121
Të përfundojmë:
amoniaku është gaz me erë të pakëndshme, tretet mirë në ujë dhe tretësira e tij që e quajmë hidroksid
amoni në realitet përmbajnë vetëm pak jone amonium dhe jone hidroksile;
amoniaku mund të lëngështohet, ndërsa një nga vetitë interesante të amoniakut të lëngët është aftësia e
tij të tretë metale alkaline dhe alakalino tokësore;
amoniaku formon numër të madh të komplekseve ammine.
a
b
Fig. 4.35. Shtimi i hidroksidit të amonit të përqendruar kah tretësira e sulfatit të bakrit (II) sjell deri te formimi i
tretësirës së kaltër të mbyllur të sulfati i tetraamminbakrit(II) (
a); ndërsa shtimi i amoniakut
sjell deri te tretja e
fundërrinës së klorurit të argjendit (I) me formimin e klorurit të diamminargjendit(I) (
b)
122
Amoniaku – përfitimi
Amoniaku në industri përfitohet me sintezë të drejtpërdrejtë të hidrogjenit dhe i azotit:
3H
2
(g) + N
2
(g) = 2NH
3
(g)
r
H = –92 kJ/mol
Siç vëren, reaksioni është ekzotermik dhe ngritja e temperaturës e zhvendos ekuilibrin kah e majta, thjeshtë sjell
deri në zvogëlimin e rendimentit. Nga ana tjetër, shuma e koeficienteve stekiometrik të reaktantëve është më e
madhe se koeficienti stekiometrik të produktit të vetëm, ashtu që ngritja e shtypjes e
zhvendosë ekuilibrin djathtas dhe e rritë rendimentin e amoniakut.
Sipas asaj, në shikim të parë, do të duhej të punohet në temperaturë sa më të ultë dhe në
shtypje sa më të lartë që është e mundshme. Por, kështu është vetëm në shikim të parë:
pikërisht, në temperaturë të ultë reaksioni rrjedh shumë ngadalë. Zgjidhja vetë imponohet
– duhet të gjendet katalizatorë që do ta shpejtojë reaksionin.
Problemi për gjetjen e një katalizatori të përshtatshëm posaçërisht ashpër është imponuar
në Gjermani në kohën e Luftës së parë botërore. Deri atëherë, nitratet (të
pazëvendësueshme për prodhimin e eksplozivëve) janë
importuar nga Çile, por veprimet
Luftarake këtë e kanë penguar. Mu për këtë, janë bërë përpjekje të mëdha që të gjendet
mënyrë se si të sintetizohet amoniaku nga azoti dhe hidrogjeni të cilat janë të qasur.
Duke eksperimentuar me qindra substancash të ndryshme, deri te zgjidhja erdhi kimisti
gjerman Haber
*
(Fig. 4.31) i cili më në fund kishte vërtetuar se katalizator i
përshtatshëm është hekuri (me shtesë të oksidit të aluminit).
Për zbulimin e mënyrës së përfitimit të amoniakut Haber është shpërblyer me çmimin
Nobel në vitin 1918. Procesin e kishte përmirësuar dhe përshtatur për
aplikim industrial
(fig. 4.32) një kimist tjetër gjerman, Karl Bosh
†
i cili, po ashtu ka marrë çmimin Nobel
(në vitin 1931) së bashku me Fridrih Bergius.
Pasi është gjetur katalizator i përshtatshëm, është mundësuar qasja kah prodhimi
industrial i amoniakut. Këtu kryesorë kishte qenë kontributi
i Bosh-it i cili kishte
punuar në problemet lidhur me përdorimin e shtypjeve të larta.
Procesi kryhet në temperaturë rreth 500 ºc dhe shtypje prej 20 MPa (fig. 4.38).
* Fric Haber Haber£ (1868–1934).
† Karl Boch Bosch£ (1874–1940).
Fig. 4.31. Fric Haber
Fig. 4.32. Dhoma e
reaktorit për përfitimin
katalitik të amoniakut
123
Mbaj në mend
:
amoniaku përfitohet me procesin i cili quhet procesi i Haber-it (ose i Haber-Bosh-it) dhe përbëhet nga
reaksioni katalitik të sintezës së drejtpërdrejtë të azotit dhe hidrogjenit më temperaturë rreth 500
C
dhe shtypje rreth 20 MPa.
Amoniaku dhe hidroksidi i amonit– përdorimi
Amoniaku ka përdorim të madh dhe të shumëllojshëm. Ndoshta përdorimi më i rëndësishëm i tyre është si lëndë
e parë për prodhimin e acidit nitrik (shih më poshtë).
Acidi nitrik, shfrytëzohet gjatë prodhimit të plehrave artificiale, eksplozivëve dhe prodhimeve tjera të
rëndësishme. Edhe vetë amoniaku i lëngët mund të përdoret si pleh artificial.
Fakti që Gjermania e bëri sintezën pavarësisht nga importi i nitrateve ka mundësuar prodhimin e papenguar të
nitrateve dhe ka mundësuar prodhimin e municionit dhe eksplozivëve, ndoshta ka vazhduar Luftën e parë
botërore. Si edhe në raste tjera, zbulimet e rëndësishme shkencore mund të shfrytëzohen edhe për qëllime më të
mira (për shembull, prodhimin e plehrave artificiale, me këtë, rritjen e rendimentit) edhe për qëllime që janë të
dëmshme.
Është me rëndësi të mos harrosh:
Amoniaku përdoret si pleh artificial (vetë amoniaku, nitrati i amonit ose urea – substanca gjatë
përfitimit të cilave përdoret amoniaku), në prodhimin e eksplozivëve, lëndëve raketore dhe si lëndë për
prodhimin e acidit nitrik.
fig. 4.33. Sinteza e amoniakut (skematikisht)
Kompre-
sori
Katali-
zatori
Ftohës
Shtypja e ulët
Shtypja e lartë
Amoniaku i lëngët
124
Hidroksidi i natriumit– ndërtimi, vetitë dhe përdorimi
Hidroksidi i natriumit është substancë e bardhë kristalore (fig. 4.34). Është i
ndërtuar
prej joneve Na
+
dhe OH
–
. Nën veprimin e dioksidit të karbonit (ai
është gjithnjë prezent në ajër), sipërfaqja e granuleve (kokrrave) të hidroksidit
të natriumit mbulohet me shtresë të hidrogjenkarbonatit të natriumit.
Gjatë prekjes, dëmton lëkurën, duke shkaktuar plagë të cilat vështirë shërohen
(varrë të gjalla). Për këtë arsye, gjatë përdorimit me hidroksid natriumi duhet
pasur kujdes të posaçëm, ndërsa substanca të merret vetëm me shpatull ose
lugë.
Në tretësirë ujore, hidroksidi i natriumit është plotësisht i shpërbashkuar.
Hidroksidi i natriumit shfrytëzohet gjatë prodhimit të sapunëve dhe deter-
gjenteve, në industrinë e letrës, tekstilit dhe naftës dhe për shumë qëllime tjera.
Më herët është përdorur edhe në amvisëri.
Domethënë:
hidroksidi i natriumit është substancë e ngurtë me ndërtim jonik, tretësirat e tij ujore sillen si baza të
forta;
shfrytëzohet gjatë prodhimit të sapunëve dhe detergjenteve, në industrinë e letrës, tekstilit dhe naftës
dhe për qëllime tjera.
Hidroksidi i natriumit – përfitimi
Në industri, hidroksidi i natriumit përfitohet me elektrolizë të tretësirave ujore të korurit të natriumit (fig. 4.35).
Gjatë elektrolizës, pas lëshimit të rrymës njëkatëshe, kah elektroda pozitive (anoda) afrohen jonet klorure, ato i
japin elektrone elektrodës, Ç’elektrizohen (deelekrizohen) dhe formojnë molekula të klorit:
2Cl
–
(aq) Cl
2
(g) + 2e
–
Nga ana tjetër, kah elektroda negative (katoda) afrohen jonet Na
+
, por elektrone pranojnë
molekulat e ujit duke
dhënë jone hidroksile dhe molekula të hidrogjenit:
Fig. 4.34. Granule të hidroksidit të
natriumit
Fig. 4.35. Elektroliza e tretësirës ujore të klorurit të natriumit në celulën e zhivës
Na në Hg(l)