Mən gözəlləşirəm
Yüklə 0,57 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Daşla döyülən qapı
57 gəlibmiş. O, flankəslər ki, ona bu evdə qız verilməyəcəkmiş. Kişi arvadına deyir. - Məndən gizlətməyinizə baxmayın, öyrəndim gələn- lər kimdi, nəyə gəlmişdi. Bunu niyə məndən giz- lədirdiniz? Elə əvvəldən deyərdiniz bilərdim də. Səfurə xanım ərinin könlünü almağa çalışır: - Lazımsız adamlar olduğu üçün demədim. Bildim ki, mənasız qonaqlardı. Bunu heç bilməsən yaxşıdı. Yoxsa, özün uşaq ha deyilsən. Səndən gizli nə sirrimiz olardı. - Sən nə olsa mənimlə danış. Gəlinə o qədər də fikir vermə. Biz bir olmalıyıq. Ailəcə hamımız bir olmalıyıq. Səfurə xanım onu arxayınlaşdırdı. - Əlbəttə, mən səninləyəm, sən mənimləsən, hamımız birlikdəyik.
58 Mən bir ağac Evin kiçiyi Sərvanənin elçiləri çox olurdu. Hələlik birini seçib qızını nişanlamaq qərarına gəlmişdilər. Gələn elçilərin hərəsini bir dilnən, biryolnan dala qaytardılar. Sədnik müəllimin yaxşı dostlarından biri də qıza elçi gəldi, oğluna istəyirdi qızı. Yaxşı söhbətdən, çaydan sonra söhbət açıldı “yox” sözünü eşidən kişi şikayətləndi: - Ə... a Sədnik, bir neçə illərin dostuyuq, məgər bir- birimizi indimi tanıyırıq? “Yox” nədi ə... Mən bura qohum olmağa gəlmişəm, də evin kişisinindi, hər şeyi ailədə kişi həl edər. Sənin sözünün qabağında heç kəsin sözü olmaz. “Hə”ni ver. Allaha mübarək eləsin deyək, çıxaq gedək. Sədnik müəllim arvadına göz vurub əməlli-başdı rola girdi. Yazıq bir görkəm aldı: - A başına dönüm, nə kişi-kişi salıbsan ey... Bax, o məhlədəki ağacları görürsən, elə təsəvvür et ki, mən də onlardan biriyəm. Mən kiməmki öz başıma qız verim? Elçi eşitdiklərinə inanmaq istəmədi: - Necə yəni kimsən, Sədnik müəllim. Sən qız atasısan, qızının da ixtiyarı səndədir. Sədnik müəllim daha da fağırlaşdı: - A qardaş, mənim payıma düşənləri ərə verib, evləndirib qurtarmışam, yerdə qalanlar Səfurə xanımındır. Onunla dil tap danış, mənim sizə veriləsi
59 qızım yoxdu, cavabını qəti alan elçinin əli, gəlini olmasını arzuladığı qızdan tamam üzüldü. Onlar çıxıb gedəndən sonra Səfurə xanım ərini gülə-gülə məzəmmətlədi: - A kişi, bir məni başa sal görüm, nə vaxtdan ağac olubsan? Heç səndən də ağac olar? Ay, hay ağaca bax, bunun cavabına bax. Sədnik müəllim fağırlıqdan çıxmışdı. Gülürdü: - Arvad, belə eləməsəm onlar əl çəkəsi deyildilər. O, kişi mənimlə çörək kəsib, yoldaş olub, mən necə deyim ki, səndən xoşum gəlmir, qızımı vermirəm. Hazır belə adamların yanında “ağac olaram” . Sözümü sən desən dost, yoldaş arasında inciklik olmaz. Sədnik müəllimin bu sözü evdəkilərin xoşuna gəldi.
60 Daşla döyülən qapı Səfərə gedəndə Sədnik müəllim cəhd eləyirdi ki, evə tez qayıtsın. Gecənin hansı vədəsi olur, olsun adəti idi qapını döysün. İçəri keçəndə Səfurə xanım- dan bu sözləri eşitsin: - Ürəyimə dammışdı bu gecə evə gələcəksən. Ona görə yatmayıb səni gözlədim. Kişi bu sözdən fərəhlənir, gec də olsa gəlməyinə sevinirdi. Dünya aləm yatmış, qonum-qonşularda səs-səmir eşidilmirdi. Gecə saat üç idi. Sədnik müəllim qapıya çatanda əlinə daş götürüb tarak-tarak qapını döyür. Zəngi basmağı yadına da salmır. Elə tələsir, elə tələsirdi ki, elə bil ocağın üstdə yağ daşırdı. O, qapını daşla döyür. Bərkdən də “Sərvanə, Sərvanə” deyə çağırırdı. Sərvanə səsə oyandı. Cəld xalatını çiyninə salıb “gəlirəm ata” dedi atasının səbri tükənmişdi: - A qızım, bayaqdan qapını qırmırammı, bu nə vaxtın yatmağıdı, bə anan hanı? O da yatır? Pilləkənin başında gözləyən Səfurə xanım yoldaşının hay- küyünə, qəribə suallarına gülməkdən özünü saxlaya bilmir, o da qızını danlayır: - Ay qızım, gecə saat üçdə yatmaq olar? Bu harda görünüb axı. Sədnik müəllim, qadının səsini eşidəndə hirsi soyuyur, gözləri gülür, hay-həşirini bundan ötrü, yəni
61 xanımının onu qarşılamadığı üçün olduğunu duyurdu. Tez onunla görüşür, əhvallaşırdı: - Necəsən...., yatmamışdın, eləmi? Bilirdim ki, yatmamısan. - Səfurə xanım onun çayını, çörəyini rahatlaya- rahatlaya danışırdı: - A Sədnik, sən mənim canım, xəbərin var ki, indi saat neçədi? Ə qapının zəngi yoxdu ki, tak-tarak salırsan? Qonum-qonşu eşidib narahat olur axı? Sədnik müəllim gecənin hansı vədəsi olduğunu unudubmuş. Aradan bir az keçmədən o qızını çağırdı: - Ay Sərvanə, harda qaldın, cəld dəftər gətir, yaz bu şeiri, bu dəqiqə yadımdan çıxacaq. Sərvanə qaçıb yerinə giribmiş. O, elə bilibmiş ki, anası atasının qulluğunda duracaq, daha ona ehtiyac olmayacaq. Atası yenidən hirslənir: - Bu qız, elə gərək indimi yataydı? Anası qızını müdafiə eləyir: - Bəs nə vaxt yatsın, yatmaq vaxtıdı də... Kişi qızını yenə çağırır: - Ay qızım, Sərvanə, gəl bu şeiricə köçür, sonra yatarsan. Anası qızına qıymasa da o, yuxulu əlində dəftər- qələm gəldi. Atası dedi: - Hə başla yaz. Qız bir misra yazdı yenə soruşdu: - Ata bir də de, nə dedin? Atası yenə təkrarladı. Qız əsnədi: - Nə, necə?... Səfurə xanım gördü qızı yaza bilmir. Dedi: Yüklə 0,57 Mb. Dostları ilə paylaş:
|