_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
364
AúÕq Ԥlԥsgԥr dɟdi:
– Mԥslԥhԥt sizindi.
A÷daúlÕ Xanlar dɟdi:
– AúÕq Ԥlԥsgԥr, mԥnim nisyԥ ilԥ iúim yoxdu; mԥn indi bir düyԥ vɟrirԥm.
AúÕq Ԥlԥsgԥr o günü qaldÕ. Sԥhԥr tɟzdԥn çay-çörԥkdԥn sonra
Göyçԥyԥ yola düúԥndԥ gördü ki, qapÕda qarnÕbo÷az bir düyԥ ba÷lanÕb.
AúÕq Ԥlԥsgԥr atÕnÕ minԥndԥ bir o÷lan düyԥni açdÕ, yɟdԥyinԥ aldÕ, AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ
dɟdi:
– Ԥlԥsgԥrl ԥmi, bu düyԥni Xanlar dayÕm sana göndԥrib. Mana tapúÕrdÕ ki, apar
Göyçԥyԥ.
– A bala, Xanlar dayÕnÕn payÕ çox olsun!
O÷lan düyԥ yɟdԥyindԥ AúÕq Ԥlԥsgԥrlԥ bԥrabԥr Göyçԥyԥ gԥldi.
Düyԥni pԥyԥyԥ ba÷ladÕlar. O÷lan sԥhԥr tɟzdԥn qayÕtdÕ gɟtdi.
Düyԥ AnaxanÕmÕn çox xoúuna gԥldi. AúÕq Ԥlԥsgԥrdԥn soruúdu:
– A kiúi, bu düyԥni satÕn aldÕn?
– Yox, arvad, bir gɟcԥ söhbԥt ɟlԥdim, camaat bu düyԥdԥn baúqa
mana 18 dԥ dana vɟrdi.
– Bԥs, danalar hanÕ?
– Bir aydan sonra gɟdib gԥtirԥcԥm. Maldan sarÕ çox darÕxÕrdÕn. øndi
inԥyin yɟrinԥ düyԥ ba÷larsan, öküzün yɟrinԥ cöngԥ.
AnaxanÕm hԥddindԥn artÕq úad oldu. BaúladÕ günlԥri sanama÷a. 29 gün
düzԥlԥndԥ AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ dɟdi:
– Kiúi, sԥn o üzdԥn gԥldiyin sabah düz bir aydÕ. DanalarÕ gԥtirmԥyԥ
gɟdԥcԥksԥnmi?
– Arvad, qoy bir az da kɟçsin, gɟdԥcԥm.
– AxÕ niyԥ?
– Dɟdilԥr ki, inԥklԥr quruyanda, danalarÕ apararsan. Bԥlkԥ, ɟlԥsi var ki, hԥlԥ
inԥyi sa÷ÕlÕr. Indi gɟtsԥm, danasÕnÕ vɟrԥcԥk, inԥyi quruyacaq, arvad-uúa÷Õ da
qar÷ÕúçÕmÕz olacaq.
AnaxanÕm daha dillԥnib bir söz dɟmԥdi.
Bir müddԥt dԥ kɟçdi.
Havalar soyuma÷a baúlamÕúdÕ. Da÷larÕn baúÕna arabir qar ya÷ÕrdÕ.
AnaxanÕm AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ tɟz-tɟz dɟyirdi ki, qar ya÷Õb yollarÕ ba÷layacaq, gɟt,
danalarÕ gԥtir.
Bir gün tɟzdԥn AúÕq Ԥlԥsgԥr atÕnÕ mindi, sazÕnÕ da çiyninԥ saldÕ, danalarÕ
gԥtirmԥk mԥqsԥdilԥ Çay AlxaslÕsÕ kԥndinԥ yola düúdü. Gԥlib
_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
365
kԥndԥ yɟtiúdi. Axúam yɟnԥ adԥtincԥ camaat AúÕq Ԥlԥsgԥrin baúÕna toplaúdÕ. AúÕq
Ԥlԥsgԥr sazÕnÕ götürdü, çaldÕ, oxudu, hamÕnÕn qԥlbi açÕldÕ.
Amma o gördü ki, dana yazÕlanlarÕn çoxu bu gɟcԥ mԥclisԥ gԥlmԥdi.
Camaat da÷Õlandan sonra yatÕúdÕlar. Sabah hamÕnÕzÕn üzünԥ xɟyirliklԥ açÕlsÕn,
sabah açÕldÕ. Mԥmiú dana borcu olanlarÕn dalÕnca uúaq göndԥrdi ki, AúÕq Ԥlԥsgԥr
gԥlib, danalarÕ gԥtirsinlԥr.
AúÕq Ԥlԥsgԥrlԥ Mԥmiú xɟyli gözlԥdilԥr, 18 adamdan cԥmi dörd adam hԥrԥsi bir
dana gԥtirib, Mԥmiúin tövlԥsinԥ qatÕb gɟtdi. QalanlarÕndan kimisi gizlԥndi; kimisi
dɟdi ki, dana ölüb; kimisi dɟdi ki, inԥyi sa÷ÕlÕr, yazda vɟrԥcԥm... Hԥrԥ bir bԥhanԥ
ɟlԥdi.
AúÕq Ԥlԥsgԥr axúama qԥdԥr dԥ gözlԥdi, bir úɟy çÕxmadÕ. Mԥmiú gördü ki, bu
hörmԥtsizlik oldu. Özü kԥndin içinԥ çÕxdÕ ki, borclu olanlarÕ danlasÕn, danalarÕ
gԥtirsinlԥr. øsmayÕlnan ørvahamÕ bir yɟrdԥ tapdÕ, dɟdi:
– O kiúi Göyçԥdԥn burya nisyԥnin dalÕnca gԥlib. Söz vɟribsiniz, sözünüzün
üstündԥ durun. DanalarÕ yÕ÷Õn gԥtirin!
øsmayÕl dillԥndi:
– Nԥ dana?
– Ԥúi, kiúi bir gɟcԥ sabaha qԥdԥr sizԥ söhbԥt ɟlԥdi, konlunuz úad oldu. Sizin dԥ
hԥrԥniz bir dana söz vɟrmԥdinizmi?!
– A Mԥmiú, o söz oxudu, bizim konlumuzu úad ɟlԥdi, biz dԥ dana söz vɟrib,
onun konlunu úad ɟlԥdik; daha bizdԥn nԥ istԥyir!
Mԥmiú o biri adamlardan da bir nɟçԥsini gördü, bir mԥtlԥb hasil olmadÕ.
Kor-pɟúman ɟvԥ qayÕtdÕ.
AúÕq Ԥlԥsgԥr gördü ki, Mԥmiú çox fikirlidi. Dԥrdindԥn halÕ oldu. Mԥmiú
øsmayÕlÕn cavabÕnÕ oldu÷u kimi AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ dɟdi, AúÕq Ԥlԥsgԥr güldü...
Axúam yɟnԥ camaat AúÕq Ԥlԥsgԥrin baúÕna yÕ÷ÕldÕ. Amma dana borcu
olanlardan hɟç biri gԥlmԥmiúdi. AúÕq Ԥlԥsgԥr sazÕ götürdü, bir qԥdԥr çaldÕ, oxudu.
Onun ürԥyindԥ camaata dɟyilԥsi sözü var idi. Dana yazÕlanlarÕn çoxunun yalançÕ
çÕxma÷Õ, onu aldatmalarÕ AúÕq Ԥlԥsgԥrԥ çox yoxuú gԥlirdi. AldÕ, görԥk camaata nԥ
dɟdi:
AúÕq olan ɟúqԥ düúԥr, dԥrd çԥkԥr,
Mԥnim kimi dԥrdi yüz olmaz, olmaz.
Hԥr a÷acdan sandal, hԥr yarpaqdan gül.
Hԥr torpa÷Õn tamÕ düz olmaz, olmaz.
_________________ AzΩrbaycan Milli KitabxanasÕ_______________
366
Sözün yɟri gԥldi, qoy dɟyim, barÕ,
ȿúidԥnlԥr mԥni görmԥsin karÕ:
AúÕ÷Õn nisyԥsi, namԥrd ilqarÕ
Dɟsԥlԥr inanma, düz olmaz, olmaz.
AúÕq Ԥlԥsgԥr bu bԥndi oxuyanda mԥclisdԥkilԥr gülüúdülԥr. Yɟrdԥn biri dillԥndi:
– AúÕq Ԥlԥsgԥr, atalar yaxúÕ dɟyib ki, so÷an olsun, na÷d olsun. AúÕ÷Õn nisyԥsi
yox, hamÕnÕn nisyԥlԥrinin sonrasÕ düz çÕxmÕr. Nisyԥ yaxúÕ sövdԥ dɟyil.
AúÕq Ԥlԥsgԥr dɟdi:
– Burada sövdԥ yoxdur. Özünüz görübsünüz ki, nɟçԥ dԥfԥ bu camaata söhbԥt
ɟlԥmiúԥm, hɟç kԥsdԥn bir úɟy ummamÕúam. Gԥrԥk onlar söz vɟrmԥyԥydilԥr.
Sözündԥn qaçmaq namԥrdlikdir.
– Allah pis adamlarÕn üzünü qara ɟlԥsin! YanÕnda hamÕmÕz xԥcalԥt olduq.
Sözün dalÕnÕ dɟ gԥlsin.
AúÕq Ԥlԥsgԥr aldÕ, görԥk nԥ dɟdi:
Zikrsiz mömini úɟytan aldadar,
Say÷ÕsÕz iyidi düúman aldadar,
A÷ÕlsÕz cahalÕ kirúan aldadar,
Günü kɟçmiú qarÕ qÕz olmaz, olmaz.
Görmԥmiúԥm öküz yɟriyԥ yor÷a,
Gԥdadan bԥy olmaz, dԥlindԥn dar÷a.
Suda çimmԥk ilԥ saxsa÷an, qar÷a.
Göldԥ silkԥlԥnib, qaz olmaz, olmaz.
Ԥlԥsgԥr, sԥrrafsan, gövhԥri tanÕ,
Dosta qurban olsun düúmanÕn canÕ.
Comԥrdin kisԥsi, mԥrdlԥrin nanÕ,
ønúallah, ölüncԥ az olmaz, olmaz.
Söz hamÕnÕn xoúuna gԥldi, hԥrԥ bir tԥrԥfdԥn “sa÷ ol!” dɟyib, razÕlÕqlarÕnÕ
bildirdilԥr. BayaqkÕ kiúi yɟnԥ dillԥndi:
– AúÕq Ԥlԥsgԥr, kɟçibdi. Iúԥ bax ki, sözündԥn qaçanlarÕn çoxu hacÕ, mԥúԥdi,
kalvayÕdÕ. Kimԥ dԥ olsa, gԥrԥk sԥnԥ fÕrÕldaq, kԥlԥk gԥlmԥyԥydilԥr.
Dostları ilə paylaş: |