MəluMat kİtabçası “ kİno
Yüklə 0,58 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Xalİdə arzuManyan
Bu layihə haqqında eşidən kimi, iştirak etmək istədim. Mən, sözün əsl mənasında, yeni şeylər öyrənmək istəyirdim. Tədricən film çəkilişi, montaj işləri, kadrarxası səs kimi yeni kəlmələrin sehrli mahiyyətini öyrəndim. Mən televiziya proqramı, daha sonra sənədli filmlər hazırlamağın incəliklərini anlamağa və tədricən bu sahədə təcrübə əldə etməyə başladım. Mən hər şeylə – filmin ideyasının ətraflı şəkildə müzakirə edilməsi, baş qəhrəmanların tapılması və, ən önəmlisi, onları yaxından tanımaq prosesi ilə maraqlanırdım. Onların hər birinin danışmaq istədiyi çətin, şən və ya qəmgin hekayələri var idi. Biz hər cür insanlarla işlədik və onların hər biri filmlərdə özəl şəxsiyyət kimi canlandı. çəkiliş zamanı onlardan bəziləri öz hekayəsini mənə danışarkən kədərlənirdi və mən bəzən hisslərimi güclə cilovlayırdım. Bunlar “Bütün filmlər məhəbbət haqqındadır” filminin çəkilişində baş verirdi. Bu film mənim üçün çox əhəmiyyətli idi, çünki həyatımda ilk dəfə mən sevgi dolu xoşbəxt ailə həyatı və qarşılıqlı anlayış şəraitində öz erməni əri ilə Qarabağda yaşayan azərbaycanlı qadınla tanış oldum. Mən bu qadının gündəlik qayğıları, adətləri və baxışlarını öyrənmək məqsədilə onun həyatı haqqında daha çox məlumat almaq istəyirdim. çəkilişə başlamazdan əvvəl mən qərara gəldim ki, bu film erməni və azərbaycanlı tamaşaçıları barışa çağırmalı və müsbət mənada onların qəlbinə toxunmalıdır. Mən filmdə hər hansı radikal mövqeyi və ya gərginliyi canlandırmaq, heç bir tərəfi günahlandırmaq istəmirdim. Mənim filmimdəki qadın qəhrəman bu lusİne Musaelyan
“BüTüN FİLMLƏR MƏHƏBBƏT HAQQıNDADıR” VƏ “eGO sTİLıNDƏ” FİLMLƏRİNİN MüƏLLİFİ Kİno dİaloqları 18 istəklərimə tam uyğun gəlirdi. O, çox mehriban, səbirli və şəfqətli insan idi. Onun macəralarla dolu həyatında bir çox faciələrlə yanaşı, romantik sevgi hekayələri də var idi. Bütün bunları mənə danışarkən onun gözündəki qığılcımı görməmək mümkün deyildi. Film başa çatdıqdan sonra hiss etdim ki, mən daha yaxşı insan, yəni daha səbirli və mehriban olmuşam. Bu, həmçinin çox xüsusi bir layihə idi, çünki biz azərbaycanlılarla birgə işləyirdik. Bu bizə onları daha yaxından tanımaq, Azərbaycanda nə baş verdiyi haqda əlavə məlumat almaq və oradakı media işçilərinin qarşılaşdığı müxtəlif problemləri öyrənmək imkanını verdi. Onlarla apardığım söhbətlər və müzakirələr Azərbaycan mətbuatı və jurnalistlərin işləmək tərzi haqqındakı təəssüratlarımın dəyişməsinə səbəb oldu. Bu mənə Azərbaycanda hansı səbəblərdən anti-ermənistan təbliğatının geniş vüsət almasının səbəblərini başa düşməyə kömək etdi və məcbur etdi ki, sahib olduğumuz nisbi azadlığın qədrini bilim. Münaqişədən söhbət açılana qədər bizim azərbaycanlılarla ünsiyyətdə heç bir problemimiz yox idi. elə ki bu barədə söhbət açılırdı, biz mübahisə etməyə başlayırdıq. Layihənin sonunda isə biz onlarla əlaqə saxlamadıq. şəxsən mənim üçün öz qonşularımızla dost olmaq və kolleqa kimi birgə işləmək böyük təcrübə idi. Amma təəssüf ki, azərbaycanlı dostlarım bu əlaqələri davam etdirməkdə mənim qədər maraqlı deyil. 1-cİ hİssə 19 1-Cı HıssƏ 19 Biz müvəqqəti sığınacaqlarda yaşayırdıq və şəraitimiz çox pis idi. Mən müxtəlif yerlərdə gecə gözətçisi işləyirdim. uşaqlarım məktəbi qurtardıqdan sonra mənə kömək etmədilər. Ərim əsirlikdən geri qayıtdıqdan sonra iş qabiliyyətini itirmişdi. Bizə həyatda qalmağa kömək edən yeganə şey qoz mürəbbəsi oldu. Hətta mən ilk dəfə qoz mürəbbəsi hazırlayarkən bizə bu qədər kömək edəcəyini təxmin etməmişdim. Amma həyatda bəzən bəxt insanın üzünə gülür. “Qozun möhkəmi” filmindən sonra hər şey dəyişdi. Əgər emma Balayan adlı jurnalist filmə baxmasaydı və məndən müsahibə götürməsəydi, bizim çətinliyimiz uzun müddət davam edəcəkdi. Onun məqaləsi çıxdıqdan çox keçmədi ki, stepanakertin İcra Hakimiyyətindən mənə zəng gəldi. Bizimlə söhbət etmək üçün mən və ərim İcra Hakimiyyətinə dəvət olunduq. Onlar bizə şəhərin mərkəzində mənzil verdikərini deyəndə özümü tamamilə itirdim və sevincimdən ağladım. Həmin anda ağlıma gələn ilk şey bu film oldu. Mən sanki dünən baş vermiş kimi çəkiliş heyətinin bizə gəlməsini çox yaxşı xatırlayıram. Mər hər zaman bir az utancaq olmuşam. Amma gözlənilmədən filmin rejissoru mənə yaxınlaşaraq fikrimi yayındırdı və mən kameraya çəkildiyimi unutdum. Mən özümü sanki ailə üzvlərimdən birinin qarşısında əyləşmiş kimi hiss edirdim və onunla söhbət etməyə başladım. İlk başda övladlarım bu ideyanın əleyhinə idi, çünki onlar istəmirdilər ki, sinif yoldaşları və dostları acınacaqlı şəraitdə yaşamağımızdan xəbər tutsun. Amma mən onlara burada utanmalı heç bir şeyin olmadığını dedim. Mən onlara başa saldım ki, biz oğurluq etmirik, sadəcə, gündəlik çörəkpulu qazanmağa çalışırıq. Mən həmçinin onlara dedim ki, əgər insanlar onların atasının başına gələnləri və necə əsir düşməsini bilsələr, müharibənin nəticələrinin nə qədər amansız olduğunu dərk edəcəklər. Mənim bu dediklərim öz nəticəsini verdi və övladlarım qoz mürəbbəsi satmaq ideyası ilə razılaşdılar. Mən onları inandırmaq üçün göstərdiyim səylərdən məmnunam, çünki indi başa düşürəm ki, buna dəyərmiş. Kim təxmin edə bilərdi ki, film bizim ailəmizin həyatını bu qədər dəyişdirəcək? Kaş filmlər həyatdakı bütün
problemləri həll edə bilərdi! Bu filmlər hamımız – ermənilər və azərbaycanlılar üçün böyük əhəmiyyətə malikdir. İnsanlar başa düşməlidir ki, müharibə çoxsaylı itkilərə səbəb olur. Bir çox insan, o cümlədən öz torpaqlarını qoruyan gənc əsgərlər həlak olur, analar övladlarını torpağa basdırır, uşaqlar yetim qalır, qadınlar isə dul. Nəhayət, bu qonşu xalqların hər ikisi bu fani dünyada qonaqdır. Biz müharibə etməməliyik, əvəzində biz bir-birimizlə normal münasibət qurmağa cəhd etməliyik. Xalİdə arzuManyan
“QOzuN MöHKƏMİ” FİLMİNİN BAş QƏHRƏMANı Kİno dİaloqları 20 NƏHAyƏT, Bu QONşu XALQLARıN HƏR İKİsİ Bu FANİ DüNyADA QONAQDıR. Bız MüHARİBƏ eTMƏMƏLİyİK, ƏVƏzİNDƏ Bİz BİR-BİRİMİzLƏ NORMAL MüNAsİBƏT QuRMAğA CƏHD eTMƏLİyİK. XALİDƏ ARzuMANyAN, “QOzuN MöHKƏMİ” FİLMİNİN BAş QƏHRƏMANı
Yüklə 0,58 Mb. Dostları ilə paylaş:
|