128
Me hollimin e pjesërishëm të oleumit, përfitohet
acidi sulfurik i përqendruar në të cilin përpjesa e masës e
H
2
SO
4
është rreth 0,98.
Acidi sulfurik gjen përdorim të gjerë në industri (për përfitimin
e acideve tjera, në prodhimin e plehrave
artificiale dhe për qëllime tjera) si edhe në praktikën laboratorike. Në akumulatorët e plumbit si elektrolit
shfrytëzohet tretësira e acidit sulfurik.
Thënë shkurt:
acidi sulfurik përfitohet nga dioksidi i sulfurit i cili së pari oksidohet katalitikisht deri në trioksid
sulfuri, pastaj ky tretet në ujë ose, më mirë, në acid sulfurik (në rastin e fundit përfitohet oleumi);
në të ashtuquajturin proces kontaktues, si katalizatorë shfrytëzohet pentaoksid i vanadit;
acidi sulfurik gjen pëdorim në prodhimin e plehrave artificiale, numrit të madh të kemikateve tjera
dhe në praktikën laboratorike, ndërsa tretësirat e acidit sulfurik shfrytëzohen në akumulatorët e
plumbit.
Acidi nitrik – përfitimi
Acidi nitrik bënë pjesë në grupin e acideve inorganike më të rëndësishme sepse paraqet bazë për prodhimin e të
plehrave artificiale, eksplozivëve, masave plastike dhe vargut të tërë të prodhimeve të rëndësishme dhe për këtë
arsye ka qenë një sfidë e madhe zbulimi i mënyrave praktike dhe të lira për përfitimin e tij. Përndryshe, edhe
alkimistët kanë ditur mënyra për përfitimin e acidit nitrik.
Kohë të gjatë acidi nitrik është përgatitur me ngrohjen e nitratit të kaliumit me acid sulfurik të përqendruar:
KNO
3
(s) + H
2
SO
4
(l) = KHSO
4
(s) + HNO
3
(g)
Kjo metodë i përshkruhet kimistit gjerman dhe jatrokimistit të shekullit shtatëmbëdhjetë Glauber
*
):
Metoda kryesore për përfitimin e acidit nitrik që tani përdoret është
procesi i
propozuar nga kimisti i famshëm gjerman Ostvald
†
në vit. 1901 (fig. 4.42
a).
Në esencë, ai është oksidim i amoniakut me ajër ose me oksigjen në prani të
katalizatorit prej platine dhe rodiumi (fig. 4.42
b):
4NH
3
(g) + 5O
2
(g) = 4NO(g) + 6H
2
O(g)
Temperatura në të cilën punohet duhet të jenë më e larta se 750 ºC (vetë
numri nuk ka nevojë të mbahet në mend!).
Reaksioni është ekzotermik, ashtu që monoksidi i azotit i fituar është ngrohur
në temperaturë të lartë dhe duhet të ftohet. Kuptohet, monoksidi i azotit është
vetëm ndërmjetprodukti i parë gjatë përfitimit të
acidit nitrik, por mu reaksioni
i latëshënuar është me rëndësi.
Monoksidi i azotit i përfituar oksidohet deri në dioksid azoti (për këtë nuk
nevojitet katalizatori):
*
Johan Rudolf Glauber …Glauber† (1604–1668).
Glauber ka zbuluar sulfatin e natriumit dekahidratin e të cilit, Na
2
SO
4
·10H
2
O e ka quajtur kripë të çuditshme (sal mirabile). Prej këtij emri
është nxjerrë emri i mineralit
mirabilit për dekahidratin e sulfatit të natriumit. Emri trivial, i kësaj substance është kripa e Glauberit. Për nder
të Glauber-it, minerali me përbërje Na
2
Ca(SO
4
)
2
quhet
glauberit.
† Vilhelm Ostvald …Ostwald† (1853–1932), fitues i çmimit të Nobel-it për kimi në vit. 1909.
Fig. 4.42. Vilhelm Ostvald (
a) dhe
fotografia e zmadhuar e katalizatorit prej
platinit dhe rodiumit (
b))
129
NO(g) + ½O
2
(g) = NO
2
(g)
Dioksidi i azotit i formuar tretet në ujë me çka formohet përzierja e acidit nitrik dhe monoksidit të azotit (ai
kthehet në proces):
3NO
2
(g) + H
2
O(l) = 2HNO
3
(aq) + NO(g)
Në këtë mënyrë përfitohen tretësira relativisht të holluara të acidit nitrik në të cilat përpjesa e masës e
HNO
3
është rreth 50–70 %.
Përqendrimi i mëtutjeshëm kryhet me distilim në prani të acidit sulfurik të përqendruar i cili shërben si mjet
dehidratues.
Dhe, kështu,
acidi nitrik përfitohet me oksidim katalitik të amoniakut prej të cilit së pari përfitohet monoksidi i
azotit i cili oksidohet deri në dioksid azoti, ndërsa ky tretet në ujë;
për përfitimin e acidit nitrik të përqendruar, acidi i holluar distilohet me acid sulfurik të përqendruar.
Acidi nitrik – vetitë dhe përdorimi
Acidi nitrik i pastër është lëng pa ngjyrë (fig. 4.43) me temperaturë të vlimit
*
prej 83
C
dhe temperaturë të ngrirjes prej –42 C. Në tretësirat ujore të përqendruara,
acidi nitrik
shpërbëhet:
2HNO
3
(aq) = NO
2
(g) + O
2
(g) + H
2
O(l)
Dioksidi i azotit tretet në acid nitrik, duke ngjyrosur atë në të verdhë ose të kaftë.
Acidi nitrik është acid i fortë (një nga acidet më të forta), ashtu që në tretësirë ujore është
praktikisht i disocijuar krejtësisht:
HNO
3
(aq) + H
2
O(l) ª H
3
O
+
(aq) + NO
3
–
(aq)
Acidi nitrik i përqendruar (
w 0,7) është mjet i fortë oksidues me çka vetë reduktohet deri
në dioksid azoti.
Gjatë veprimit të acidit nitrik të përqendruar në argjend si produkt formohet NO:
3Ag(s) 4HNO
3
(aq) 3AgNO
3
(aq) NO(g) 2H
2
O(l)
Edhe acidi nitrik i holluar është mjet oksidues. Siç shihet në fig. 4.44, acidi nitrik i
përqendruar e oksidon edhe bakrin:
3Cu(s) + 8HNO
3
(aq) = 3Cu(NO
3
)
2
+ 2NO(g) + 4H
2
O(l)
Mjet oksidues shumë i fuqishëm është përzierja e acidit nitrik të përqendruar dhe
acidit klorhidrik të përqendruar në të cilën raporti vëllimorë i dy acideve është
1 : 3. Përzierja e tillë quhet
uji mbretërorë për shkak se mund ta tretë edhe arin
“mbretin” e gjitha metaleve:
Au
+
HNO
3
+
3HCl
=
AuCl
3
+
NO
+
2H
2
O
* Si edhe çdoherë, numrat nuk duhet tëmbahen në mend
!
Fig. 4.43. Acidi
nitrik i pastër është
lëng pa ngjyrë
Fig 4.44. Oksidimi i bakrit me
acid nitrik të holluar