Manu kanunnamesi’ne göre hinduiZM
Yüklə 0,79 Mb. Pdf görüntüsü
|
xxxiv kişinin gurusunun karısıyla birlikte olması, inek öldürmek, mastürbasyon, rahip dışındaki adamları öldürmek, hayvan öldürmek, yasaklanmış yiyecekleri yemek, hırsızlık, yasaklanmış kadınlarla birlikte olmak gibi suçların hangilerinin daha kötü olduğu ve bunların kefaretleri ele alınmıştır. 266 maddeden oluşan bu bölümden de, ele aldığı konuların önemi nedeniyle özellikle suçlar ve kefaretleri konusunda yararlandık. On ikinci bölüm eserin özeti niteliğindedir ve amellerin doğuracağı sonuçlardan bahseder. Kişinin zihni ya da bedeniyle yaptığı ya da konuştuğu şeylerin sonucu, işlenilen suçlara göre ruh göçünün nasıl olacağı, kişinin kendini bilmesi, Vedaları bilmenin değeri, meditasyon gibi konular ele alınmıştır. Bu bölüm 126 maddedir. Görüldüğü gibi Manusmriti’nin bazı bölümlerinde ağırlıklı olarak bir ya da birkaç konudan bahsedilirken bazılarında bir biriyle ilgisi olmayan birçok konudan bahsedilmiştir. Asli öneme sahip olmayan kısımlara ana konulardan bahsederken örnek teşkil edeceği durumlarda zaman zaman yer vereceğiz. Ancak bu çalışmadaki amacımız daha öncede bahsettiğimiz gibi Manu Kanunnamesi penceresinden Hinduizm’e genel olarak bakmak ve eserde açıklanan Hinduizm’in temel prensiplerini ortaya koymaktır. Yoksa Hinduizm’in bütün helal ve haramlarını açıklayarak Hindu fıkhını bütün ayrıntılarıyla anlatmak, eserdeki anlaşılmaz ve mitolojik tüm bölümlere yer vererek açıklamasını yapamayacağımız konularda kafa karıştırmak, güncel değeri ya da asli önemi olmayan konulara da yer vererek araştırmanın amacından sapıp bir çeviri haline getirilmesi değildir. Bu yüzden içeriğin buna göre oluşturulmasına ve hem konunun ana noktalarıyla anlaşılmasına imkân kılacak kadar kapsamlı, hem de gereksiz ve sıkıcı ayrıntılardan uzak kalacak şekilde kısıtlı olmasına çalıştık. Elbette Nietzsche gibi eserin arkasındaki felsefeyi derinlemesine ele almak, eseri amaçları bakımından değerlendirmek, ya da diğer Hindu kutsal kitaplarla karşılaştırmalı olarak tanımaya ve tanıtmaya çalışmak çok daha güzel olabilirdi. Belki kaynak olarak kullandığımız eser Türkçe olsaydı bunu yapmak bir nebze olsun xxxv daha kolay olabilirdi. Ancak çeviriden çeviri yaparak anlamaya çalıştığımız eserin fikri arka planını ve felsefi temellerini ortaya koymak şu an için oldukça zordur. Aynı şekilde eserin tüm Hindu kutsal kitaplarıyla karşılaştırmalı olarak ele alınması, özellikle de bu kitapların hacmi düşünülünce, böyle bir çalışmanın kapsamını fazlasıyla aşacaktır. Bu yüzden çalışmamızı öncelikle Manusmriti’yi ve onun temel öğretilerini, bu noktadan hareketle de Hinduizm’i anlamaya çalışmak esası üzerine bina etmeye çalıştık. 1 BİRİNCİ BÖLÜM MANU KANUNNAMESİ’NDEKİ TEMEL DİNİ KONULAR 1.1. TANRI VE YARATILIŞ Manu Kanunnamesi’ndeki tanrı anlayışını ve yaratılışı açıklamadan önce, önemi nedeniyle “Tanrı” kavramının Hinduizm’deki karşılığının nasıl olduğu ile ilgili genel bilgiler vermek istiyoruz. Hinduizm’de tanrı inancı diğer dinlerden farklıdır. Onun tanrı inancı da diğer birçok inanç esası gibi zaman içinde şekillenmiş, değişmiş ve gelişmiştir. Hinduizm’in tanrı anlayışını politeist, monoteist, monist, panteist, panenteist olarak değerlendiren ve bunu da kutsal metinlerle temellendiren araştırmacılar vardır. Çünkü bu dinin tanrı anlayışı tüm bu değerlendirmeleri mümkün kılabilecek nitelikte esnektir. Şunu belirtmek isteriz ki, tanrı konusunda Hinduizm’in farklı değerlendirmeleri mümkün kılacak uygulama ve inançları Max Müller’in özellikle bu din için kullanılacak olan yeni bir tanrı anlayışını ifade eden henoteizm ya da kathenoteizm kavramını ortaya atmasına neden olmuştur. O, Hinduizm’in henoteist olduğunu söyler. Bu, prensipte monoteizm uygulamada ise politeizmi ifade eder. Her dönemde şartlar ve ihtiyaçlar doğrultusunda bir tanrı diğerlerine göre daha ön o plana çıkmakta ve yüce tanrı kabul edilmektedir. Müller özellikle ilk Veda metinlerindeki Hinduizm’i henoteist olarak tanımlar. Bu metinlerde farklı isimlerle anılan Agni (ateş), Vayu (rüzgâr) , İndra (yağmur, fırtına, gök) gibi farklı kozmik prensipleri temsil eden çok çeşitli tanrılar özelliklerine göre kendilerine ihtiyaç duyulan zamanlarda yüce tanrı olarak kabul görmüşlerdir. 61 Diğer yandan Vedalardaki, tanrının özünde bir olduğu, azizlerin onu farklı isimlerle çağırdığı yönündeki 61 Ninian Smart, The Religious Experience of Mankind, The Fontana Library Theology and Philosophy, London, 1971, s. 90. 2 ifadeleri de göz önüne alarak bu monist, monoteist ve politeist karışımı anlayışı henoteizm olarak isimlendirmeye karar vermiştir. 62 Genele bakıldığında Hinduizm politeist dinler içinde değerlendirilir. Ancak onun tanrı konusuna yaklaşımı ve tanrıların önemi her çağda aynı olmamıştır. Bir Hindu filozofu olan Şankara yüzeyde görünen bu çeşitliliğin aslında ruhsal ve yüce bir birliğin ifade şekli olduğunu, söylemektedir. 63 Gerçekte ne kadar tanrı vardır? Sorusuna Yajnavâlkya 64 ilk sorulduğunda “303 ve 3003” şeklinde cevap vermiş daha sonra soru tekrar soruldukça bu sayıyı otuz üç, altı, üç, iki, bir buçuk ve en son bir olarak cevaplamıştır. 65 Upanişadlar’da geçen bu diyalog aslında Hinduizm’in tanrı konusuna bakış açısındaki karmaşaya iyi bir örnektir. Yajnavalkya çok sayıdaki tanrıdan en son tek tanrıya inmiştir. M.Ö 10. asra, Veda çağına baktığımızda tam bir, çok tanrılı din görürüz. Veda metinlerinde Hindu tanrılarından Agni, İndra, Varuna, Vayu, Yama gibi tanrılara methüsenalar vardır. Vedalarda geçen önemli tanrılardan Agni (ateş tanrısı), İndra (savaş tanrısı ve yıldırım çaktıran tanrı), Varuna (gök ve suların tanrısı), Rudra (cezalandırıcı tanrı) ve Savitri (harekete geçirici tanrı); her biri farklı bir yönü ile ön plana çıkmaktadır. Hinduizm’de panteist tanrı âlem anlayışını destekleyecek nitelikteki ifadeler kutsal kitaplarda gayet açık bir şekilde yer almaktadır. Bhagavad Gita’da tanrı Vişnu’nun avatarı olan Krişna bunu şöyle ifade etmiştir: “Kurban töreniyim ben, 62 Henotheism, http://en.wikipedia.org/wiki/Henotheism, (05.10.07). 63 Thompson, s. 60. 64 Vedik dönemde Hindistan’da yaşamış, efsanevi bir bilgedir. Hindu kutsal kitaplarından Brihadaranya Upanişad ve Satapata Brahma’nın yazarı kabul edilir. Aynı zamanda Upanişadlar’ın ana karakterlerinden biridir. Bkz. http://en.wikipedia.org/wiki/Yajnavalkya, (21.09.07). 65 Brihadaranyaka Upanishad, Part 3, chapter 9/1, http://www.bharatadesam.com/spiritual/upanishads/brihadaranyaka_upanishad.php, (21.09.07). Yüklə 0,79 Mb. Dostları ilə paylaş:
|