Microsoft Word A. Cemil secilmis eserler temiz variant secilmis eserler 111. doc
Yüklə 1,18 Mb. Pdf görüntüsü
|
Сечилмиш ясярляри 283 ÖÐßÉÈÌÄß ÁÈÐ ÙÀÐÀÉ ÂÀÐ Адил Ъямил 284 Сечилмиш ясярляри 285 ŞEİR HAQQINDA ŞEİR Mən səni kefimdən yazmıram, şerim – Dərdimin, sərimin libası sənsən. Qədimdir ülfətin, dərindir mehrin – Ulu babamın da babası sənsən. Dilində bayatım, dilində ağım, Sən beşik bəstəsi, layla dilisən. Oduna alışıb odum-ocağım, Sən bizə dil verən ana dilisən. Sirrinə, sehrinə biganə baxır – Sənə ağız əyib, dodaq büzənlər. Çıxdığı ağacdan özünü yıxır Ayağı altından budaq kəsənlər… Durna qatarında heca görmüşəm, Közərən şeirdir Günəş də, Ay da. Mən səni həmişə uca görmüşəm Nizami, Füzuli zirvəsi boyda. 1988 Адил Ъямил 286 ÜRƏYİMDƏ BİR HARAY VAR Ürəyimdə bir haray var, ay haray, Ürəyimdə çığırmışam, susmuşam. Çığırtımı sükutumla pozmuşam. Ürəyimdə bir haray var, ay haray. Haraylasam dost gələrmi imdada? Dost gəlməsə yetişəcək kim dada? Ürəyimdə bir haray var, ay haray, Bu harayı ürəyimdə göyərtdim, Bu harayı taleyimdə böyütdüm. Böyüdükcə harayım da böyüdü… Ürəyimdə haray olub göyərdi Bu dünyanın bir bəhrəsiz söyüdü. İndi mənim ürəyimin səması Bu harayın səmasıdı, göyüdü. …Bu harayın budağı var, barı yox, Bu harayın varlığı var, varı yox. Bu harayı istəyinə çatdıran «Uçan xalça», «küpəgirən qarı» yox. …Ürəyimdə bir haray var, ay haray, Ürəyimə toxunmayın, dəyməyin, Bu harayı yetişməmiş dərməyin. 1981 Сечилмиш ясярляри 287 YAXIN KEÇMİŞ Kimə inanasan bu Yer üzündə, Ömrünə sığışmır insanın qəmi. Üzüm çöllüyündə, pambıq düzündə Göyərən görmüşük saxta rəqəmi. Həqiqət bilmişik çox yalanları, Fəqət billə-bilə əl çalmışıq biz. Yetirib yerinə bu «planları» Hər dəfə bir bayraq «ucalmışıq» biz. Qoyunun yerinə söz verən çoban Qoyubdur milləti qoyun yerinə. Bir deyən olmayıb o vaxt, o zaman: «Gəlmə» quzuları qoyun yerinə… Bir toyuq bir gündə iki yumurta, Bir inək bir ildə üç bala verib. Biclərin əməli bu ana yurda Bilsəniz nə qədər bic bala verib… Hər yerdə başsızı başa çəkiblər, Yüz iş görübdülər bir qohum üçün. Kələmin yerinə qarpız əkiblər – Bu torpaq şumlanıb yad toxum üçün. Mayası yalanmış belə ad-sanın – Barsız budaqlardan «bəhər» yağıbdır. Əlindən bərəkət yağan insanın Başına nə qədər zəhər yağıbdır… Адил Ъямил 288 Yaşayıb qaranlıq zirzəmilərdə Ulduza «şığıyıb», Aya «dəymişik». O yaxın keçmişə boylanıb hərdən Deyirik: - İlahi, biz beləymişik?.. 1988 Сечилмиш ясярляри 289 KÜLÜNƏ ÇEVRİLDIM BU ARZULARIN Ömrüm yel qanadlı çapardı – getdi, Cığırlar göyərdən cıdırdı dünya. Gedənlər məni də apardı getdi, Dolmamış boşalan çadırdı dünya. Hamının gözünə boylanar Günəş, Hamının bəxtinə yol tapa bilməz. Yazıq insan oğlu, min yol fikirləş – Sinədən qəlb qopar, qəm qopa bilməz… Küləklər sovurar durğun suları, Yağış yığnağından göl ola bilməz. Külünə çevrildim bu arzuların – Ürəkdən yanmayan kül ola bilməz. Tumurcuq sabahım sirli dəfinə – Elə bil bu insan heç mən deyiləm. Məni aparmayın dostun dəfninə, Allahsız olmayın – düşmən deyiləm… Təndir ağarmasa küt gedər kündə, Sünbül döyülüncə qılçıqlı olar. Gecələr Yer üzü qara geyəndə Yaxşı ki, Göy üzü işıqlı olar… 1988 Адил Ъямил 290 AY ÜRƏK, AMAN VER Ay ürək, bu qədər vəfasız olma, Hələ nə görmüşəm, nə götürmüşəm… Mənimçün düşməyib göydən «üç alma», Özüm bağça salıb, bağ bitirmişəm. Niyə köksüm üstə əydin başımı – Sən ki dözümlüydün daşdan, dəmirdən. Gözüyaşlı gördüm otuz yaşımı – Yarıya bilmədim yarı ömürdən. Ay ürək, bu qədər kəmfürsət olma, Hələ gözlədiyim gəlib çıxmayıb… Qərib sorağını qürbətdən alma – Guya ki vətəndən qərib çıxmayıb?... Dünyaya gəlmədim kəm-kəsir kimi – Dağ yıxan yükü var bu dağlarımın. Cinayət eyləmiş müqəssir kimi Baxıram üzünə uşaqlarımın… Ay zalım ürəyim, ay vəfasızım, Aman ver, ağrılar doğrayır məni. Onca bahar görən qaragöz qızım Yaş töküb anamtək ağlayır məni. Təzədən neyləyim – illər ötüşüb, Ay ürək, mən səni qorumamışam. Fikrimdə gəzənin izinə düşüb, Sinəmdə gəzəni qorumamışam. 1988 Yüklə 1,18 Mb. Dostları ilə paylaş:
|