlara və
alaq otlarına təsir göstərir.
Bu sistem: bioloji nəzarət mexanizmini (ziyan¬vericilərin təbii
düşmənləri) kənd təsərrüfatı istehsalı bitkiləri genetik yeni¬dən formalaşma
(ziyanvericilərə dözümlü olan kənd təsərrüfatı bitkilərinin yaradılması) və
ximikatlardan ağılla istifadəni özündə birləşdirir
.