456
Qayis (O.Z.) - iki pud
Qac ayırmax – 1. Doğma-ögeylik, ayrı seçkintilik salmaq;
- Sən Allax, uşaqlar arasında qac ayırma. 2. Xırda duru sulu çay.
Qarpışmaq - güləşmək
Qazılanmax - yekə-yekə (basa-basa) danışmaq
Qaytağ - alıcıya qaytarılmalı (çatası) pul qalığı
Qayım - qədim, mehriban, səmimi;
- Sizi görüm qayım-qədim olasooz!
Qaşqa - malın, atın alnında olan ağ ləkə, nişan
Qaraköç - tələm-tələsik, atüstü
Qaraltı - 1. aşın (plovun) başına qoyulan ət, şabalıd, səbzi,
qayqanaq və s.
- 2. uzaqda çətin görünən (seçilən) şey
Qac - xırda duru sulu çay
Qulac - ölçü vahidi. 1 qulac = 1,0668 m;
- “Saçların qulac-qulac sal boynuma amandı”
Qundax - 1. uşağı qundaxlamax lazımdır
- 2. tüfəngin xüsusi növ ağacdan hazırlanmış hissəsi;
- Tüfəngin qundağını çiynimə sıxıb nişan aldım
- 3. tüfəng üçün qundax hazırlayan sənətkarlara
“qundaxsaz” deyirlər.
Qren - barama qurdu toxumu
Qəbalə - müqavilə
Qavarmaq - üzə qayıtmaq
Qiyməkeş - ət doğramaq (döymək) üçün poladdan hazırlan-
mış xüsusi kəsici alət
Qulpunnan çıxan qədər - (qulp - əl mənasında nəzərdə
tutulur), imkan daxilində, əlindən gələn qədər
Qirəmət - kirəmid
Qılıq - xasiyyət, əhval-ruhiyyə;
Qığıldamaq - dil açmamış körpənin çıxardığı anlaşılmaz səs
Quşsingir - qıvraq, yüngülxasiyyət
Qəşooş - ovuc
Qoqalı göccəyh - sifəti qəşəng adam
457
Qoppaca olmax - qorxmaq;
- Ürək qoppacası oldum
Qurcuxmaq (qurduxma) - yersiz tərpənmək, qurdalanmaq;
- Ə, sakit ol, canaa qurduxma düşütdü, nədi?
Qəddə, qədər-qədir, buqəddir - qavrımın üstə bi qarış ot bitən
qəddə yadımnan çıxmaz;
- Avdırahman eşiyini böödüf Usuvun öyünə qəddə yiyələnitdi
(B.G.)
- Buqəddir odunu toola tutarmı?
Qütəbbər - səliqəli (geyim)
L
Lələ - uşağı olmayan (sonsuz) ər və arvada lələ deyilir
Lovu - nubər əncir (lovu, yetişmiş əncirə nisbətən dadsız və
rəngsiz olur)
Lömbüllətmək - bir şeyi xəlvəti yemək
Lırhalır - gurhagur
Lort - tənbəl
Lırt - boşalaq
Lır - duru palçıx
Ləyaxlı - layiqli;
- Əyri əyax, özümə ləyax
Lərvənki - nəlbəki
M
Manqul və ya bistə - qəpiyin dörddə biri
Mayifə - cənazə;
- Səən mayifaa bəziyim!
Mahna - bəhanə
Malcəət - keçmişdə götürə yer əkmə
Maalıca - yaxşıca;
- Gədə maalıca işimizə yariyirdi
Maşaq - vaşaq
Mərə - çala
458
Məkrəf - eşşək
Mütrüf - keçmişdə varlı ailələrin toy məclislərində kişi rəqqas
Mürdəşir - ölüyuyan (peşəkar ölüyuyan)
Muşqurmax - xəmirin tez gəlməsi (yetişməsi, acıması),
qatığın tez və keyfiyyətli tutması üçün xüsusi əl işarələrilə
müşayiət olunan (deyilən) söz (inanc)
Muzu - əziyyət verən, artıq yük olan insan
Möcuzat - möcüzə;
- ... On beş, on beş süd əmərlər,
Dörd məmə var anasında.
Möcüzata heyran olub,
Çərxi-dövrandan gəlirəm (M.Cuma, Qıfılbənd “Gəlirəm”)
Modux (K.Qşl.) - çəkisi 800 q olan ipək bağlaması
Məncəl (B., B.Z., O.Z.) - dəryaz
Məzaq - ləzrət, dad, zarafat
Məkkar - hiyləgər, bic
Mədəd – 1. Narahatlıq ifadəsi: - Ay mədəd, vay mədəd.
Ay Mədəd,
Ülkər Mədəd, Ay Mədəd.
Baş verib Dan ulduzu,
Ayrıldıqdır, ay Mədəd.
Muğal – 1. Etniklərin yerli azərbaycan türklərinə verdiyi ad
(müraciət forması); 2. “Moğol” sözünün təhrif olunmuş forması.
Mür-müc - tabe olmaq, asılı müşkül vəziyyətə düşmək;
- Vallah, mür-müc oluf qalmışam, həyindi
Mücöyür - özünü aidiyyatı olmayan söz-söhbətə qatan, yersiz
hər şeyə göz qoyan “qaravul”, “güdükçü”, “qapaq” məcazi
mənasında
Mehir - atalıq, başlıq, süd pulu (qız ərə verilərkən qoyulan
haqq)
N
Nar - od, alov, cəhənnəm
Naxənək - 1. satdıq maldan müftə götürmək;
459
- Daa şimişqadan da sən diyən (nəxənək) qazanc qalmır,
yaman naxənək eliyirlər.
- 2. israfçı
Qeyd: “Naxənək” sözünün “naxal” rus sözünün təhrif
olunmuş forması olduğunu fərz etmək olar
Naynan? - necə, nətəri;
- Biz naynan dolanax? (Qşl.)
Naçar - çarəsiz, əlacsız, ümidsiz
Nancə - nə qədər;
- Nançə yerpənəyi vardı, hamsın satdox (V.)
Neçiyəm? - kiməm, mən kiməm, nəyimə lazımdır? (Bil.)
Nırx - qiymət, məzənnə;
- Köhnə kəndə təzə nırx qoyur
Nifirin - tufan, çovğun
Nüyən (nüvər) - nübar
O
Oram - oşam (olutdu, eliyitdilər) - sınıb (sındırılıb) xırda
hissələrə parçalanıb
Otucu - bic, çoxbilmiş (Qşl.)
Oymax - tayfa, qəbilə (B.Kəl., O.Z.). Oymax sözü müasir
türk dilində də tayfa, qəbilə mənasını ifadə edir (bax. M.İslamov
“Azərbaycan dilinin Nuxa dialekti” Bakı - 1968, səh. 180)
Ö
Öy elamax - dəri altı (qapalı) yara;
- Yara öy eliyitdi
Öynə (öynəlıx) - bir və ya bir neçə dəfəyə yetər qədər ərzaq,
xorək ehtiyatı;
- Öyündə yox öynalıx, koonunnan keçir koxalıx. Qərbi
Azərbaycanda bu sözün digər mənaları da var. (Bax
M.Süleymanlı “Söz içində söz”. Bakı-2006 səh. 54)
Dostları ilə paylaş: |