Microsoft Word Ayd?n Cobanoglu kitab 5+. doc

Ömrün etməyəcək vəfa dedilər 

 

371

 

AZERBAYCANLI AŞIK ÇOBANOĞLU 

 

Karslı  Aşık Murat Çobanoğlu, Türkiyenin yaşayan halk 

ozanları içerisinde, popüler olanlardan biridir, hatta başında ge-

lir. Bu nedenle Çobanoğlunu ülkemizde tanıyanların sayısı pek 

çoktur. “Çobanoğlu” adı bizde ne kadar popüler ise, Azerbay-

canda da o kadar popülerdir. Çünkü, Azeri kardeşlerimizin de 

bir “Aşık Çobanoğlu”su vardır. Bu Çobanoğlunu, geçen yılki 

Azerbaycan seyahatinde tanıdım. Oysa Onun hakkında çok şey 

işitmiş, ama yakından tanımak imkanını bulamamıştım. Zira, 

Çobanoğlu, Azerbaycan Aşıklar Birliğinde görev yapmaya baş-

lamış ve Baküdeki “Aşıklar Evi”nin de başına getirilmişti. 

Azerbaycanlı

 

Aşık Çobanoğlunun tam adı: – Musayev Ay-

dın Çoban oğludur. 18 Ocak 1951-de Azerbaycanın Tovuz ilçe-

sinin Alimerdanlı köyünde doğdu. Babası Çoban Musa

 

oğlu, ha-

yatının

 

60

 

yılını

 

saza ve söze hasretti, ama Aydının ustası

 

Tovuz-

lu Aşık Ekber Caferovdur. Çocuk yaşlarda çalıp söylemeye baş-

layan

 

Aydın

 

Çobanoğlu,

 

oğrenimini

 

de aksatmadı ve Azerbaycan 

Devlet

 

Üniversitesinin

 

Filoloji

 

Fakültəsinden

 

mezun

 

oldu.

 

Fakül-

teyi bitirme tezi ise “Aşık Necefin Hayat ve Yaratıcılığıdır”. 

Aydın Çobanoğlu, fakülteyi bitirdikten sonra da araştırma 

çalışmalarını sürdürdü. Özellikle Aşık Edebiyatı ilə ilgili birçok 

inceleme çalışmaları bulunmaktadır. Sazı elinden bırakmayan 

Çobanoğlu, söyleşimizde bana aynen şunları söyledi: 

“... Azerbaycan Aşıklar Birliğinin uzvuyam. “Aşık Peri” 

Meclıisinin bedii rehberiyem. İlk defa olarak kızlardan ibaret 

“İncegülü” adlı Aşıklar Ansamblını yaratmışam ve ona rehber-

lik

 

edirem.

 

Bir de “Günay” aile ansamblım var. İki defa (1978, 

1979)

 

Cumhuriyet,

 

iki defa

 

(1977, 1985)

 

Sovyetler Birliği,

 

bir de-

fa da XI Beynelhalk Folklor Festivalinin

 

laureatı olmuşam...” 

Aydın Çobanoğlunun, kendi çocuklarından oluşan “Gü-

nay” adlı topluluğu, bir hayli ilgi çekmektedir. Nitekim sık sık, 

---

Aydın Çobanoğlu 

 

 

372

Baküdeki Filarmoni Salonunda konsertler vermektedir. Aydın, 

SSCB adına Polonyada da bulunmuş, Polonyalılara, Azeri-Türk 

Aşıklık sanatını tanıtmıştır. Ayrıca, Azerbaycan Cumhuriyeti 

adına da sık sık Moskova ve öteki Sovyet Cumhuriyetlerinde 

konserler-resitaller vermiştir. 1982 yılında Baküdeki solo kon-

seri ise birkaç kez televizyonda yayımlanmıştır. 

Çobanoğlu, geleneği ve eski ozanları iyi bilmektedir. Usta 

Malı

 

İcra

 

etme

 

konusunda

 

büyük

 

başarı

 

göstermektedir.

 

Ama 

Onun

 

kendi

 

deyişleri

 

de

 

bulunmaktadır.

 

Bunlardan birisi şöyledir: 

 

OLSA 

 

Zirvelerden yol salaram, 

Bir sözümü deyen olsa. 

Dağlar kimi ucalaram, 

Emelimi öyen olsa. 

 

Gözü, gönlü toham, gülüm, 

Şer tanımaz yaham, gülüm, 

Bil ki, o gün yoham, gülüm, 

Hak işimi eyen olsa! 

 

Çobanoğlu, odlu küre, 

Sığışarmı göye-yere?! 

Qocalaram birden-bire, 

Hatirime deyen olsa. 

 

OLMAZ 

 

Göz ohşasa gözel işler, 

Heç perişan olan olmaz. 

Tohunmasa namerd eli, 

Gönlüm evi talan olmaz. 

 

Gözlesek namusu, arı, 

Unutmasak etibarı, 

---

Ömrün etməyəcək vəfa dedilər 

 

373

Berk olsa qeyret damarı, 

Bizi bizden alan olmaz. 

 

Aşıktır el yaraşığı, 

Yapalak sevmez ışığı. 

Men Aydınam, –  hak aşığı, 

Aşık sözü yalan olmaz. 

 

 Görüleceği gibi Aydın Çobanoğlunun yalın ve Türkiyede 

de nert biçimde anlaşılabilecek bir dili vardır. Esasen Azeri ay-

dınları ile, Türkiyeli bir Türkün, yüzde yüz anlaşabilmesi müm-

kündür. 

  Ben, Murat Çobanoğlu ile Aydın Çobanoğlunu biribirle-

riyle tanıştırdım.  Şimdi, bu iki değerli aşık biribirleriyle mek-

tuplaşmaktadır.

 

Dileğim,

 

Türkiyedeki

 

bir

 

Aşıklar

 

şöleninde

 

bu iki 

yiğit aşığın yan-yana çalıb söylemeleridir. Umarım, yakında bu 

da gerçekleşecektir. Aşağıda Aydının bir siirini de sunuyorum: 

 

ATALAR GÖRMESİN OĞUL DAĞINI 

 

Atam Çoban Musa oğlunun aziz hatırasına. 

 

Baş eyib, günahsız, günahkar kimi 

Hüznle dindirdi ağaclar meni. 

Soyuq qarşıladı doğma evimiz 

Atasız ömrümün ilk günlerini. 

 

Bizi bu yerlere çekib getiren 

Bir ana, bir ata hevesi imiş. 

Ana nevazişli yurdu, yuvanı 

İsiten atamın nefesi imiş. 

 

Sinende halqımın destan dünyası, 

Hikmet hezinesi vardı, ay ata! 

Senli günlerimiz bahar havası, 

Sensizlik borandı, qardı, ay ata! 

---