~ 68 ~
kimi ilk tədqiqatçı alimlərimizin tədqiqatlarında öz əksini tapır.
Sonralar elm inkiĢaf etdikcə, zəngin araĢdırmalar bu mövzunun
dərinliyini, zənginliyini üzə çıxardı. Nizaminin xalq arasında
dinlədiyi nağıl, əfsanə, rəvayətlərin əsasında maraqlı, yığcam
süjetli yüksək bədii dəyərə malik əsərlər yaratdığı, qidalandığı
mənbənin əsasən Azərbaycan-türk Ģifahi xalq ədəbiyyatı olduğu,
xalqa yaxın Ģairin onların istək və arzularını bədii Ģəkildə qələmə
aldığı, qədim adət-ənənələrin bu nümunələrdə yaĢadıldığı, «öz
fikir və ideyalarını, arzu və istəklərini, elmi və tarixi düĢün-
cələrini bədii Ģəkildə müxtəlif yollarla» oxucuya çatdırdığı,
«rəngarəng boyalı bu ədəbiyyatın N.Gəncəvinin «Ģeir və sənət
dünyasının örnək mənbəyi» olduğu araĢdırmalarında geniĢ təhlil
və tədqiq edilmiĢdir.
Nizaminin yaradıcılığındakı bədii təsvir və ifadə vasitələ-
rindəki «ümumiləĢdirici qüvvə» Cəfər Xəndanın diqqətindədir və
bunun sayəsində Ģairin ən adi misralarının da bəzən aforizm kimi
səsləndiyini qeyd edən tədqiqatçı bildirir ki, «onun bədii təsvir və
ifadə vasitələrinin üstünlüyü onların sadəliyindədir» (3-151).
Nümunələrə istinad edir: «Məsələn, gecə ilə gündüz haqqında
danıĢdıqda:
«Bu fələk
səninlə deyildir can bir,
Tikdiyi libaslar iki rənglidir»,
Yaxud, özünü günəĢ adlandıran Ġskəndərə Daranın yazdığı
məktubda aĢağıdakı sözləri oxuyuruq:
Əgər Rum elinə çəksəm ordular,
Tozundan günəĢin gözü kor olar.
Burada günəĢ sözü həm günəĢə, həm də Ġskəndərə iĢarədir.
Əsgər hər tərəfdən bürüdü düzü,
Qatdı bir-birinə gecə-gündüzü.
Burada gecə qara zəncilərə, gündüz isə ağ rumlulara təĢbih
tutulmuĢdur» (3,151).
ġairin məcazi mənada olan ifadələrini «bəzən müĢabihət
Ģəklində» verilməsi məsələsinə diqqəti yönəldir.
Nalbəndlə palançı, eĢĢəyə bir gün,
Nal, palan pulunu ver,-dedi, -bütün!