251
deyilən oyuncaq bir qurum yaratdılar. Lakin ingilis komandanlığı
bunu qəbul etmədi, əksinə, 1919-cu il yanvarın 22-də Bakıya gəlmiş
Cənubi Qafqazdakı müttəfiq qoşunlarının baş komandanı general
C.Milton Nazirlər Şurasının sədri F.X.Xoyski ilə görüşü zamanı bir
daha bildirdi ki, ingilislər Azərbaycan hökumətini Azərbaycan
Respublikası ərazisində yeganə leqal hakimiyyət kimi qəbul edir və
ona müttəfiq komandanlığı tərəfindən hərtərəfli yardım göstəri-
ləcəkdir və müttəfiq komandanlığı yenicə yaradılmış Cənubi Qafqaz
dövlətlərinin daxili işlərinə qarışmayacaqdır. 1919-cu il fevralın 28-
də Azərbaycan hökuməti müttəfiq komandanlığına təqdim etdiyi
notada tələb olunurdu ki, Bakıda asayişin bərqərar edilməsinə mane
olan L.Biçeraxovun qoşunları şəhərdən çıxarılsın və erməni silahlı
birləşmələri tərk-silah edilsin. İngilislər bu tələbi müdafiə etdilər və
24 saat ərzində Biçeraxovun qoşunları Bakıdan çıxarıldı, erməni
dəstələri isə tərk-silah olundu. Azərbaycan hökumətinin polis, ma-
liyyə idarələri, mətbuat, Bakı dəniz limanının fəaliyyəti üzərində
tam nəzarəti bərpa edildi. General Tomsonun tutduğu Bakı general-
qubernatoru vəzifəsi ləğv olundu. General Tomsonun noyabr bəyən-
naməsinə əsasən Azərbaycan hökumətinə Bakıda ordu saxlamaq
qadağasına görə 1918-ci ilin noyabrından 1919-cu ilin aprelinədək
Azərbaycan Respublikasının hərbi nazirliyinin Gəncədəki fəaliyyəti
ləğv edildi və ordu Bakıya daxil oldu. M.Ə.Rəsulzadə göstərirdi ki,
“burada siyasi və iqtisadi mənfəətlər vardır. Bakı neftinin müstəqil
Qafqasiyalı bir hökumət əlində olması və ümumiyyətlə, Qafqa-
siyanın Rusiyadan ayrılması ingilislərə sərfəli idi. Azərbaycan da bu
keyfiyyətdən istifadə etməliydi” (57, s. 50). “İstiqlal bəyənna-
məsi”nin qəti olaraq həyata keçirilməsi xeyli dərəcədə Azərbaycan
Respublikasının dünya dövlətləri tərəfindən hüquqi cəhətdən
tanınmasından asılı idi. Paris sülh konfransında Azərbaycanın taleyi
həll olunmalı idi. 1919-cu il yanvarın 8-də Bakıdan yola düşən və
İstanbulda bir qədər ləngidikdən sonra mayın əvvələrində Parisə
gəlib çıxan Azərbaycan nümayəndə heyətinin məqsədi Paris sülh
konfransı tərəfindən Azərbaycanın istiqlaliyyətinin tamamilə və
qeyd-şərtsiz tanınmasına nail olmaqdı.
252
1919-cu ilin martında Xoyski hökuməti istefa verdi və aprelin
14-də N.Usubbəyovun başçılığı ilə yeni hökumət kabinetinin tərkibi
parlament tərəfindən təsdiq edildi. 1919-cü il aprelin 25-də Tiflisdə
siyasi, iqtisadi, maliyyə və ərazi mübahisələrini həll etmək üçün
Cənubi Qafqaz dövlətlərinin konfransı açıldı. Konfransda Ermə-
nistan ilk növbədə ərazi mübahisələrinin həll edilməsini tələb
edirdi. Denikin ordusunun Dağıstan və Gürcüstan üzərinə hücu-
munun başlanması ilə əlaqədar olaraq konfransın işi yarımçıq qaldı.
Bununla əlaqədar olaraq, mayın 26-sı və iyunun 5-də parlamentin
fövqəladə iclasları keçirildi. Fövqəladə səlahiyyətlərə malik olan
xüsusi orqan-Dövlət Müdafiə Komitəsi (DMK) yaradıldı. DMK
1919-cu il iyunun 11-də Azərbaycanın bütün ərazisində hərbi
vəziyyət elan etdi. 1919-cu il iyunun 11-də ingilis qoşunlarının
komandanı vəzifəsində Tomsonu əvəz etmiş general Kori N.Usub-
bəyova məlumat verdi ki, Azərbaycanla Denikin qüvvələri arasında
Petrovskin beş mil cənubundan keçən demarkasiya xətti (sərhəd
çəkilməsi, təyin edilməsi) müəyyən edilmiş və Denikinə bu xətti
keçmək qadağan olunmuşdur. 1919-cu il iyunun 27-də 3 il müd-
dətinə Azərbaycan-Gürcüstan hərbi-müdafiə paktının imzalan-
masına cavab olaraq Denikin hər iki respublikaya qarşı iqtisadi
blokada elan etdi. Daşnak hökuməti açıqca bildirdi ki, Azərbaycana
qarşı mübarizədə Ermənistan və onun ordusu Denikin qoşunlarının
avanqardı rolunu oynayır.
Türkmənçay müqaviləsinin 8-ci bəndini (yalnız Rusiyanın
Xəzər dənizində hərbi donanma saxlamaq hüququ var) bəhanə edən
Denikin Azərbaycan donanmasının milli dövlət bayrağı altında
Xəzər dənizində üzməsinin qarşısını almağa cəhd etdi. Azərbaycan
xarici işlər naziri M.Y.Cəfərov Denikinə göndərdiyi notada bunu
rədd etdi: “1828-ci il Türkmənçay müqaviləsi Rusiya ilə İran
arasında bağlanmışdər və Azərbaycan üçün heç bir qüvvəyə malik
deyildir. Nəzərinizə çatdırmaq lazım bilirəm ki, Azərbaycan do-
nanması indiyə qədər olduğu kimi bundan sonra da öz milli bayrağı
altında üzəcəkdir” (94, s. 6).
253
İstiqlal günü, 1919-cu il mayın 28-də Paris sülh konfransın-
dakı Azərbaycan nümayəndə heyətini ABŞ prezidenti V.Vilson
qəbul etdi. Azərbaycan Respublikasının bütün ərazisinə qarşı iddia
irəli sürmüş İranın Paris konfransındakı mövqeyi gözlənilməz oldu.
1919-cu il 9 avqust tarixli ingilis-İran sazişinin imzalanmasından
sonra iranlılar konfransın işindən uzaqlaşdırıldılar. 1919-cu il
avqustun 2-ci yarısında ingilis qoşunları Azərbaycan ərazisini
tamamilə tərk etdilər və Azərbaycan tam müstəqil dövlət kimi ya-
şamağa başladı. 1919-cu il iyulun 21-də parlament “Azərbaycan
Respublikasının Müəssisələr Məclisinə seçkilər haqqında Əsas-
namə”ni təsdiq etdi. 1919-cu il avqustun 11-də “Azərbaycan vətən-
daşlığı haqqında Qanun”, 1919-cu il sentyabrın 30-da “Mətbuat
haqqında Nizamnamə” qəbul olundu. Ümumiyyətlə, Azərbaycan
parlamenti fəaliyyət göstərdiyi 17 ay ərzində 134 iclas keçirmişdi.
Parlamentə 270-dən çox qanun layihəsi təqdim olunmuşdu. Onlar-
dan 230-a yaxını müzakirə edilib təsdiq olunmuşdu. Müzakirə
olunan qanun layihələrinin üçdə ikisi maliyyə, ədliyyə, daxili və
hərbi, 30-dan çoxu xalq maarifi, səhiyyə və əmək, 12-si əkinçilik
məsələlərinə həsr olunmuşdu.
1919-cu il dekabrın 2-dən 11-dək Bakıda “Müsavat” partiya-
sının II qurultayı keçirildi. Qurultay partiyanın Mərkəzi Komitə-
sinin yeni tərkibini seçdi: M.Ə.Rəsulzadə, N.Usubbəyov, M.H.Ha-
cınski, H.Ağayev, Ş.Rüstəmbəyov, M.Vəkilov və M.Hacınski.
1920-ci il yanvarın 11-də Müttəfiq Dövlətlərin Ali Şurası
Azərbaycanın istiqlaliyyətinin de-fakto tanınması haqqında yek-
dilliklə qərar qəbul etdi. RSFSR xarici işlər naziri Q.V.Çiçerin
1920-ci il yanvarın əvvəllərində Azərbaycan hökumətinə göndərdiyi
notada Sovet Resiyasının xalqların öz müqəddəratını təyin etmək
hüququna hörmət etməsindən dəm vurur və Azərbaycana Denikin
əleyhinə hərbi ittifaq bağlamağı təklif edirdi. Azərbaycan hökuməti
başa düşürdü ki, bu təklifdə əsas məqsəd Azərbaycanı Denikinlə
qeyri-bərabər hərbi münaqişəyə cəlb edib zəiflətmək, sonra isə onun
istiqlaliyyətinə son qoymaqdır. Azərbaycanın xarici işlər naziri
F.X.Xoyski cavab notasında göstərirdi ki, Denikinlə Sovet höku-
Dostları ilə paylaş: |