Mən nifrətlə aynadakı əksimə baxıram. Saçlarım niyə dağınıqdır biz kimi durur
Yüklə 3,64 Mb. Pdf görüntüsü
|
97 www.vivo-book.com
Qrey çevrilir, qapını açır və çölə çıxır. Eliot onun ardınca maĢına doğru gedir, lakin maĢına oturmazdan öncə Keytə öpüĢ göndərir. Mən qısqanclıq hiss edirəm. – Hə, de görək aranızda nə oldu? – deyə Keyt, onların maĢına oturaraq uzaqlaĢmaqlarına baxaraq soruĢur. Onun səsində aydın Ģəkildə coĢqun maraq hiss olunur. – Yox, – deyə sorğu-suala son qoymaq üçün acıqlı halda diĢlərimi qıcayıram. Biz mənzilə dönürük. – Amma sənə yüzəyüz nəsə olub... – həsədimi gizlədə bilmirəm. Keyt üçün istənilən kiĢini əldə etmək su içmək kimidir. O gözəl, seksual, hazırcavab, diribaĢdır… məndən fərqli olaraq. Amma onun cavab təbəssümü yoluxucudur. – Onunla bu gün axĢam görüĢürəm. – O, əllərini sinəsinə sıxır və uĢaq kimi coĢqudan havaya atılır. Keyt öz sevincini və həyəcanını gizləmək gücündə deyil və bu, məni sevindirir. XoĢbəxt Keyt… maraqlıdır. – Kristian məni bu axĢam Sietldəki evinə dəvət edib. – Sietlə? – Hə.
– Bəlkə orda?.. – Ümid edirəm. – O, xoĢuna gəlirmi? – Hə.
– O qədər xoĢuna gəlir ki, sən hər Ģeyə hazırsan?.. – Hə.
Keyt qaĢlarını çatır. – Oho! Ana Stil nəhayət ki, aĢiq olub və onun seçdiyi Kristian Qreydir, gözəl oğlan və multimilyarder. – Aha. Hər Ģey məhz pula görədir, – cavab verirəm və hər ikimiz uğunub gedirik. – Yeni bluz-köynək? – deyə Keyt soruĢur və mən ötən gecənin bütün xoĢagəlməz təfərrüatlarını, danıĢmağa məcbur oluram. – O heç səni öpdümü? – kofe dəmləyə-dəmləyə soruĢur o.
98 www.vivo-book.com
Qızarıram. – Bircə dəfə. – Bircə dəfə! – deyə Keyt gülür. Xəcalət çəkə-çəkə baĢımla təsdiqləyirəm. – O, çox təmkinlidir. Keyt üzünü turĢudur. – Qəribədir. – Hə! – deyə donquldanıram. – Deməli, bu gün axĢam, sən sadəcə, füsunkar olmalısan. Hə də… görünür, prosedura uzun çəkəcək, ağrılı və alçaldıcı. – ĠĢə getmək vaxtımdır. – Gecikmərik. Keyt əlimdən tutaraq məni öz otağına aparır.
***
Alıcılar çox olsa da, ―Kleytons‖da keçən gün sonsuzluğa qədər uzanır. Buna görə də mağazanın bağlanmasından sonra əlavə iki saat iĢləyirəm: malları rəflərə düzürəm. Sırf mexaniki məĢğuliyyətdir, amma mənə düĢünmək imkanı verir. Keytin sayıq və düzünü desək, nəzakətsiz rəhbərliyi ilə ayaqlarımın və qoltuqlarımın altı tərtəmiz qırxılıb, qaĢlarım alınıb və nəyləsə boyanıb. Heç də xoĢ deyil, amma Keyt məni inandırıb ki, indi kiĢilər bunu bəyənir. Maraqlıdır, o məndən daha nə gözləyir? Keyti inandırmalı oldum ki, onu özüm istəyirəm. Nədənsə onun Qreyə inamı yoxdur. Ola bilsin ki, o çox ciddi və rəsmiyyətçidir. Söz verdim ki, Sietlə çatan kimi onu xəbərdar edəcəyəm. Helikopter haqda heç nə demədim, yoxsa o, təlaĢa düĢərdi. Hələ Xose ilə məsələni həll etmək lazımdır. Mənə üç ismarıc göndərib və səkkiz dəfə zəng edib, amma mən hələ zənglərə cavab verməmiĢəm. Ġki dəfə də evə zəng edib və Keytlə danıĢıb. Keyt harda olduğumu ona deməyib, əlbəttə, yəqin anlayacaq ki, sərgüzəĢtlərimi ört-
99 www.vivo-book.com
basdır edir. Keyt elə-belə izi itirən deyil. Qoy əzab çəksin. Hələ də ona acıqlıyam. Kristian hansısa sənəd iĢlərindən söz açmıĢdı və bilmirəm, o, zarafat edirdi, yoxsa ciddiydi. Ġndi gəl tap görək də. Əsəblərimi cilovlaya bilmirəm. Bu gecə!.. Mən buna hazırammı? Daxili ilahəm hirsli halda kiçik ayaqlarını bərkdən döyəcləyir. O, artıq çoxdan buna hazırdır. Həm də Kristian Qreylə. Amma mən hələ də anlamıram, o məndə nə tapıb – boz siçan AnasteyĢa Stildə. Qrey təbii ki, vaxt məsələsində dəqiqdir və mən ―Kleytons‖dan çıxdıqda, qara ―Audi‖ məni qapıda gözləyir. Kristian sərniĢin qapısını açmaq üçün maĢından çıxır və mehribancasına gülümsəyir. – Salam, miss Stil, – o deyir. – AxĢamınız xeyir, mister Qrey, – deyə nəzakət göstərib baĢımla onu salamlayır və arxa oturacaqda otururam. Sükan arxasında Teylordur. – Salam, Teylor. – AxĢamınız xeyir, miss Stil. Kristian o biri tərəfdən oturur, əlimdən tutur və onun toxunuĢu bütün bədənimdə üzücü bir əks-səda verir. – ĠĢlər necədir? – deyə o soruĢur. – BaĢ qaĢımağa vaxt yox idi, – istəkdən doğan xırıltılı səslə cavab verirəm. – Hə, bu gün mənim üçün də yorucu bir gün idi, – o, tamamilə ciddidir. – Nə edirdin ki? – Eliotla piyada gəzirdik. Onun böyük barmağı barmaqlarımın sümüklərinə incəliklə tumar çəkir, ürəyim az qala nəbzini dayandırır, tənəffüsüm sürətlənir. O, buna necə nail olur? O yalnız yüngülcə əlimə toxunub, hormonlarsa indidən çalıb- oynayır. Səfər uzun çəkmir və mən gəlib çatdığımızı o qədər də tez anlamıram. Maraqlıdır, helikopter harda ola bilər? Hər yerdə tikililərdir,
100 www.vivo-book.com
hətta mən də bilirəm ki helikopterin havaya qalxması üçün meydança lazımdır. Teylor maĢını dayandırır, çölə çıxır və mən tərəfdən qapını açır. Bir an içində Kristian yenidən yanımda peyda olur və əlimdən tutur. – Hazırsan? – deyə soruĢur. BaĢımla təsdiqləyirəm və əlavə etmək istəyirəm ―Hər Ģeyə‖, amma həyəcandan bir kəlmə belə tələffüz edə bilmirəm. – Teylor. Zərif bir baĢ yelləmə ilə o, sürücüyə sərbəstlik verir. Biz binaya daxil oluruq və düz liftlərə doğru gedirik. Lift! Yenidən səhərki öpüĢümüzü xatırlayıram. Bütün günü o, ağlımdan çıxmırdı. ―Kleytons‖da, piĢtaxta arxasında durmuĢdum, fikirlərim isə çox uzaqda idi. Missis Kleytons iki dəfə məni səsləməli oldu – məni göylərdən yerə endirməkdən ötrü. Kristian yuxarıdan-aĢağı mənə baxır, dodaqlarında isə xəfif təbəssüm peyda olur. Ahа! Mənim kimi o da düĢünür. – Burda cəmi üç mərtəbə var. – Onun boz gözlərində gülüĢ qığılcımları iĢıldayır. O, aĢkar Ģəkildə fikirlərimi oxuyur. DəhĢət!.. Liftdə öz hisslərimi heç nəylə aĢkar etməməyə çalıĢıram. Lakin ikilikdə qaldıqda yenidən aramızda qəribə bir cazibə qüvvəsi yaranır. Özümə hakim olmaq üçün cidd-cəhdlə gözlərimi qapadıram. O, biləyimi bərkdən sıxır. Cəmi beĢcə saniyə və biz binanın damına yetiĢirik. Meydançada helikopter dayanıb, üzərində mavi hərflərlə ―Qrey enterprayzes‖ yazısı və Ģirkətin emblemi var. ġirkət mülkiyyətindən məqsədə uyğun olmayan istifadə – bunu belə qeydə alarıq. Qrey məni kiçik bir kabinetə aparır, orda masa arxasında hansısa yaĢlı bir dayı oturub. – UçuĢ vərəqəniz, mister Qrey. MaĢın yoxlanılıb, ser. Uça bilərsiniz. – Sağ olun, Co. Kristian səmimiyyətlə gülümsəyir. Oho! Kimsə onun nəzakətiylə mükafatlandı… yəqin ki, bu, Ģirkət əməkdaĢı deyil. Mən qocaya ehtiram hissiylə baxıram.
Yüklə 3,64 Mb. Dostları ilə paylaş:
|