~ 153 ~
Bir məsələni də qeyd etməyi vacib sayırıq. Bəzi tədqiqatçılar
Üzeyir bəyin “Azərbaycan” qəzetində nəşr etdirdiyi “Qurtuluş”, “Mü-
hüm məsələlər”, “Cidalar görünür” və başqa məqalələrinin dəqiq-
ləşdirilməsinə ehtiyac duyulduğunu yazırdılar. Lakin əgər həmin mə-
qalələrin altında Üzeyir bəy şəxsi imzasını tam şəkildə göstəribsə, bizə
elə gəlir ki, təkrar araşdırmaya ehtiyac yoxdur. Yalnız görkəmli
tədqiqatçı, Üzeyir bəy Hacıbəylinin həyat və yaradıcılığının sal-
naməsini yazan Qulam Məmmədlinin bir fikrini xatırlatmaq istərdik:
“O, (Üzeyir bəy - A.K.) müxtəlif zamanlarda, ayrı-ayrı qəzet və jurnal-
larda “Kəs”, “Flankəs”, “Behmənkəs”, “Mizrab”, “Musiqiçi”, “Ha-
mamçı”, “Çı” və digər imzalar işlətmişdir. Ü.Hacıbəyov “Həyat”,
“İrşad”, “Tərəqqi”, “Həqiqət”, “İqbal”, “Sovqat”, “Yeni İqbal”, “Azər-
baycan”, “Məktəb”, “Kommunist” kimi qəzet və jurnallarda çalışdığı
zaman yazılarının altında bu imzaları qoymuş, həmin mətbuat orqanla-
rından getdikdə isə necə deyərlər, imzalarını da özü ilə aparmışdır”.
Azərbaycan Cümhuriyyətinin 23 aylıq hakimiyyəti zamanında
Üzeyir bəy “Azərbaycan” və “Dağıstan” adlı musiqi əsərləri ilə ya-
naşı, həmin mövzularda bir-birinin ardınca “Azərbaycan parlama-
nı”, “Ermənistan və Azərbaycan münasibəti”, “Dağıstana kömək”,
“Dağıstana imdad”, “Dağıstan və biz” və bu kimi silsilə publisistik
yazılar da qələmə almışdı.
Ü.Hacıbəylinin bu dövrlərdə yazdığı məqalələr həmin illərin
salnaməsi olduğunu desək, elə bilirəm ki, yanılmarıq. Onun yazıları
tam şəkildə həm xalqın, həm də dövlətin marağı ilə üst-üstə düşürdü.
Yuxarıda göstərdiyimiz mətbu orqanlar haqqında kifayət
qədər yazıldığını nəzərə alaraq, Üzeyir bəyin 1918-1920-ci illərdə
Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti hakimiyyəti dövründə “Azərbay-
can” qəzetindəki ədəbi fəaliyyətini müxtəsər qeyd etmək istərdik.
Yeri gəlmişkən onu da vurğulayaq ki, bir zamanlar sovet məkanında
qəzetin adını nəinki çəkmək, bu barədə düşünmək belə yasaq idi.
Ona görə də Üzeyir bəyin özü də 15 ay redaktoru olduğu “Azərbay-
can”dakı (iki aylıq fasilə ilə) fəaliyyətini “unutmaq” məcburiyyətin-
də qalmışdı. Bu da o vaxtkı dövrün ab-havasından irəli gəlirdi.
~ 154 ~
1918-ci ilin sentyabr ayının 15-də Bakı Qafqaz İslam Ordusu-
nun hücumu ilə düşmənlərdən təmizlənir və Cümhuriyyət hökuməti
Gəncədən Bakıya köçür.
Üzeyir bəyin jurnalistik və publisistik fəaliyyətini diqqətlə
tədqiq etdikdə bu nəticəyə gəlmək olur ki, ən fəal ədəbi yaradıcılığı
bilavasitə məhz “Azərbaycan”la bağlı olmuşdur. Onun müxtəlif
mövzulardakı məqalələri demək olar ki, hər gün, yaxud günaşırı çap
edilmiş, bəzən bir nömrədə iki yazısı ayrı-ayrı imzalarla çıxmışdı.
Qeyd etmək lazımdır ki, biz 1918-ci ilə qədər “Azərbaycan”
adlı mətbuat orqanına rast gəlmirik. Çünki bu adda qəzet və jurnal
nəşr etməyə cəhd edilsə də, yuxarı dairələr tərəfindən müxtəlif bə-
hanələrlə qarşısı alınırdı. Bunun da səbəbi aydın idi. “Azərbaycan”
adında qəzet nəşri böyük bir ölkənin, böyük bir millətin varlığını
təsdiq etmək idi. Bu isə çarizmin siyasətinə uyğun deyildi. Çar
Rusiyası dağılandan sonra belə bir fürsət ələ düşmüş və onun ilk
təşəbbüsçüsü, qəzetin naşiri və baş redaktoru Feyzulla Əliquluzadə
olmuşdu. Lakin o tezliklə fəaliyyətini dayandırmışdı.
1918-ci ildə yeni qurulan Azərbaycan hökumətinin 3 sentyabr
tarixli qərarına əsasən, bir çox çətinliklərdən sonra, ayın 15-də Gən-
cə şəhərində nəşrə başlayan “Azərbaycan” dörd nömrədən sonra
oktyabr ayının 3-dən fəaliyyətini Bakıda davam etdirmişdir.
“Azərbaycan” qəzeti 8-ci nömrəyə qədər - oktyabr ayının 8-nə
kimi “redaksiya heyəti” adından, oktyabr ayının 8-dən 1919-cu il
yanvar ayının 16-na kimi Üzeyir bəyin kiçik qardaşı, tarixçi, jurnalist,
publisist Ceyhun bəyin (1892-1961), 89-cu nömrədən 1919-cu il 4
iyul tarixli 216-cı nömrəyə qədər Üzeyir bəyin, 4 iyul 216-cı nöm-
rədən sentyabr ayının 1-nə - 265-ci nömrəyə qədər bir müddət Xəlil
İbrahimin (1892-1938), ən nəhayət, 265-ci nömrədən 1920-ci il aprel
çevrilişinə qədər Üzeyir bəy Hacıbəylinin müdirliyi ilə çıxmışdır.
Qəzetin ilk redaktoru olmuş Ceyhun bəy yeni Azərbaycan
hökumətinin tapşırığı ilə 1919-cu ilin yanvar ayında Əlimərdan bəy
Topçubaşovun başçılığı ilə sədr müavini Məmmədhəsən Hacınski,
üzvlər Əhməd bəy Ağayev, Əkbər ağa Şeyxülislamov, müşavirlər
Məhəmməd Məhərrəmov və Mir Yaqub Mir Mehdiyevdən ibarət
~ 155 ~
heyətlə Versal Sülh Konfransında iştirak etmək üçün Parisə yola
düşür. Səfərdə əsas məqsəd Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətini bey-
nəlxalq aləmdə tanıtdırmağa nail olmaq və vətənimizə aid tarixi,
etnoqrafik və başqa sənədləri yaymaq yolu ilə Avropa və Amerika
ictimaiyyətini Azərbaycanın vəziyyəti ilə tanış etmək idi. Başqa
sözlə, vəzifə bütün üsul və vasitələrlə Azərbaycanın mənafeyini qo-
ruyaraq, onun tam istiqlaliyyətinə nail olmaq idi. Bununla bərabər
nümayəndə heyətinə qəti surətdə tapşırılmışdı ki, İrəvan quberniya-
sının müsəlman rayonlarında olan əhalinin fiziki varlığı ilə yanaşı,
bu rayonların ərazi bütövlüyünün qorunması üçün müttəfiq dövlət-
lər qarşısında təcili olaraq məsələ qaldırılsın.
Bu barədə Ceyhun bəy 9 yanvar 1919-cu ildə “Azərbaycan” qə-
zetində “Möhtərəm qarelərimizə” müraciətində belə yazırdı: “Vətən və
millət yolunda əlimdən gələn xidməti və öhdəmə düşən vəzifəmi
qəzetəmizin müdiri sifətilə ifadəyə məşğul ikən, vətən övladlarının
xahiş və əmrinə müti olaraq Cahan Sülh Konfransına göndərilməklə
öhdəmə daha ağır və məsuliyyətli, lakin müqəddəs bir vəzifə düşdü.
Bu böyük xidməti möhtərəm arkadaşlarım ilə bərabər ifa üçün
Avropaya getmək lazım olduğuna görə qəzetə idarəsi işindən mü-
vəqqəti olaraq ayrılıb əziz vətənimizin istiqlalı məsələsinin istədigi-
miz yoldakı həlli hüsn-ifasından asılı olan məsul vəzifəmizin haq-
qında var qüvvəmizlə çalışacağımızı əlavə etməgi və möhtərəm
oxucularımıza kəmali-sidq və səmimiyyət ilə xudahafiz deməgi
özümə fərz bildim.
“Azərbaycan” qəzetəsinin müdiri:
Ceyhun bəy Hacıbəyli”.
Bundan sonra qəzet müvəqqəti də olsa, 1918-ci ilin oktyabr
ayından burada əməkdaşlıq etmiş Üzeyir bəy Hacıbəyliyə həvalə olu-
nur. Bununla da qəzetin nəşrinin ağırlığı bütünlükdə onun üzərinə
düşür. Ü.Hacıbəyli 1919-cu ilin əvvəllərindən 1920-ci ilin aprel çev-
rilişinə qədər “Azərbaycan” qəzetində redaktor kimi fəaliyyət göstərir.
Bu arada xalqının azadlığı naminə mübarizə aparan, dəfələrlə
haqsız hücumlara məruz qalan Üzeyir bəyin qəflətən səhhəti pozu-
lur və 1919-cu ilin iyul ayının əvvəllərində o, Bakını tərk etməyə
Dostları ilə paylaş: |