Mehman Süleymanov
104
və rifahını təmin edən imperator I Aleksandr bildiririk: qoy bizim şahanə
lütf və qayğımıza, imperatorluq qüdrət və mərhəmətimizə ümid bağlayan
Qarabağ vilayətinin bütün ali üləma, hörmətli başbilənləri, görkəmli və
şərafətli əyanları, bəyləri, sərkərdələri, kəndxudaları, ağsaqqalları və
bütün rəiyyətləri bilsinlər ki, keçən il – 1220-ci ildə (1805) mərhum
İbrahim xan, bizim şahlıq canişinimiz olan general knyaz Sisianovla
bilrikdə bir “Andlı öhdəlik” tərtib etmişdilər və general onu dərhal
imperatorluq dərgahına çatdırmışdır. Biz həmin “Andlı öhdəliyin” tələb
və şərtləri ilə tanış olduqdan sonra mərhum xanın irəli sürdüyü bütün
arzu və tələbləri, öz sonsuz şahanə lütf və qayğıkeşliyimizlə qarşılayıb
onu bütün Qarabağ xanı ilə birlikdə himayəmizə alıb onları ali Rusiya
dövlətimizin qədim sədaqətli təbəələri sırasına daxil edərək mərhum
İbrahim xanı xüsusi imperatorluq fərmanı ilə Qarabağ vilayətinin
müstəqil hakimi elan etdik və təminat verdik ki, Qarabağın imperatorluq
təbəəliyinə daxil olan bütün rəiyyətləri, mərhum xanın varisləri daima
imperatorluq tərəfindən lazımınca mühafizə olunacaq və dünya durduqca
bu ocaqdan çıxan onun varisləri nəsildən-nəslə Qarabağın xanlıq taxtına
oturub müstəqil surətdə hökmdarlıq etmək hüququ ilə təmin olunacaqdır.
İbrahim xanın bir iğtişaş nəticəsində qətlə yetirilməsi kimi hüznlü bir
hadisədən sonra yenə sədaqətli vilayət rəiyyətlərinin məişətlərini təmin
etmək sahəsində əlahəzrətin xeyirxah fikirləri və münasibəti dəyişməmiş
qaldı.
Əlahəzrət verdiyi sözə əməl edərək öz şahlıq mərhəməti və qayğısı
ilə yüksək rütbəli vərəsə general-mayor Mehdiqulu ağanı mərhum
atasının yerinə bərqərar edib Qarabağ vilayətinin xanlıq taxtına oturtdu
və bu qərarı imperatorluq turqası (fərmanı) ilə təsdiq etdi. Eyni zamanda
lazım bilindi ki, bu fərman məlumat üçün bütün Elbrus və Gürcüstan
əyalətlərində şahlıq canişini olan qraf Qudoviçə də göndərilsin.
Aliməqam Mehdiqulu xana da qətiyyətlə bildirir ki, o, Qarabağ
vilayətində qüdrətli Rusiya dövlətinin himayəsi və mərhəməti sayəsində
xanlığı möhkəm ələ alsın. Onun atası mərhum İbrahim xana verilmiş
bütün xoş vədlər və şərtlərin hamısının təməni eynilə qüvvədə
saxlanılsın.
Belə bir mövqedə əlahəzrət imperatorun fərmanı ilə lazım görüldü ki,
həmin bu şahanə fərman və elannamə vasitəsilə Qarabağ xanlığının
böyük üləma fazilləri, görkəmli şəxsləri, əyan-əşrəfləri, bəyləri,
sərkərdələri, kəndxudaları, ağsaqqalları və başqa əhalisinin hamısı
bilməlidir ki, aliməqam general Mehdiqulu xan əlahəzrət imperatorun
mübarək fərmanı ilə xanlıq rütbəsi alıb Qarabağ vilayətinə müstəqil
hakim təyin edilmişdir. Lazımdır ki, bütün əhali ona tabe olub, baş
Gülüstan müqaviləsi
105
əyərək sözündən çıxmasın. Xanın əmrilə və hakimiytətinə aid olan bütün
qayda-qanunlara əməl etsinlər. Xanlıq xeyrinə olan işlərdə ona köməklik
edib zərərli hərəkət və əməllərdən uzaq olsunlar. Eyni zamanda əmin
olsunlar ki, imperatorluq öz ali mərhəməti və qayğısı ilə həmişə onlara
lazım olan köməyi əsirgəməyəcəkdir” (132).
Qarabağnamə müəlliflərinin yazdığına görə, Mehdiqulu xan bütün
kəndxudalar və yerli bəylərlə bərabər Tiflisə gələrək qrafla görüşdü. O
biri gün isə böyük mərasim keçirildi və həmin mərasimdə Mehdiqulu
xana Qarabağ xanı təyin edilməsi barədə çar fərmanı, qiymətli daşlarla
bəzədilmiş qılınc və bayraq təqdim edildi. Qudoviç eyni zamanda vəd
etdi ki, Mehdiqulu xana xanlığın idarə edilməsi üçün hərtərəfli yardım
göstərəcəkdir (133).
Mövcud olan məlumatlara görə, qraf Qudoviç Mehdiqulu xana
kömək göstərməklə bərabər, həm də ona inanırdı və hətta Qarabağdakı
rus hərbi dəstəsinin komandiri podpolkovnik Kotlyarevskiyə də tapşırdı
ki, xanlığın daxili işlərinə qarışmasın (134).
Qarabağın xanlıq dövrü tarixinə toxunan erməni müəllifləri bir qayda
olaraq məlikliklərin müstəqilliyini, erməni dövlətçiliyi uğrunda aparılan
mübarizənin Rusiya sarayı tərəfindən dəstəklənməsini, erməni milli-
azadlıq mübarizəsini qabartmağa çalışırlar. Belə bir güman yaranır ki,
Rusiya sarayı ciddi-cəhdlə erməni milli-azadlıq mübarizəsini
dəstəkləyərək Qarabağda xristian əhalisinin müsəlman zülmündən
qurtarılması və Qarabağda xristian dövlətinin qurulmasına xüsusi maraq
göstərirdi. Əslində isə yuxarıda qeyd edildiyi kimi, Rusiya işğalçılıq
siyasətinin həyata keçirilməsi üçün ermənilərdən və Qarabağ xristianla-
rından yalnız öz məqsədləri üçün istifadə edilməsini maraqlarına uyğun
bilirdi. Çünki ermənilərin və Qarabağ xristianlarının istəklərinə və məkrli
əməllərinə uyun olaraq Rusiya sarayı Qarabağda xristian qurumunun
yaradılması üçün heç bir cəhd göstərmədi. Hətta İbrahim xan qətlə
yetiriləndən sonra onun varisinin kim olacağı Rusiya sarayı tərəfindən
araşdırılarkən də xanlıqda xristianların hakimiyyətə gətirilməsi heç yada
da düşmədi və bu barədə hər hansı bir təşəbbüs də ortaya atılmadı. Sankt-
Peterburqda yaşayan ermənilərin qızışdırıcı məktublarına cavab olaraq
isə Qarabağ məlikləri bildirirdilər ki, artıq onlara ciddi əhəmiyyət
verilmir və hətta onların rus qoşunları tərkibindəki mübarizələri belə rus
komandanlığı tərəfindən lazımınca qiymətləndirilmir. Yəni, Rusiya
sarayı vəziyyəti reallıqla qiymətləndirərək erməniləri və yerli xristian
əhalini Qarabağın taleyinin müəyyənləşdirilməsinə təsir göstərəcək bir
element kimi qəbul etmirdi. Erməni müəllifi qeyd edirdi ki, İbrahim
xanın qətlindən sonra ermənilər və Qarabağ məlikləri artıq Qarabağda