Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 57 Kətil-kətil süd verər, Tamı da xöşca inək. Doğrudan da Qaşqanın südü çox tamlı olardı, hətta bir az da şirin olardı. Novruz kişi Qaşqanın südünü şəkərsiz içərdi. Ömrü boyu mal-heyvan saxlamışdı, ancaq belə tamlı südü olan inəyə rast gəlməmişdi. Bu qara, qonur inəyin alnının ortasında böyük, ağ qaşqası vardı, ona görə də Güllübəyim onun adını Qaşqa qoymuşdu. Qaşqa çox sakitdi, sağılanda heç təpik atmazdı. İndi bütün bunlar Novruz kişinin xəyalına gəldikcə onu qəribə bir hiss bürüdü. Qaşqanın boynunu qucaqla- dı, üz-gözünü tumarladı, hönkür-hönkür ağlamaq- dan özünü zorla saxlayaraq qeyri-ixtiyari dilləndi: -Qarnına şiş batsın, a dünya, bir inək qədər də vəfan olmadı. Novruz kişi şam kim əriyirdi, Güllübəyimdən sonra beş il də Rövşənin yolunu gözlədi. Beş il ta- mam olan gün Novruz kişi də dünya ilə vidalaşdı. Həmən gün Novruz kişi keçiləri tövlədən çıxarıb küçəyə ötürdü, sonra Xallıını səslədi, lakin Xallı yerindən tərpənmədi. Novruz kişi daha keçiləri aparıb Əlbaba qayasının aşağısına ötürmürdü, eləcə tövlədən küçəyə açan kimi keçilər öz işlərini bilirdilər, baş alıb gedirdilər, Xallı da onlara həm yoldaşlıq edir, həm də qurddan qoruyurdu. Lakin bu gün Xallının keçilərə yoldaşlıq etməyə həvəsi qalmamışdı. Novruz kişi bir-iki dəfə yenə də Xallını Nizami Muradoğlu 58 səsləyib təkid etdi. Xallı oturduğu yerdən qalxıb Novruz kişinin yanına gəldi, çarıqlarını yaladı, qıçlarına sürtündü, sonra oturub kişinin üzünə bax- dı, ancaq keçilərin arxasınca getmədi. Novruz kişi həyətə keçdi, Xallı da onun arxasınca gəlib yanında durdu. Novruz kişi yorulmuşdu, çöməlib pilləkanda oturdu, kürəyini divara söykədi. Çuxasının cibindən bir torba çıxardı. Torbanın ağzını açıb içindəki tütünü iylədi, sonra bir eşmə düzəldib yandırdı, bir dərin qüllab vurub tüstüsünü bayıra üflədi. Xallı başını Novruz kişinin ayaqlarının üstünə qoyub uzanmışdı. Novruz kişi sağ əliylə Xallının başını tumarlayırdı. Sinəsindən bir sancı keçdi, əlləri boşaldı, sol əlində tutduğu çoxdan sönmüş eşməsi yerə düşdü. Xallı Novruz kişinin halını hiss edib ayağa qalxdı, uzun-uzun uladı. Qonşular belə ulartı görməmişdilər, eşitməmişdilər, sanki Xallı kimisə çağırırdı. Xallının ulartısını eşidən kimi Alxan kişi özünü Novruz kişinin həyətinə yetirdi, Novruz kişi pilləkanın qırağında oturub divara söykənmişdi, gözləri açıqdı, amma hərəkəti yoxdu. Xallı Alxan kişinin qabağına yüyürdü, sonra kənara çəkilib yenə də bir-iki ağız uladı. Novruz kişi oturduğu yerdə keçinmişdi. Novruz kişinin ölüm xəbəri bir an içində kəndə yayıldı. Qonşular yığışıb gəldilər. Hacı Nəcəf, Hacı Qurbanəli, Bığ Abbas, Kəblə Əhməd, Aslan baba, Uzun Nəcəf, Dağ İbrahim, Bəyməmməd, Qafar kişi Baba ocağı 59 divar boyunca ayaq üstə durmuşdular. Molla Nurməmmədin dalınca uşaq göndərdilər. Meyidi yumaq üçün yer hazırladılar, sonra iri qazanları su ilə doldurub ocağın üstünə qoydular. Meyidi Alxan kişi özü yudu, Molla Nurməmməd qüsl verdi, kəfən biçdi, kəfənləyib götürdülər. Qəbirstanlığa gedən yol Şah Abbas məscidinin qarşısından keçirdi. Məscidin qarşısı böyük mey- dandı, adətən ölmüş adamı son mənzilə yola salanda bu meydanda dayanardılar. Yenə də dayandılar. Novruz kişinin tabutunu aparan cavanlar son borclarını layiqincə ödəyirdilər. Molla Nurməmməd bir dua oxudu, hamı “Allah rəhmət eləsin”,- dedi. Qəbirstanlıqda namazgah deyilən bir yer düzəltmişdilər. Cavanlar tabutu astaca namazgahın kənarında yerə qoydular. Camaat Molla Nur- məmmədin arxasında düzləndi və ölü namazı qılın- dı. Novruz kişini dəfn etdilər. Dəfn mərasimi başa çatdıqdan sonra Molla Nurməmməd üzünü adamlara tutub dedi: -Ay camaat, mərhuma çəkdiyiniz zəhməti halal edin. Hamı bir ağızdan cavab verdi: -Halal olsun. Molla Nurməmməd yenə də ucadan dedi: -Ay camaat, ola bilər ki, mərhumun kiməsə borcu olsun, varsa deyin. -Yoxdur. Nizami Muradoğlu 60 Alxan kişi Molla Nurməmmədin qulağına nəsə pıçıldadı. Molla Nurməmməd yenə də ucadan səs- ləndi: -Mərhumun yas mərasimi məsciddə tutulacaq- dır. Molla Nurməmməd qabaqda, arxasında ca- maat geriyə qayıdırdı. Kimsənin səsi çıxmasa da ha- mı ürəyində danışırdı. Hamı bilirdi ki, Novruz kişinin tifaqının dağılmasının baiskarı Arakeldir. Adamlar sanki ən yaxın əzizlərini itirmiş kimi üzücü və pərişan bir görkəmdə hərəkət edirdilər. Hamı bilirdi ki, Novruz kişinin oğlu Rövşənin didərgin düşməsi bu ailənin faciəsi oldu. Hamı bilirdi ki, Rövşən bir daha bu kəndə gələ bilməyəcəkdi, ancaq yenə də belə bir gündə hamının gözü Rövşəni axtarırdı. Bu nisgil adamları əzir, incidirdi. Qəbir düzəldənlər qəbirin üstünə su axıdıb getdilər. Bütün mərasim boyu Xallı bir kənarda dayanıb baxırdı. Adamlar dağılışandan sonra Xallı başını Novruz kişinin qəbrinin üstünə qoyub uzandı, gözlərindən yaş axdı. Xallı uzandığı yerdən bir daha qalxmadı. Dəfndən qayıdarkən adətə görə camaat yenə də Şah Abbas Məscidinin qarşısındakı meydanda dayandı. Vacib işi olanlar burada mərhumun yaxınlarına baş sağlığı verib ayrılırdılar. Novruz kişinin elə bir yaxın qohumu olmadığından Molla Nurməmmədin yaxınlığında dayanmış Alxan kişiyə Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|