MergedFile
Yüklə 2,89 Kb. Pdf görüntüsü
|
Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi 46 istifadə edirlər. Fundamental tədqiqatlarda əsas səciyyəvi göstərici kimi onların aktuallığı, nəzəri yeniliyi, konseptuallığı, təsdiq olunabilmə qabiliy- yəti, perspektivliyi və nəticələrin praktikaya tətbiqi öndə durduğu halda, tətbiq xarakterli elmi işlərdə ilk növbədə onun praktiki aktuallığı və vacibliyi, praktiki tətbiqolunma imkanları əsas götürülür. Fundamental elmlərdə alınmış yeniliklər yalnız bir neçə ildən sonra öz səmərəsini verir. Onların nəticələri sənayenin bir çox sahələrində tətbiq tapır, hətta tətbiqi ə vvəlcədən gözlənilməyən sahələrdə də. Burada yalnız keyfiyyət meyarları ə sasında qiymətləndirmə aparıla bilir: nəticələrin bir çox sənaye sahələrində tətbiqinin mümkünlüyü, daha aktual tədqiqatların prinsipial inkişafına təkan verən yeniliyin kəşfi, dünya elminin inkişafına töhfə verən fundamental monoqrafiyaların yazılması. Bu halda elmi işlər üçün əsas yenilik aktuallıq və səmərəlik sayılır (şəkil 1.3). İ qtisadi səmərəlik istehsalda canlı və maşın əməyinin ölçülməsi sayəsində əldə olunan maya dəyəri ilə ifadə olunur. Eyni zamanda elmi texniki səmərəlik elm və texnikanın inkişafının əsas bünövrəsi olan yeni elmi biliklərin artmasını xarakterizə edir. Sosial səmərəlik insanların həyat səviyyəsinin, səhiyyənin inkişafı, mədəniyyət, elm və təhsil, ekoloji şəraitin yaxılaşması və s. şəklində özünü büruzə verir [26]. Elmi–tədqiqat işlərinin səmərəliyinin qiymətləndirilməsində elmi mərkəzlərin fəaliyyətilə bağlı bütün kompleks işlərin (elmi işlərin icrası, tələbə və doktorantlara rəhbərlik, ixtira və patent araşdırmaları, nəticələrin çapı) nəzərə alınması vacibdir. Burada ali məktəbin elmi potensialı böyük rol oynayır. Ali məktəbin və elm mərkəzlərinin elmi potensialı elmi kadrların strukturu, məlumat və material–texniki təminatından asılı olduğu qədər də, elm sisteminin optimal təşkilindən və bütün strukturların çevik qarşılıqlı işləyə bilməsini təmin edən mühitdən asılıdır [15, 27]. Elmi mərkəzlərdə fəaliyyətin səmərəliyinin bir mənalı şəkildə qiymətləndirilə bilinməməsi probleminin iki əsas aspekti vardır. Birincisi yuxarıda qeyd edildiyi kimi iqtisadi xarakter daşıyır: tədqiqat nəticələrinin istehsala tətbiqi. İkinci aspekt koqnitiv səmərəlik adlanır. Koqnitiv səmərəlik əsas işi müşaiyət edən proses nəticəsində formalaşır: yeni elmi kitabların və dərsliklərin yazılması, elmi məqalələrin dərci, qazanılan biliklərə əsaslanan yeni mühazirələrin oxunması, konfrans və seminarların Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi 47 təşkili, tələbələrin elmi işlərə cəlb olunması. Bütün bunlar ali məktəbin bir elm mərkəzi kimi elmi potensialının təsvir olunmasına imkan verir. Məlumdur ki, elmin tədris prosesinə və mütəxəssislərin hazırlığı prosesinə təsirini kəmiyyətlə ifadə etmək olmur. Ancaq bunu müsbət amil kimi nəzərə almamaq mümkün deyil. Təcrübə göstərir ki, ali məktəblərdə elmi– tədqiqat prosesinə cəlb olunan gənclər istehsalatda qarşılarına çıxan texniki və sosial problemləri qısa zamanda uğurla həll edirlər. Elə ali məktəbdə aparılan elmi–tədqiqat işlərinin səmərəliyinin dəyərləndirilməsinin məzmunu da bundan ibarətdir (şəkil 1.3). Şəkil 1.3. Elmi – tədqiqat işlərinin səmərəliyinin yoxlanılması. İ qtisadi səmərəliyin istehsal şəraitində təyin olunması nisbətən mürəkkəb prosesdir. O, yeni texnologiyaların tətbiqi, idarəetmə sistem- lərinin təkmilləşdirilməsi və s. proses təşkiledicilərinin səmərəliyini hər tərəfli öyrənməyi tələb edir. Bu zaman tədqiqat işlərinin aparılmasına çəkilən xərclər və onun tətbiqindən əldə olunan iqtisadi səmərə müqayisə edilir. Uzun müddətli tətbiq prosesində iqtisadi səmərəlik elmi proqramın Tədqiqat işlərinin fəlsəfəsi 48 icra müddətində yer alan inteqral iqtisadi göstəricilər əsasında aparılır. Tətbiqi araşdırmaların səmərəliyini qiymətləndirmək nisbətən asandır. Bu halda müxtəlif fərqli kəmiyyət meyarlarından istifadə edilir. İstənilən tədqiqat işlərinin səmərəliyi haqqında yalnız onun başa çatmasından sonra mühakimə yürütmək olar. Zaman amili burada əsas götürülür. Tətbiqi elmlərin nəticələrinin praktiki tətbiqi imkan daxilində qısa olmalıdır. Ə lverişli zaman kəsiyi kimi 3 il götürülür. Bir çox tətbiqi elmlərin xalq təsərrüfatındakı səmərə vermə ehtimalı 80% civarındadır. Nəticədə onu qeyd etmək lazımdır ki, elmi–tədqiqatların iqtisadi səmərəliyi sahədən və araşdırılan problemdən asılıdır. Uyğun olaraq istənilən elmi–tədqiqat işində tədqiqat mövzusunun seçilməsi və ə saslandırılması ilə barəbər onun praktiki əhəmiyyətinin də, öncədən bu və ya digər dəyərləndirmə sistemində qiymətləndirilməsi vacibdir. Elmi–tədqiqat işlərinin səmərəliyindən danışanda ona çəkilən xərclərin nəzərdən keçirilməsi maraqlıdır. Elmə kapital yatırılması çox effektiv sahə sayılır. Dünya praktikası göstərir ki, elm bu sahəyə qoyulan kapitalı 100÷200% həddində geri qaytarır. Xarici iqtisadçıların hesablamalarına görə elmə qoyulan 1 dolların verdiyi mənfəət 4‒7 dollar həddindədir. Elmi–tədqiqat işlərinin səmərəli aparılması sənayenin inkişafı üçün vacib alət sayılır. Ə gər fundamental və tətbiqi tədqiqatlara qoyulan ümumi xərci vahid kimi qəbul etsək, onda yeni biliklərin istehsalına və onun xalq təsərrüfatı tərəfindən mənimsənilməsinə çəkilən xərclərin nisbəti 1:7 həddindədir (ABŞ-da bu nisbət 1:11) [14]. Bu onu göstərir ki, xalq təsərrüfatında yeni ideyaların tətbiqi üçün imkanlar məhduddur. İ qtisadiyyatda iki inkişaf yolu mövcuddur: ekstensiv və intensiv. Ekstensiv inkişaf mövcud sənaye gücünün sadəcə çoxaldılması (zavodların genişləndirilməsi, dəzgah sayının artırılması və s.) hesabına əldə edilir. İ ntensiv inkişaf yolu isə mövcud istehsalın daha səmərəli istifadə olunması hesabına daha çox məhsul istehsal etməyi tələb edir. Bu isə yalnılz elmi– texniki tərəqqinin istehsala geniş tətbiqi sayəsində mümkündür. Yüklə 2,89 Kb. Dostları ilə paylaş:
|