131
Yaş – il
Albumin (qanda) – q/l
YFS = ml/dəq/ 1,73 m
2
.
Qara dərili insanlar üçün alınan rəqəm 1,18-ə vurulur, qadınlar üçün
alınan rəqəm 0,762-yə vurulur.
Kreatinin (qanda) - mmol/l.
Sidik cövhəri (qanda) - mmol/l.
Etiologiya. XBÇ-nin əsas səbəbləri aşağıdakılardır:
-
böyrək yumaqcıqlarının zədələnməsi ilə keçən xəstəliklər
(xroniki qlomerulonefrit-XQN, yarımkəskin qlomerulonefrit), böy-
rək kanalcıqlarının və interstisial toxumanın pozğunluqları ilə gedən
xəstəliklər (pielonefrit, interstisial nefrit - İN);
-
böyrəklərin zədələnməsi ilə keçən birləşdirici toxumanın diffuz
xəstəlikləri (qırmızı qurd eşənəyi, sistem sklerodermiya, düyünlü
periarteriit, Veqener qranulomatozu, hemorragik vaskulit);
-
mübadilə pozğunluğu xəstəlikləri (şəkərli diabet, amiloidoz,
podaqra, sistinoz, hiperkalsiuriya);
-
böyrəklərin anadangəlmə (irsi) xəstəlikləri (böyrək polikistozu,
Alport sindromu, diffuz mezangial nefroskleroz və nefropatiya ilə
müştərək keçən skeletin başqa anadangəlmə xəstəlikləri);
-
damarların birincili zədələnməsi: bədxassəli hipertoniya
xəstəliyi (essensial hipertoniya);
-
obstruktiv nefropatiyalar: böyrəkdaşı xəstəliyi, hidronefroz,
sidik-cinsiyyət sistemin şişləri.
Son illər XBÇ-nin səbəbləri arasında şəkərli diabet birinci yerə
çıxaraq qeyri-infeksion xəstəlik epidemiyası şəklini almışdır. ABŞ-
da dializ xəstələrinin 42%-i, Avropada 30-35%-i, şəkərli diabet (əsa-
sən 2-ci tip) təşkil etmişdir. Dünya əhalisinin yaş həddinin artması
nəticəsində XBÇ-nin nəticələri arasında angiogen nefroskleroz
(hipertonik, aterosklerotik) və sidik yollarının obstruksiyası ilə gedən
uroloji xəstəliklər (prostatın xoşxassəli hiperplaziyası, şiş, daş) daha
çoxluq təşkil edir. Moskva dializ mərkəzlərinin statistikasına əsasən
132
dializ xəstələrində XBÇ-nin səbəbi 39,8%, Avstraliyada 35%, Ya-
poniyada 39,8% XQN olmuşdur. Sidik yollarında durğunluqla nəti-
cələnən uroloji xəstəliklər zamanı baş verən XBÇ olduqda diaqnozu
düzgün təyin etməyin böyük proqnostik əhəmiyyəti vardır. Çünki
düzgün məntiqlə qoyulmuş diaqnoz nəticəsində etiotrop müalicə
apardıqda, yəni sidiyin sidik yollarında passajını təmin etdikdə XBÇ
reqress edir. Analgetik dərmanların nəzarətsiz, uzun müddət qəbulu
analgetik nefropatiyaya səbəb olur və XBÇ ilə nəticələnə bilir.
Avropa ölkələrində analgetiklərin nüsxəsiz satışına qadağa qoyul-
ması nəticəsində dializ tələb edən analgetik nefropatiyanın dializ
xəstələri arasında tezliyinin 1980-ci ildə 3%-dən 1990-cı ildə 1%-ə
qədər azalması baş vermişdir, Avstriyada isə bu azalma 28%-dən
12%-ə qədər olmuşdur. Beləliklə, 20-30 il əvvəlki statistikadan fərqli
olaraq dializ müalicəsinə səbəb olan xəstəliklərin tezliyi dəyişir –
şəkərli diabet, böyrəklərin işemik xəstəlikləri və sairələrinin tezliyi
artır.
Patogenez. XBÇ-nin morfoloji substratı qlomeruloskleroz və
tubulointerstisial fibroz təşkil edir, yəni səbəbindən asılı olmayaraq
yumaqcıqların boşalması, mezangiumun sklerozu və ekstrasellulyar
matriksin ekspansiyası baş verir. Müasir təsəvvürlərə görə XBÇ ge-
dişi fəaliyyət göstərən nefronların kütləsinin azalması, salamat qalan
(reminant) nefronların hiperperfuziyası ilə xarakterizə olunur. Fəa-
liyyət göstərən nefronlara düşən yüksək yüklənmə onların struktur
dəyişikliklərinə və qeyri-immun zədələnmələrinin proqress edərək
XBÇ səviyyəsinin artmasına səbəb olur. Qlomerulosklerozun mərhə-
lələri böyük damarlardakı skleroz prosesinin gedişinə bənzəyir. Baş-
lanğıc mexanizm kimi yumaqcıq endotelisinin immun, çox halda
qeyri-immun (hemodinamik, metabolik) faktorlarla zədələnməsi baş
verir ki, bundan sonra trombositlərin atraksiyası və aqreqasiyasını tö-
rədir, bu da iltihab sitokinlərin, adgeziya molekulların və başqa ilti-
hab mediatorlarının azad olmasına səbəb olur. Sonra mezangiyanın
iltihab hüceyrələri (neytrofil və monosit, o cümlədən, makrofaq) ilə
infiltrasiya etməsi onun güclü proliferasiyasına səbəb olur ki, bu da
133
yumaqcıqların fibrozlaşması və sklerozlaşmasına gətirib çıxarır.
Sistem hipertenziya, proteinuriya, hiperlipidemiya, qlomeruloskleroz
və fibrozun patogenezində əsas yer tutduğu üçün onlarla mübarizə
nefroproteksiyanın strategiyasını təşkil edir.
Nefropatiya ilə olan xəstələrdə böyrəklərin funksiyasının enməsi
ilə XBÇ geriqayıtmaz şəkildə proqress edir, hətta TXBÇ baş verməsi
və dializ müalicəsinin lazım olacağı vaxtını söyləməyə imkan verir.
Bununla belə əksər xəstələrdə XBÇ gedişinin xarakterini əvvəlcədən
söyləmək mümkün olmur, bəzən böyrək funksiyasının ağır pozğun-
luğu gözlənilməz remissiyalarla əvəz olunur. Hələ R.Brayt 170 il
öncə, remissiya baş verməsi və xəstənin aktiv həyata qayıtmasının
mümkünlüyünü qeyd etmişdir. H. De Wardener (1967) göstərmişdir
ki, xroniki pielonefrit zamanı 10-20 il böyrək funksiyası dəyişməz
qala bilir, amma aqressiv faktorun təsirindən xəstənin halı qəflətən
pisləşir və o, bir neçə günə uremiyadan ölür. Adətən belə epizodlar
ikincili olaraq onları yaradan hər hansı bir hadisənin nəticəsi kimi
təzahür edir. Belə səbəblər çox zaman kəskin infeksiya, cərrahi
əməliyyatlar, dehidratasiya (ishal, qusma və s.), travma, kəskin ürək-
damar ağırlaşmaları ola bilər.
XBÇ-nin proqress etməsi sürətinə ona səbəb olan xəstəliyin də
təsiri vardır. XQN nəticəsində baş verən XBÇ-nin proqress tempi İN
və ya hipertonik nefroangiosklerozdan (HNS) daha çox olur.
Xəstəliyin proqressinə təsir edən risk faktorları arasında proteinuriya
yeganə müstəqil faktor hesab olunur. Başqa səbəblər arasında ahıl
yaş, kişi cinsi, qara dərili irqə mənsubluq, arterial hipertenziya,
siqaret çəkmək kimi hallar risk faktoru qrupuna aid edilir.
Klinika. XBÇ-nin klinikası böyrəklərin funksiyalarının pozulması
səviyyəsi - XBÇ mərhələsindən, əsas xəstəlikdən və başqa sistem-
lərin fəaliyyətlərindən asılı olaraq müxtəlif əlamətlərlə aşkar olur.
Xəstələr ümumi əlamətlərdən – halsızlıq, baş ağrısı, baş gicəllən-
məsi, süstlük, ürəkbulanma, öyümə, qusma, ödemlərdən şikayət edir-
lər. İlk baxışdan xəstələrin zəifliyi, hərəkətlərinin süstlüyü və hətta
Dostları ilə paylaş: |