Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 65 Məşədi Nacinin və digərlərinin də yerlərini alıb öz yerinə qatsın, sonra da Xan bağını ələ keçirsin. Ancaq hələ ki, Allah-təala dəvəyə qanad vermə- diyindən dəvə uca bilmir, yortmaqda davam edirdi. Zaman öz axarında gedir, nəsillər dəyişirdi. Baba Arakel də, nənə Sonya da dünyasını dəyiş- mişdi. İndi yeni nəsillər doğulurdu. Arakelin Vanik adında bir oğlu, Sonyanın da Selcan adında qızı dünyaya gəlmişdi. Bunlardan bir qədər əvvəl isə Novruz kişinin də ailəsində bir oğlan doğulmuşdu, adını Rövşən qoymuşdular. Rövşən doğulanda axşamın toranlığıydı, Nov- ruz kişi həyətdə gəzinir, intizar çəkir, özünə yer tapa bilmirdi. Elə ki, uşaq ana bətnindən Nisə qarının əllərinə düşdü, Nisə qarı sevincindən qışqırdı. Novruz kişinin bir an içində gözləri pəncərəyə dikildi, elə bildi, ev işıqlandı. O işıq bu işıq oldu ki, Novruz kişi oğlunun adını Rövşən, işıqlı qoydu. Selcan ayınan-günüynən böyüyüb, qızlar bulağından su içəndə Rövşənə rast oldu. Rövşən bir könüldən min könülə Selcana vuruldu. Şam çeşməsinin başı onların görüş yerinə çevrildi. Aykanın oğlu Telman Rövşənin uşaqlıq dos- tuydu. Telman həm də Rövşən ilə Selcanın arasında əlaqələndiriciydi. Bunu Arakelin oğlu Vanik də bilirdi. Vanik Selcana nə qədər yaxınlıq etməyə çalışsa da, qız dayısı oğlunu yaxına buraxmırdı. Nizami Muradoğlu 66 Rövşən ilə Selcanın əhvalatı Arakelin də qula- ğına çatmışdı. Arakel iş böyüməmiş nəyin bahasına olursa olsun, Selcanı Vanikə almaq haqqında fikir- ləşirdi, amma bilirdi ki, ürəyindəki mətləbi açıb bacısna deyərsə, sözü yerə düşəcəkdi. Əvvəla Selca- nın babası Qurd Ağamirin Arakeldən xoşu gəlməzdi, həmişə də onun əleyhinə hərəkət edirdi. İkincisi, bacısı Sonya da uşaqlıqdan Arakellə düz-əməlli yola getmirdi. Təbii ki, Zəkəriyyə də atasının, Sonyanın, başlıcası qızının əleyhinə getməyəcəkdi. Belə olan təqdirdə Arakel hiyləyə əl atdı. Vanikin ad gününü xüsusi bir təmtəraqla qeyd etməyi planlaşdırıb ən yaxın adamlarını axşam yeməyinə çağırdı, bacısıgil də ailəliklə bu tədbirə dəvət olundular. Tədbirin bir hissəsi olaraq Vanik səhər-səhər Telmana yaxınlaşıb həyətdən təndirə odun daşımağa kömək etməsini xahiş etdi. Vanikin hiyləsindən xəbərsiz olan Telman öz ayağı ilə gəlib tələyə düşdü. Vanik Telmanı təndirdə həbs edib qapısını eşikdən kilidlədi. Təndir həyətin arxa tərəfindəydi. Telman bura- da nə qədər çığırıb bağırsa da, səsini eşidən olma- yacaqdı, taleyinə boyun əyib gözləməkdən savayı əlacı qalmırdı, Vanikə aldandığına görə özünü danlayırdı. Başa düşürdü ki, Rövşən ilə Selcanın yaxın dostu olduğuna görə, onun bura düşməsinin də səbəbi bu ola bilərdi. Amma yenə də inana bilmirdi, Arakelin əclaflıqlarından xəbərdar olsa da, Baba ocağı 67 onun bu qədər alçalacağını güman etmirdi. Yaxşı bilirdi ki, sadə zəhmətkeş ermənilərin hamısı Arakelə nifrət edir, hətta Selcanın da nəinki təkcə dayısından, elə Vanikdən də xoşu gəlməzdi. Telman fikirləşdi ki, onun buraya salınmasının çox güman ki, daha böyük səbəbi olacaqdı. Arakelin evində səsli-küylü qonaqlıq davam edirdi. Vanik əvvəldən hazırlatdığı bihuşedici dərman damcılarını Selcanın yeməyinə qatmışdı. Bir qədər keçmiş Selcanı xoş duyğular ağuşuna aldı, oturduğu yerdə göz qapaqları bağlanır, mürgülə- məkdən özünü zorla saxlayırdı, havaya çıxmaq bəhanəsi ilə salonu tərk etdi. Əvvəldən hazırlanmış planın tərkib hissəsi olaraq Vanik də Selcanın arxasınca çıxdı. Sonya qızının halından narahat olsa da, qonaqları tərk etməyə cəsarət edə bilmirdi. Qonaqlar Sonyanın məclisi tərk etməsini yaxşı qiymətləndirməz, bu da, hər nə də olsa, qardaşı Arakelin nüfuzuna xələl gətirərdi. Digər tərəfdən Vanikin ad gününə qardaşı hədiyyə hazırlamışdı, onun təqdimatını gözləmək məcburiyyətindəydi. Sonyanın ağlına da gəlməzdi ki, Vanikə hazırlanan ən böyük hədiyyə Selcandı. Vanik Selcanı bəy otağı kimi bəzədilmiş ayrı bir otağa keçirmişdi. Selcan qeyri-ixtiyari yumşaq yataqda uyuyur, Vanik onun saçlarını sığallayır, yanaqlarından öpürdü. Nizami Muradoğlu 68 Gecədən xeyli keçməsinə baxmayaraq, qonaqlıq davam edirdi. Hərtün tarda çalır, içib sərxoş olmuş Arakel oynayır, qonaqları da oynadırdı. Qonaqlar dağılışandan sonra Sonya qızı Selcanı da alıb getmək istədi, amma Selcanı yuxudan oyada bilmədi. Arakelin arvadı Maya Sonyanı danladı: - Uşağı narahat etmə, yəqin çaxır onu tutubdu, qoy bu gecə bizdə qalsın, səhər özüm yola salaram gələr. Arakel də arvadı Mayanın sözünə qüvvət verdi: -Səni tanıya bilmirəm, Sonya! Selcan balam bu gecə dayısının evində qalacaqdır. Siz də bu gecə bizdə qalın, yerimiz genişdir. -Yox, yox. Nəhayət Zəkəriyyə dilləndi: -Gəl biz gedək, Selcan da səhər oyanıb gələr. O gecə Arakel bacısı Sonyanı qaynı Zəkəriyyə ilə evlərinə Selcansız yola saldı. Amma Sonyanın ayaqları getsə də, ürəyi getmirdi, Selcanı burada tək buraxmaq onu qurdun ağzına atmaq kimi görünür- dü. Hey fikirləşirdi ki, qardaşı Arakel öz doğmaca bacısı qızına qarşı alçaqlıq edərmi? İnana bilmirdi, amma canında bir qorxu hissi vardı ki, onu tərk etmirdi. O gecə ilan vuran yatdı, amma Sonya yata bilmədi, səhəri dirigözlü açdı. Selcanı huş aparmışdı, Vanikin nə vaxt onu soyundurub yatağına saldığından xəbəri olmamışdı. Səhər Selcanı Vanikin anası Maya yerindən qaldırdı, onu öpüb boynuna qızıl boyunbağı bağladı. Heç Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|