254
məti arasında mübarizə rus xalqının daxili işidir və Azərbaycan
hökuməti Rusiyanın daxili işlərinə qarışmaq niyyətində deyil.
Q.V.Çiçerin 1920-ci il 23 yanvar tarixli II notasında Azərbaycan
hökumətini Denikinə qarşı mübarizə aparmaqdan imtina etməkdə
günahlandırdı.F.X.Xoyski bir daha təsdiq etdi ki, Azərbaycan ilə
Sovet Rusiyası arasında hər hansı danışıqlar yalnız Azərbaycanın
istiqlaliyyətinin Sovet hökuməti tərəfindən qeyd-şərtsiz tanınma-
sından sonra başlaya bilər. 1920-ci il martın 7-də Azərbaycan
hökumətinə göndərdiyi notada Q.V.Çiçerin bildirirdi ki, “Azər-
baycanın istiqlaliyyəti yalnız Sovet Rusiyası ilə Azərbaycan
arasında münasibətlər kompleksinə daxil olan müxtəlif məsələlər
barəsində mürəkkəb danışıqların nəticəsi olaraq tanına bilər” (9, s.
261). Q.V.Çiçerin Azərbaycan hökumətinin təkliflərinə konkret
cavab verməyərək, bilərəkdən F.X.Xoyski ilə yazışmanı uzadırdı.
Rusiyanın bu diplomatik manevrləri Azərbaycana qarşı hazırlanan
hərbi müdaxiləni pərdələmək və Azərbaycan hökumətinin
sayıqlığını azaltmaq məqsədi güdür. V.İ.Leninin 1920-ci il martın
17-də İ.T.Smilqa və Q.K.Orconikidzeyə göndərdiyi teleqram bunu
təsdiq edirdi: “Bakını tutmaq olduqca və olduqca zəruridir. Bütün
qüvvələri buna yönəldin” (47, s. 16).
4. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin süqutu
və tarixdə yeri
Bolşeviklər 2 dəfə-1918-ci ilin dekabrında və 1919-cu ilin
mayında Bakıda siyasi tətillər təşkil etməyə cəhd göstərdilər. Lakin
azərbaycanlı fəhlələrin həmin tətilləri boykot etməsi nəticəsində
onlar tam iflasa uğradılar. Bakı bolşevikləri gözdən pərdə asmaq
məqsədilə “müstəqil” Azərbaycan Kommunist Partiyasının yaradıl-
ması ideyasını irəli sürdülər. Bu RK(b)P-nin yerli təşkilatı olaraq
onun bütün qərarlarını yerinə yetirməli idi. Uzun sürən mübahisə-
lərdən sonra RK(b)P Siyasi bürosu 1920-ci il yanvarın 3-də “müs-
təqil” Azərbaycan Kommunist (bolşeviklər) Partiyasının yaradıl-
masına icazə verdi və fevralın 11-12-də AK(b)P-nin təsis qurultayı
255
keçirildi. M.D.Hüseynov AK(b)P Rəyasət Heyətinin sədri seçilsə
də, “partiya”nın faktiki rəhbəri A.İ.Mikoyan idi. AK(b)P Sovet
Rusiyasının Azərbaycandakı “beşinci kolonnası” idi. Azərbaycan
tarixinin belə məsuliyyətli dövründə hökumət daxilində birliyi
qoruyub saxlamaq mümkün olmadı. Sovet Rusiyasına münasibət
məsələsində F.X.Xoyski ilə M.H.Hacınski arasında qızğın mübarizə
başladı. F.X.Xoyski Rusiyaya münasibətdə sərt xətt tərəfdarı idi.
F.X.Xoyski və tərəfdarları M.H.Hacınskinin daxili işlər naziri və-
zifəsindən istefasına nail olsalar da,o, ticarət naziri kimi hökumətin
tərkibində qala bildi və cavab zərbəsi üçün əlverişli imkan gözlə-
məyə başladı. Qarabağdakı daşnak qiyamından istifadə edən Rusiya
təmayüllü qüvvələr N.Usubbəyov hökumətini ölkədə qayda-qanun
yaratmaq iqtidarında olmamaqda günahlandıraraq, onu istefa
verməyə məcbur etdilər. Yeni hökumət kabinetinin təşkili M.H.Ha-
cınskiyə tapşırıldı. Dərhal M.H.Hacınski öz şəxsi təhlükəsizliyini
təmin etmək üçün bolşeviklərə öz hökumətində nazir vəzifələri
təklif etdi və hətta, bolşeviklər partiyasına daxil olmağa hazır oldu-
ğunu bildirdi. Bolşeviklər M.H.Hacınskinin təşkil etdiyi hökumətə
daxil olmaqdaq imtina etsələr də, ona bildirdilər ki, əgər Azərbay-
candakı kommunist təşkilatlarına loyal münasibət bəsləsəniz, yaxın
müddətdə sizin kabinetə qarşı çıxış etməyəcəyik. Mövcud hakimiy-
yətə qarşı daimi müxalifətdə olan və nəyin bahasına olursa-olsun
“Müsavat”ın başçılıq etdiyi hökuməti devirməyə çalışan “İttihad”
Rusiya ilə hərbi ittifaqa girməyi tələb edirdi. Moskvanın təhriki ilə
daşnaklar 1920-ci il martın sonunda Qarabağ və Gəncəbasarda qi-
yam qaldırdılar. Bu qiyam 2 məqsədə xidmət edirdi: I, Azərbaycan
hökuməti özünün bütün qüvvələrini qiyamçılara qarşı göndərməli
oldu ki, bununla da XI Qızıl Ordunun hücumu ərəfəsində Azərbay-
canın şimal sərhədləri demək olar ki, müdafiəsiz qaldı. Digər
tərəfdən isə, bolşeviklər daşnak qiyamından istifadə edərək ölkənin
daxilində Azərbaycan hökumətinə qarşı düşmənçilik təbliğatını
daha da gücləndirir və hökuməti Qarabağda milli münaqişəni həll
etməkdə acizlikdə günahlandırırdılar. Bolşeviklər guya ölkədə qay-
da-qanun yaratmaq məqsədi ilə XI Qızıl Ordunu Azərbaycana dəvət
256
etməyə çağırırdılar. 1920-ci ilin aprelində Denikin qoşunlarının tör-
töküntülərini darmadağın edən XI Qızıl Ordu hissələri bilavasitə
Azərbaycan sərhədlərinə çıxdılar. A.İ.Mikoyan başçılıq etdiyi Bakı
bolşevikləri Azərbaycan xalqı adından XI Qızıl Ordunu Azərbay-
cana dəvət etmişdi. XI Qızıl Ordu plana görə Bakıda bolşevik
qiyamından 1-2 gün sonra Azərbaycana soxulmalı idi və beləliklə,
Azərbaycan hökuməti xarici hərbi müdaxilənin deyil, daxili qiya-
mın qurbanı olmuşdur. Lakin Bakıda qiyam başlamamışdı və
aprelin 27-də XI Qızıl Ordu hissələri Azərbaycana daxil olub
Bakıya doğru irəliləməyə başladılar.
XI Qızıl Ordunun hücumu ilə eyni vaxtda, aprelin 27-si
gündüz saat 12-də Azərbaycan parlamentinə AK(b)P MK və
RK(b)P-nin Qafqaz Ölkə Komitəsinin Bakı bürosu adından haki-
miyyəti təhvil vermək haqqında ultimatum verildi. Qan tökülməsinə
yol verməmək üçün Azərbaycan parlamenti həmin gün axşam saat
11-də hakimiyyətin Azərbaycan kommunistlərinə verilməsi barədə
qərar çıxardı. Bu şərtlə ki:
1) rus ordusu Bakıya daxil olmadan dəmiryolu ilə birbaşa
Anadolunun köməyinə gedəcək;
2) Azərbaycanın istiqlalı və ərazi bütövlüyü hər cür təcavüz
və ilhaqdan qorunacaq;
3) Azərbaycan ordusu olduğu kimi saxlanacaq;
4) Azərbaycan siyasi partiyaları üçün fəaliyyət sərbəstliyi
təmin olunacaq;
5) keçmiş dövlət xadimləri, hökumət üzvləri və millət və-
killəri təqib olunmayacaq, dövlət idarələri qulluqçularının iş yerləri
saxlanılacaq, yalnız rəhbər vəzifəli şəxslər dəyişdiriləcək;
6) azad həraitdə toplanacaq Azərbaycan şuraları hakimiyyətin
idarə şəklini təyin edəcək (9, s. 265).
Yalnız aprelin 29-da Azərbaycan İnqilab Komitəsi hərbi
yardım göstərmək xahişi ilə Sovet hökumətinə rəsmi surətdə
müraciət etdi. Bu xahişə ehtiyac yox idi, çünki artıq 2 gün idi ki, rus
ordusu Azərbaycanın hüdudları daxilində idi. Bu sübut edirdi ki,
Azərbaycan Demokratik Respublikasının qanuni hökuməti Rusi-
Dostları ilə paylaş: |