151
Sanitar-gigiyenik, ekoloji və sosial-iqtisadi normalaşmanı fərqləndirirlər.
Sanitar-gigiyenik normalaşma. Normalaşmanın bu növünün əsasında
maddənin (elementin) yol verilən qatılıq həddi (YVQ) durur. Bu hədd
mühitdə zərərli maddənin elə miqdarını xarakterizə edir ki, o praktiki olaraq
insan sağlamlığına və onun nəsil artırmasına təsir etmir. Həmçinin yol
verilən atılma (YVA) göstəricilərindən də istifadə olunur.
Sanitar-gigiyenik normalaşma 4 əsas göstəricini nəzərə alır: transloka-
siya (çirkləndirici maddənin torpaqdan kök sistemi vasitəsilə bitkilərə keç-
məsi), hava-miqrasiya (çirkləndirici maddənin havaya keçməsi), su-miq-
rasiya (çirkləndirici maddənin suya keçməsi), ümumsanitar (çirkləndirici
maddənin torpağın özünü təmizləmə xassəsinə və onun bioloji aktivliyinə
təsiri).
Nə qədər ki, insan orqanizminə toksikantlar əsasən qida məhsulları ilə
daxil olurlar, sanitar-gigiyenik normalaşmada torpaq-bitki sistemində
pollyutantların miqrasiya yolunu və bitkinin çirkləndirici maddəyə müna-
sibətini nəzərə almaq çox vacibdir.
Torpaq-bitki sistemində çirkləndirici maddənin miqrasiyası bir neçə
faktorla təyin olunur; onlardan əsasları – toksikantın miqrasiya qabiliyyəti
və ona bitkinin münasibəti. Çirkləndirici maddələrin torpaqda miqrasiyası
onun növündən, torpaq örtüyünün xüsusiyyətindən (humuslaşma, qranulo-
metrik və s.), su rejiminin tipindən, temperatur faktorundan asılıdır. Məsə-
lən, qurğuşun torpaqda daha az mütəhərrikdir, nəinki kadmium. Humin tur-
şuları ilə qurğuşunun kompleksləri, kadmiumun anoloji komplekslərindən
150 dəfə möhkəmdir. Qurğuşun və civə çox az dərinliyə (təxminən 10 sm-ə
qədər) miqrasiya edirlər; kadmium, mis və sinkin dərinliyə miqrasiyası daha
güclüdür (onlar 30 sm-ə qədər miqrasiya edirlər).
Analoji nəticələr digər tədqiqatlarda da alınmışdır: 57...74 % qurğuşun
və civə antropogen çirklənmədə 0...10 sm dərinlikdə toplanmış, yalnız 3...8
% 30...40 sm -ə qədər miqrasiya etmişdir.
Ağır metalların bitki orqanlarında miqrasiyası azalma sırasıyla aşa-
ğıdakı kimidir: köklər – gövdə - yarpaqlar - toxumlar - meyvələr – tumur-
cuqlar. Həm də kök toxumalarında ağır metalların miqdarı 500...600 dəfə-
yədək çoxala bilir ki, bu da yeraltı orqanın böyük müdafiə (bufer) imkan-
larını göstərir (cədvəl 2.28.).
Otlar arasında ən çox davamlılıq aşağıdakı ailələrin bitkilərində qeyd
olunur: Gramineae (Taxıllar), Fabaceae (Paxlalılar) və s. Məsələn, Pb-nun
yüksək qatılığı çoban toppuzunda tutulub saxlanılır. Bitkilər Cd həssaslığına
və özündə toplama qabiliyyətinə görə aşağıdakı ardıcıllıqla düzülür: pomi-
dor – yulaf – salat – çəmən otları – kök – redka – lobya – noxud – spanaq.
152
Cədvəl 2.28
QurğuĢunla çirklənmiĢ torpaqda becərilən buğdada bu elementin paylanması,
mq/kq (Ġlin, Stepanova 1980)
Təcrübə
zamanı veri-
lən qurğu-
şunun miq-
darı, mq/kq
Qələviləşmiş gillicəli qaratorpaq
Çimli-podzol qumsal
Kollanma
Dənin
tam
yetişməsi
Kollanma
Dənin
tam
yetişməsi
Köklər Yarpaqlar
Köklər Yarpaqlar
0
4.1
3.5
0.6
5.9
3.9
0.4
50
13.0
3.6
0.5
47.0
3.8
0.4
100
31.0
3.6
0.5
81.0
4.8
0.5
500
127.0
6.0
0.7
713.0
16.0
1.1
1000
238.0
9.0
0.7
1250.0
33.0
2.8
2000
440.0
22.0
1.9
3240.0
76.0
5.0
Məlumdur ki, müxtəlif göbələklər Hg, Se, Cd, Cu, Zn özündə daha
çox toplayır.
Hələlik torpaqda ağır metalların YVQ-nın normativləri məhdud
miqdarda işlənib hazırlanıb, belə ki, torpaq homogen su və qaz mühitindən
fərqli olaraq, daha mürəkkəb heterogen sistemdir, bir neçə xassəsindən asılı
olaraq toksikantların davranışını dəyişir (cədvəl2.29) .
Cədvəl 2.29
Fitotoksikliyinə görə son hədd hesab olunan mikroelementlərin torpağın üst
qatında cəmi qatılığı, mq/kq quru kütlədə
(Kabata-Pendias, Pendias, 1989)
Element
Qatılıq (müxtəlif müəlliflərin məlumatlarına görə)
Kovalski El-
Bassam
Linzon Kabata-
Pendias
Kloke
Kitagischi
Ag
-
-
2
-
-
-
As
-
50
25
30
20
15
B
30
100
-
100
25
-
Cd
-
5
8
5
3
-
Cr
-
100
75
1000
100
-
Cu
60
100
100
100
100
125
Fe
-
500
-
1000
200
-
Hg
-
5
0.3
5
2
-
Pb
-
100
200
100
100
400
V
-
-
60
100
50
-
Zn
70
300
400
300
800
250