297
salmış. Və müşabehi-nafeyi-mişknab ilə dolub qaidi-izzü ehtiramla varid olmuş.
Fatiheyi-ünvani kərimeyi-"hüvəl-həqqül mübin"
1
, xatimeyi-tarixi: "əl-aqibati lil-
müttəqin",
2
qayəti-məzmuni "zalikə fəzlül-lahi yö'tihi mən yəşaü vəl-lahü-zül-
fəzlil-əzim".
3
Nihayəti-məfhumi "in-nəhü min Süleymanə və innəhü bismillahir-
rəhmanir-rəhim".
4
Zəhi misali-şərifü nişani-alişan!
Zəhi mürasileyi-zövqbəxşü feyzrəsan!
Zahi lilali-sipehri-əvatifü əşfaq!
Zəhi kilidi-künuzi-mərahimü ehsan!
Zəhi səhifeyi-safidilü səfaəngiz!
Zəhi cərideyi-ənbərnisarü mişkəfşan!
Həqqa ki, ol ulu ayeti-rəhmət nüzulindən xatiri-fatirə bir növ məsərrət sirayət
etdi ki, vəsfi qabili-təqrir degil və xarici-ihateyi-təhrirdir. Ol sərmayeyi-dövlət
vüsulunda qəlbi-münkəsirə bir sürur yetdi ki, zikri mafövqi-ehtimali-təqrirdir.
BEYT
Nəfsə onunla yetən zövqdən oldura agah,
Qültü inni ləki, qalət hüvə min indəllah.
Mücmələn ümmidi-tamam ilə ixtiyarsız durdura. Və ibrazi-hökm üçün
mütəvəlliyi-övqaf hüzurinə üz urdum. Əlhəqq, mütəvəlli mülaqatına fürsət
düşmədi. Və onun daməni-mülazimətinə dəsti-neyl irişmədi.
Əmma divani-bəlağətə təhəccüm etdim. Çün ənhəsi-övqatda və əzMəfi-
halatda hüzurlarına getdim, bir cəm' gördüm, hekayətləri pərişan. Nə səfadan
onda əsər, nə sidqdən onda nişan var. Cəmiyyətləri dami-hiyəl, hüzzari-
məclisləri "ülaikə-kəl-ən'ami bəlhüm əzəllü"
5
, hərəkati-nahəmvarları məsabeyi-
suhani-rub və kəlimati-pürazarları müşabeyi-əmvaci-tufani-Nuh.
1
O aşkar həqqdir.
2
Etiqad edənlərdən başqa, aqibəti olan yoxdur.
3
O, Allahın fəzlidir, onu istədiyinə verir; Allah böyük fəzilət sahibidir.
4
O, Allahın fəzlidir, onu istədiyinə verir; Allah böyük fəzilət sahibidir.
5
Onlar qaramal kimidir, bəlkə ondan da alçaqdırlar.
298
Salam verdim - rüşvət degildir deyü almadılar.
Hökm göstərdim – faidəsizdir deyü mültəfit olmadılar.
Əgərçi zahirdə surəti-itaət göstərdilər, əmma zəbani-hal ilə cəm'i sualıma cavab
verdilər.
Dedim:
- Ya əyyühəl-əshab! Bu nə fe'li-xəta vü çini-əbrudur?
Dedilər:
- Müttəsil bizim adətimiz budur.
Dedim:
- Mənim rəayətimi vacib görmüşlər. Və mənə bərati-təqaüd vermişlər ki,
övqafdan həmişə bəhrəmənd olam. Və padşaha fərağət ilə dua qılam.
Dedilər:
- Ey miskin! Sənin məzaliminə girmişlər və sənə sərmayeyi-tərəddüd
vermişlər ki, müdam faidəsiz cidal edəsən. Və namübarək üzlər görüb,
namülayim sözlər eşidəsən.
Dedim:
- Bəratımın məzmunu nə üçün surət bulmaz?
Dedilər:
- Zəvaiddir, hüsuli mümkün olmaz.
Dedim:
- Böylə övqaf zəvaidsiz olurmu?
Dedilər:
- Zəruriyyati-asitanədən ziyadə qalırsa, bizdən qalırmı?
Dedim:
- Vəqf malın ziyadə təsərrüf etmək vəbaldır.
Dedilər:
- Ağçamız ilə satın almışız, bizə həlaldır.
Dedim:
- Hesab alsalar, bu sülukunuzun fəsadı bulunur.
Dedilər:
- Bu hesab qiyamətdə alınır
.
Dedim:
- Dünyada dəxi hesab alınır xəbərin eşitmişiz.
Dedilər:
- Ondan dəxi bakimiz yox, katibləri razı etmişiz.
299
Gördüm ki, sualıma cavabdan qeyri nəsnə verməzlər və bu bərat ilə hacətim
rava qılmağı rəva görməzlər, naçar tərki-mücadilə qıldım və mə'yusü məhrum
guşeyi-üzlətimə çəkildim.
Mən bəratimdən ihanət çəkdigim üçü münfəil, bəratim məndən faidasiz əzab
verdigi üçün xəcil. Ol, şahidi-məcruh kimi təqrirdən peşiman, mən müddəiyi-
kazib kimi təşni'dən pərişan. Ol ayəti-mənsux kimi məmnuül-əməl, mən ümməti-
mənsux kirai məqtuül-əməl.
QİT'Ə
Mən ona fitnə, ol mənə afət,
Mütanəffir mən ondan, ol məndən.
Mən ona qüssə, ol mənə möhnət,
Mütənəkkir mən ondan, ol məndən.
Əlqissə, şiddəti-hirman kəmala yetdikdə və dəryayi-heyrətim tüğ-yan etdikdə
xatirimə bu yetdi və qəlbimə bu mə'ni sirayət etdi ki, əlbəttə, mətlə'i-məkarimdən
tale' olan aftabi-məkrəmet ehticabi-səhabi-tirə qəbul etməz. Və mənbə'i-
mərahimdən tərəşşöh qılan zülali-mərhəmət girdabi-təzəlzüidən qubari-fəna
tutmaz. Ənqərib maneinə mane, bulunur və dafeinə dafe' zahir olur.
QİT'Ə
Haşalillah kim, fərağət küncünün sükkanına
Mətrəhi-məkr ola dərgahi-xilafat dəstgah,
Haşalillah kim, qənaət gəncinin müştaqına
Əjdəri-bidad ola tuğrayi-hökmi-padişah.
Xudavənda! Məxfi buyrulmaya və məstur olmaya ki, varid olan bərati-
hümayun məzmuni irsal olunan ərzə mütabiq olmayıb ibarətində ləfzi-zəvaid
zaid vaqe' olmuşdur və ləfzi-zəvaiddir ki, onun mizani-təsərrüffində miqdarin
naqis qılmışdır.
Filvaqe' əgər ləfzi-zəvaiddən qərəz bu isə ki, vəzaifi-xüddam və rəvabiti-
ərbabi-təqaüd və ixracati-əliqi-dəvabb, ələfi-əvamil və mayəhtaci-həfrü binadan
sonra bəndəyə bir faidə mütərəttib ola, həqiqətdə dərgahi-müəlladan böylə işarət
olunmaqdadır ki, bəndeyi-vacibüt-təqsir Füzuliyi-fəqir iste'dadi-təqəddüm və
istehqaqi-təkər-
300
rüm də'vasın qılır ikən və kəndisin əksər ərbabi-isthqaqdan müqəddəm bilir ikən
məkrəməti-mülukanəm və mərhəməti-xosrovanəm zühurə gətirib bu bərati-
səxavətayəti verdim. Və buyurdum ki, minbə'd rütbeyi-iqtidarın və payeyi-
e'tibarın cəmi'i-gədalərdən, bəlkə bəhaimdən, daşdan və topraqdan əxəssü edna
bilə. Və bihudə təsərrüfi-bərat qılmayıb, mərtəbəsindən xəbərdar ola. Bitəkəllüf
bu mərtəbəyə qənaət etmək səhldir və bu inayətə məmnun olmaq nəhayəti-
cəhldir.
Həqqa ki, bu vaqiədən mənim çəkdigim rəncü məlamət və etdigim xərcü
xəsarət üçün degil.
Məhza təhrirində həzrətiniz çəkdigi əmək üçündür ki, zaye' oldu. Nedəlim?
Əldən nə gəlir? Xəzaneyi-qeybdən əvəz müyəssər ola və qələmi-qəza tədarük
qıla.
NƏZM
Sərvəra, gərdişi-sipehri-kəbud
Daim olmaz müvafiqi-məqsud.
Bağlamaz hər şükufə meyveyi-tər,
Əksəri bitdigi yerində itər.
Gərçi ənduhü möhnətim çoxdur,
Hiç kimdən şikayətim yoxdur.
Taleimdir mənə cəf'a gətirən,
Hər bir anında min bəla gətirən.
Yoxsa dərgahi-padişahi-zəman
Lütfə mənbə'dürür, mürüvvətə kam.
Var ümidim ki, ol büləndməqam
Ola payəndə ta zəmani-qiyam.
Sərfəraz ola cümlə a'yani,
Bitəzəlzül cəmi'i-ərkanı.
Dostları ilə paylaş: |