Mehman Süleymanov
582
təmasa girirlər. Özbaşına və yaxud cinayət edərək qaçanlara könüllü
şəkildə arzu edərlərsə azad şəkildə öz vətəninə qayıtmaq hüququ verilir.
Milliyyətindən asılı olmayaraq qayıtmaq istəməyənlər isə məcbur
edilməsin. Bu zaman qaçanlara hər iki tərəfdən amnistiya və ya əfv
verilir.
Müqavilənin 6-cı maddəsi əsirlərin dəyişdirilməsi haqqında idi. Hərbi
əsirlərin dəyişdirilməsi haqqında tərəflər arasında fikir oxşarlığı mövcud
idi. Mənbələrdə hər iki tərəfin müxtəlif vaxtlarda əsirlər götürməsi
haqqında məlumatlar verilmişdir. Qacar qoşunları qarşı tərəfdən kütləvi
şəkildə Sultanbud döyüşü zamanı çoxlu əsir götürmüşdü. Heç şübhəsiz
ki, ruslar onları geri qaytarmaq istəyirdilər. Baxmayaraq ki, onlar
bütünlüklə islam dinini qəbul etmiş və bir çoxu da Qacar qoşunlarında
xidmətə qəbul edilmişdirlər. Ona görə də müqavilədə əsirlərin qaytarıl-
masının könüllü şəkildə həyata keçirilməsi təsbit olundu. Çünki onlardan
geri qayıtmaq istəməyənlər də ola bilərdi. General Rtişşev burada mülki
əhalinin geri qaytarılması haqqında məsələ qaldırdı. Ona yaxşı məlum idi
ki, Azərbaycan xanlıqları ərazisindən rus işğalına dözməyərək Arazın
cənubuna çoxlu sayda əhali köçmüş və bununla çoxlu sayda yaşayış
məntəqələri boşalmışdı. Qarşılıqlı məsləhətləşmələrdən sonra yaşayış
yerlərini dəyişmiş əhaliyə könüllü surətdə geri qayıtmaq hüququ müqa-
vilənin 6-cı maddəsində təsbit edildi (111).
Yeddinci maddə - Yuxarıda deyilənlərdən əlavə əlahəzrət Ümum-
rusiya imperatoru və Əlahəzrət İran şahı qərara gəlirlər ki, lazım
olduqda göndərilən ali sarayların səfirləri və nümayəndələri onların
rütbələrinə və onlara tapşırılan işlərin əhəmiyyətinə müvafiq olaraq
qəbul edilsinlər, onlar tərəfindən əvvəllər olduğu kimi ticarətə
himayəçilik üçün lazım bilinən şəhərlərə təyin olunan müvəkkil və
konsulların yanındakı məiyyətin sayı 10 nəfərdən artıq olmasın və onlar
etibarlı məmurlar kimi vəzifələrinə layiq hörmət və ehtiramla
qarşılansınlar, onlar nəinki incidilməsin, əksinə bu ölkələrin təbəələri
incidilərsə onların şikayəti əsasında ədalətli məhkəmə qurulsun və inci-
dilmişlərin qanuni razılığı təmin edilsin.
Müqavilənin 7-ci maddəsi iki ölkə arasında səfirlik və konsulluq
heyətlərinin mübadiləsi haqqında idi. Bununla bağlı da tərəflər arasında
müəyyən müzakirələr aparıldı. İran tərəfi əslində səfirlik əlaqələrinin
qurulmasına tərəfdar idi. Amma bir məsələ şah nümayəndəsinin
nigarançılığı ilə qarşılaşırdı. Şar sarayında belə bir ehtimal var idi ki,
İranda Rusiya səfirliyinin və ya konsulluqlarının açılmasına icazə
verilərsə, Rusiya tərəfi səfirlik heyəti adı altında İran ərazisinə silahlı
bölmələr göndərə bilər. General Rtişşev müqavilədə səfirlik heyətlərinin
Gülüstan müqaviləsi
583
qarşı tərəfin sarayında qəbul protokolu haqqında xatırlanmasını istədi.
Mirzə Əbülhəsən xan bu təkliflə razılaşmadı və bildirdi ki, bu məqamım
müqaviləyə salınması etik normalardan kənara görünə bilər. General
Rtişşev təkid göstərsə də Mirzə Əbülhəsən xan ehtiyat edirdi ki,
konsulluq heyəti adı altında İran şəhərlərinə qoşun bölmələri yeridilə
bilər. Belə olanda general Rtişşev konsulluq heyətlərinin 10 nəfərdən
artıq olmaması haqqında təklif irəli sürdü. Mirzə Əbülhəsən xan bu
təklifi qəbul etdi və həmin təklif 7-ci maddə də öz əksini tapdı. Rus
tacirlərinin İran şəhərlərində karvansara tikmək təklifinə də Mirzə
Əbülhəsən xan birmənalı yanaşmadı. Belə ki, ingilislər karvansara adı al-
tında Buşehrdə möhkəm qalalar tikmişdilər. Mirzə Əbülhəsən xan
ehtimal edirdi ki, ruslar da ticarət karvansaraları adı altında müdafiə
qurğuları tikə bilərlər. Şah elçisinin bu nigarançılığına görə general
Rtişşev ticarət karvansaralarının tikilməsinin müqavilədə öz əksini
tapmasına təkid etmədi.
Səkkizinci maddə - əlahəzrətlərin təbəələri arasında ticarət əlaqə-
lərinə gəlincə, əgər onlar öz hökumətlərindən, sərhəd rəislərindən Rusiya
və İran vətəndaşlığına mənsub tacir olduqlarını sübut edən sənədlərə
malik olarlarsa quru yolla və ya dənizlə azad şəkildə bu razılığa gələn
dövlətlərə gedə biləcəklər, orada kim nə qədər istəyirsə yaşaya və
ticarətlə məşğul ola biləcək və o cümlədən də maneçilik olmadan geri
qayıda biləcəklər. Rusiya imperiyasına aid olan ərazilərdən İrana
gətirilən mallar, eləcə də İrandan Rusiyaya aparılanlar satıla və ya
dəyişdirilə bilər. İki ali dövlətin tacirləri arasında borc və digər
şikayətlər üzrə yaranan mübahisələr konsul və ya müvəkkil tərəfindən
baxılır, onlar olmayan yerdə isə yerli rəislərə aid olunur. Onların xa-
hişləri əsil həqiqət əsasında araşdırılmalı, özü yaxud lazım gələn adam
vasitəsilə razılaşmanın əldə olunmasını təmin etməli və sonra onların
incidilməsinə və sıxışdırılmasına imkan verilməməlidir. İrana gəlmiş
olan Rusiya tacirləri əgər istəsələr azad şəkildə İrana dost olan digər
dövlətlərə də gedə bilərlər. İran dövləti onları zəruri sənədlərlə təmin
edəcəkdir. Müvafiq olaraq ticarət işləri üçün Rusiyadan keçməklə
Rusiyaya dost olan digər dövlətlərə getmək istəyən İran tacirlərinə qarşı
Rusiya hökuməti tərəfindən bu qaydalara riayət ediləcəkdir. İrana səfər
edən və ya orada yaşayan Rusiya təbəələrinin ölüm hadisəsi olarsa
onların əmanətləri və digər daşınan və daşınmayan əmlakı dost dövlətin
təbəəsinə mənsub əmlak kimi gizlədilmədən və maneəsiz, qanuni əsasda
və qəbzlə onların yoldaşlarına və ya qohumlarına verilməli və həmin
qohumlara imkan verilməlidir ki, digər mədəni dövlətlərdə və hansı
hakimiyyətin mövcudluğundan asılı olmayaraq həmişə Rusiya imperi-