30
Sadəlik böyüklükdür,Əlibala müəllim!
1958-ci ildə ADU-nun Şərqşünaslıq fakültəsini bitirib.Əsərləri
ilk dəfə “Gəncliyin səsi” adlı almanaxda çap olunmuşdur.
“Heykəl gülür” adlı kitabı 1961-ci ildə çap olunub. 1962-ci ildə
SSRİ Yazıçılar İttifaqının üzvü olub. 1964-cü ildə “Fərruli
Fəzdinin həyat və yaradıcılığı” mövzusunda dissertasiya
müdafiə edib. Daha sonra “Məhəbbət olmayan evdə” (1963) və
“Unutmaq olmur” (1964) adlı romanları çap edilib. 1966-70-ci
illərdə Əfqanıstanda tərcüməçi işləyib. Həmin dövrdə “İtgin
gəlin” romanını yazıb, əsər 1979-cu ildə çap olunub.
“Əfsanəsiz illər” (1980), “Ayrılığın sonu yoxmuş” (1981) adlı
romanları ona böyük şöhrət gətirib. Bundan əlavə, o “Təyyarə
kölgəsi”, “Vəfalım mənim”, “Dünyanı tanı” adlı romanların
müəllifidir.
“Unutmaq olmur”, “Əgər sevirsənsə” əsərlərinə televiziya
tamaşası hazırlanıb. “İtgin gəlin” trilogiyası əsasında 12 serialı
teleserial çəkilib və televiziya vasitəsilə nümayiş etdirilib.
Ə. Hacızadə eyni zamanda İranın keçmiş xarici işlər naziri Əli
Əkbər Vilayətinin “Səfəvilər dövründə İranın xarici siyasəti
tarixindən”, Əbdülrəhman Yusufnurun “Qurani-Kərimin 30-cu
cüzvünün təsviri”, Rəcəb Nejadın “Zamanın aynası” adlı
kitablarını fars dilindən azərbaycancaya çevirib.
Həyatda elə insalar var ki, sadəliyi, səmimiyyəti, təvazökarlığı,
alicənablığı ilə tez bir zamanda başqalarının dərin hörmət və
rəğbətini qazanır. Açığı desək, mənəvi dəyərlərin aşınmaya
məruz qaldığı bir zamanda, kapitalın əxlaqi və mənəvi
kamilliyin üzərində hakimi mütləq bayrağını qaldırdığı bir
dövrdə öz milli mənliyi, yüksək insani keyfiyyətlərini, milli
qürurunu hər şeydən uca tutan insandan cəmiyyəti öz ağuşuna
almağa çalışan əxlaqsızlıq, riyakarlıq, məddahlıq, paxıllıq,
xudbinlik, rəzillik, tamahkarlıq və s. kimi insani qəbahətlərə
qarşı mübarizə aparması ondan böyük səbr, dözüm və böyük
31
iradi qüvvə tələb edir. Bu gün insanların qəlblərini hər cür
şeytani hisslərdən xilas etmək üçün onlara səmimiyyət,
xoşrəftar, inam və iman hissləri aşınmalıdır.
Ruhi və qəlbi əxlaqsızlıq, mənəviyyatsızlıq girdabına
sürüklənən, məcbur edilən gənclərin dünyasına qarşı öz kəsərli
qələmi ilə inqilabi mübarizəyə səsləyən, insanlarda mərhəmət,
məhəbbət, milli qürur hisslərinin yaranmasında əvəzsiz xidməti
olan el yazarlarından biri də, öz yaratdığı əsərləri ilə xalqının,
oxucularının qəlbində özü üçün əbədi-ədəbi heykəl ucaltmış,
hamımızın sevimlisi, sadə, səmimi və böyük ürək sahibi
Əlibala Hacızadədir.
Mən həyatda ən çox sadə və təvazökar adamlara hörmət və
rəğbət bəsləyirəm. Əlibala müəllim də belə insanlardandır.
Hələ tələbə ikən Əlibala müəllimin bütün ailələrin stolüstü
kitabına çevrilmiş “İtgin gəlin”, “Əfsanəsiz illər”, “ Ayrılığın
sonu yoxmuş” əsərləri məndə müəllifə qarşı böyük sevgi hissi
oyatmışdı.
Çox istəyirdim ki, bu yazıçı ilə şəxsən tanış olum. Dörd il
bundan öncə, bir həmyerlim yanıma gəlmişdi. Məndən xahiş
etdi ki, “Şəhriyar” qəzetinə şeir gətirib, onunla birgə həmin
redaksiyaya gedək. İndi olduğu kimi mən də qəzetdə
işləyirdim. “Şeiri kimə verəcəksən?”- deyə soruşdum. O,
dedi:“Əlibala müəllimə”. Düzü, o zaman bu adın fərqinə
varmadım. Redaksiyaya daxil olanda həmyerlimi yaşlı bir
adam gülərüzlə qarşıladı və dərhal da onun kef-əhvalını
soruşdu. Hiss etdim ki, bunlar köhnənin tanışlarıdır. Sonra
yerlim üzünü mənə tutub: “Camal, Əlibala müəllimlə tanış
deyilsən?”- deyə soruşdu. Doğrusu, tutuldum, heç nə deyə
bilmədim. O, əlavə etdi: “Bir binada işləyirsiz, amma hörmətli
yazıçımızla tanış deyilsiz”.
Bundan sonra çoxdan həsrətində olduğum sevimli yazıçımızın
əlini bərk-bərk sıxıb ona əsərlərinə görə dərin minnətdarlığımı
bildirdim. O gündən başlayaraq dəhlizdə tez-tez Əlibala
müəllimlə qarşılaşır və salamdan sonra gülərüzlə məndən:
32
“Necəsən, Camal?” deyə soruşanda özümdə daxilən bir ruh
yüksəkliyi duyurdum. Hər şeydən öncə, onun sadəliyi,
səmimiyyəti məni heyran etmişdi.
Əlibala müəllim haqsızlığa, riyakarlığa, xəyanətə qarşı
barışmaz bir insandır.
Həm həyatda, həm də yaratdığı əsərlərdə o, şər qüvvələrinə
qarşı həmişə mübariz, barışmaz mövqe tutması dəfələrlə iş
yerini itirməsinə, vəzifəsinin kiçildilməsinə səbəb olmuşdusa
da, Əlibala müəllim heç zaman sınmamış, bədxahlar və
məddahlar qarşısında öz qüruru ilə seçilmiş, sabaha böyük
ümid bəsləmişdir. Bütün bu xüsusiyyətlərinə görə Əlibala
müəllim həm oxucular, həm də həmkarları arasında böyük
hörmət - izzət sahibidir.
Yazıçının ilk “Heykəl gülür” (1961) kitabından 15-ci,
“Dünyanı tanı” kitabına kimi keçdiyi ömür yolu doğrudan da
mənalı və yaddaqalan olmuşdur.
Əlibala müəllimin yaradıcılığı öz orijinallığı, üslubu, dili ilə
digər yazarlardan seçilir. O, oxucularını səthi və bayağı
düşüncələrdən əl çəkib həyatın dərinliklərinə doğru sövq
edir.Yaratdığı obrazlarda kapital dünyasının çirkinliklərini,
gənclərin mənəvi və milli dəyərlərdən uzaqlaşmasını, özündən
müştəbehlərin dərin zəka sahiblərinin qarşısında at
oynatmalarına qarşı çıxması üçün həyəcan təbili səsləndirir.
Əlibala müəllim boğazdan yuxarı danışan, nəyinsə və
kimlərinsə xətrinə sözlər deyən nasirlərdən deyil. O, zahirən
sakit görünsə də, içində daim təlatümlü bir dəniz dalğalanır.
Adamlarda etibarsızlığı, xəyanəti, yaltaqlığı, məddahlığı,
xudpəsəndliyi, səbatsızlığı görəndə bu dəniz daha da coşaraq,
“Məhəbbət olmayan evdə” (1963) “Unutmaq olmur”
(1964), “Təyyarə kölgəsi” (1974), “İnam”, “Vəfalım
mənim”, “ Dünyanı tanı” kimi irihəcmli əsərlərə çevrildi.
Təkəbbürlü adamlar Əlibala müəllimin sadəliyi qarşısında bir
an da olsa, əriməyə məcbur olur. “Sadəlik böyüklükdür”
deyənlər yanılmayıblar. O, hamıya qayğıkeşliklə yanaşır,
Dostları ilə paylaş: |