XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
189
1995-ci ildə ABŞ-da nüfuzlu
dünya siyasətçilərinin, politoloq-
ların iştirakı ilə keçirilmiş beynəlxalq konfransda da açıq şəkildə
bəyan edilmişdir ki, Rusiyanın planetin hazırkı transmilli
infrastruktur dəhlizlərinə birtərəfli şəkildə nəzarət etmək planı,
dünya siyasətində dominantlıq üçün əsas vasitə hesab olunur.
Mütəxəssislərin fikrinə görə, Rusiyanın yeni TRANSAV-
RASİYA layihələrinə müqavimətinin əsasında SSRİ dönəmin-
də bölgənin nəqliyyat-kommunikasiya sistemində oynadığı
geosiyasi və geoiqtisadi rolu getdikcə itirməsi faktı dayanır və
bu səbəbdən də o, xarici aləmə ciddi müqavimət göstərməyə
çalışır. Vaxtilə SSRİ Avropa ilə Asiyanı birləşdirən bütün
nəqliyyat sisteminin təkbaşına sahibi idi və ildə yalnız Şərq-
Qərb, Şimal-Cənub tranzit daşımalarından milyardlarla dollar
gəlir götürürdü. Sovet İttifaqının dağılmasından sonra isə bu
tranzit yollarının böyük əksəriyyəti keçmiş sovet respublikala-
rının, o cümlədən Azərbaycanın, Gürcüstanın, Ukraynanın və
b. müstəqil ölkələrin ərazilərində qalmışdır. Yalnız bir faktı
söyləmək kifayətdir ki, 1990-cı illə müqayisədə, Avrasiyanın
ən böyük nəqliyyat sistemi hesab olunan TRANSSİBİR dəmir
yolu ilə daşınan yüklərin ümumi həcmi 6 dəfə,
konteyner
daşımaları isə 8 dəfə azalıb. Digər tərəfdən, nəqliyyat-kommu-
nikasiya sahəsində aparıcı mövqelərini bərpa etməyə çalışan
Rusiya, artıq əvvəlki illərdəki monopolist imkanlarından məh-
rum olaraq dünya birliyi tərəfindən dəstəklənən yeni iri alter-
nativ layihələrlə ciddi rəqabət aparmaq məcburiyyətində qalır.
TRACECA-nın yaranmasına mane ola bilməyən Rusiya
öz ərazisinin Avrasiya qitəsinin, təxminən, 30 faizini təşkil
etdiyini nəzərə alaraq, Avropa ilə Asiya arasındakı ənənəvi
nəqliyyat körpüsü rolunu və geosiyasi güc mərkəzi funksiya-
sını əlində saxlamaq üçün yeni-yeni
cəlbedici və praqmatik
ƏL İ H ƏS ƏNOV
190
təkiflərlə çıxış etmək zorunda qaldı. Məsələ burasındadır ki,
Avropa İttifaqının fəaliyyət göstərən 9 beynəlxalq nəqliyyat
dəhlizindən 3-ü məhz Rusiyanın ərazisindən keçir. Rusiyalı
ekspertlərin hesablamalarına görə, bu ölkə Avropa-Asiya yük-
daşımalarının təxminən, 15 faizini “nəzarətə götürmək” iqti-
darındadır. İnkişaf etmiş ölkələrin illik ixracat həcminin 250
milyard dollara çatdığını nəzərə alsaq, söhbət külli-miqdarda
vəsaitdən gedir. Odur ki, Moskva reallaşdırılan və onun ərazi-
sindən yan keçən istənilən yeni layihələrin “qeyri-rentabelli və
effektsiz” olması haqda ictimaiyyətdə təsəvvür formalaşdır-
maqla yanaşı, həm də yeni-yeni alternativ planlarla çıxış edir.
Məsələn, Rusiya hökumətinin qəbul etdiyi “Beynəlxalq nəqliy-
yat dəhlizlərinin inkişafı” federal proqramı bu ölkənin keçmiş
aparıcı mövqelərinin başqa vasitələrlə bərpasına yönəlibdir.
Yaxud, 2000-ci il sentyabrın 12-13-də Rusiyanın təşəbbü-
sü ilə Sankt-Peterburqda Nəqliyyat məsələlərinə dair II Bey-
nəlxalq Avrasiya Konfransı keçirilib və burada 37
ölkədən
500-dən artıq nümayəndə iştirak edib.
119
Bu tədbirdə iştirak
edən Rusiyalı ekspertlər və rusiyapərəst xarici mütəxəssislər
bu ölkənin ərazilərindən istifadənin, onun nəqliyyat kommuni-
kasiyaları və yükdaşıma imkanlarının Avrasiyanın transmilli
iqtisadi-ticarət əlaqələrinin möhkəmlənməsi baxımından əhə-
miyyətini sübut etməyə ciddi cəhd göstəriblər. Bu konfransda
Şərqi Avropanı Yaxın Şərq və Cənubi Asiya ilə birləşdirəcək
“Şimal-Cənub” nəqliyyat dəhlizinin yaradılmasına dair sənəd
imzalanıb. Qeyd edək ki, bu
dəhliz TRACECA-ya alternativ
olaraq Rusiya, Hindistan və İran tərəfindən ortaya atılan bir
layihədir. Lakin
Azərbaycan öz geosiyasi və geoiqtisadi ma-
119
Bax: http://www.unece.org
XƏZƏR – QARA DƏNİZ HÖVZƏSİ VƏ CƏNUBİ QAFQAZIN
GEOİQTİSADİYYATI: AZƏRBAYCANIN ENERJİ SİYASƏTİ
191
raqlarından çıxış edərək bu layihəyə də qoşulmağa məmnu-
niyyətlə razılıq vermişdir.
Bəhs olunan nəqliyyat-kommunikasiya dəhlizi layihəsi
Hindistandan gələn yüklərin gəmi vasitəsilə Süveyş kanalından
keçərək, Ümid burnunu dolanmaqla İranın Bəndər-Abbas li-
manına çatdırılmasını, buradan da dəmiryolu vasitəsi ilə Azər-
baycan ərazisindən keçməklə Rusiya və digər ölkələrə ötürül-
məsini nəzərdə tutur.
Avropa-Asiya nəqliyyat-kommunikasiya dəhlizlərinin
TRANSQAFQAZ xətti üzrə yerləşən ən mühüm tranzit ölkə-
ləri
Azərbaycan və
Gürcüstandır.
Gürcüstan Azərbaycan
TRANSXƏZƏR magistralının Xəzərlə Qara dəniz ortasındakı
heç bir kənar dövlətin geosiyasi təsirinə daxil olmayan müstə-
qil dəhlizinin Şərq, Gürcüstan isə Qərb hissəsini yardır. Gür-
cüstanı Azərbaycanla birləşdirən dəmir yolu və avtomobil
yolları faktiki olaraq TRACECA layihəsinin ən strateji və
mühüm sahəsini təşkil edir. Onun Qara dənizdəki Poti, Batumi,
Kulevi dəniz limanları bir tərəfdən, Azərbaycan və Orta Asi-
yanın neft məhsullarını, kənd təsərrüfatı və digər məhsullarını
Avropaya daşımaq, digər tərəfdən Avropadan gələn sənaye
mallarının Mərkəzi Asiya və Cənubi Şərqi Asiyaya daşınma-
sında mühüm bir vasitədir. 1993-ci ildən başlayaraq AB və
ABŞ-ın TACİS, TRACECA və b. proqramlarıı çərçivəsində
Gürcüstanın dəmir və avtomobil yolları, dəniz limanları və di-
gər nəqliyyat infrastrukturları yenidən
qurulmuş və yeniləşmiş-
dir. Son zamanlar, Azərbaycanın və Orta Asiya ölkələrinin neft
və qazının Gürcüstan limanları hesabına təkcə Qara dəniz və
borular vasitəsilə Türkiyəyə deyil, eyni zamanda, Ukraynaya,
Bolqarıstan və Rumıniyaya, Bakı-Tbilisi-Odessa, Bakı-Tbilisi-
ƏL İ H ƏS ƏNOV
192
Varna və Bakı-Tbilisi-Konstanta kimi gələcək marşrutlarla
nəqli məsələsi də aktuallaşmaqdadır.
Orta Asiya və Xəzər hövzəsi ölkələrindən xarici aləmlə
kommunikasiya imkanları həddən artıq məhdud olan
Türkmə-
nistanın da TRANSAVRASİYA
beynəlxalq nəqliyyat-kom-
munikasiya sisteminin yaradılmasında və istifadəsində çox bö-
yük maraq vardır. Enerji qaynaqları ilə həddən artıq zəngin
olan bu Türkmənistan TRANSXƏZƏR sistemində həm əhə-
miyyətli bir mövqeyə malikdir, həm də reallaşacağı təqdirdə öz
maraqları çərçivəsində bu layihədən ən çox bəhrələnəcək ölkə-
lərdən biri hesab olunur. Türkmənistanın geoiqtisadi maraqla-
rında həm Şərqə, həm də Qərbə çıxış, müstəqil nəqliyyat-kom-
munikasiya dəhlizlərinə malik olmaq, həm bu dəhlizlərin isti-
fadəsindən
tranzit gəlirləri əldə etmək, həm də ən əsası, öz
məhsullarını beynəlxalq qarantiya altında heç bir kənar təsirə
məruz qalmadan dünya bazarlarına çıxarmaq məsələsi mühüm
yer tutur. Bu məqsədlə, 1993-cü ildə Türkmənistan prezidenti
“Türkmənistan nəqliyyat infrastrukturunun inkişafı haqqında”
xüsusi bir sərəncam imzalamış və öz ölkəsinin bütün şəhər və
yaşayış məskənləri, dəniz və dəmiryolu limanları arasında yeni
dəmir və avtomobil yollarının çəkilməsi, onların elektrikləş-
dirilməsi vəzifəsini irəli sürmüş və qısa müddətdə, təxminən
min kilometrdən artıq təkcə dəmir yolu inşa etmişdir.
1998-ci ildə Türkmənistan Milli Məclisi “Dəmir yolları
nəqliyyatı haqqında”
Qanun qəbul etmişdir ki, bu qanuna görə,
bütün ölkə ərazisində dəmir yollarının fəaliyyəti təkmilləşdiril-
mişdir. Bunun ardınca, Türkmənistan qısa müddət ərazində öz
ərazisindən keçən bütün magistral avtomobil yollarını yenidən
qurmuş və dünya standartlarına uyğunlaşdıraraq, öz ərazisi ilə
Orta Asiyanın digər respublikalarına, oradan isə Çinə və Cənub