Baba ocağı
61
və bacanağı Məşədi Kazıma baş sağlığı verirdilər.
Dəfndə iştirak edən erməni qonşulardan Hərtün,
Sərkis, Qurd Ağamir və digərləri Alxan kişiyə yaxın-
laşıb,”Kirvə, Allax raxmat elasın”- deyib ayrıldılar.
Arakel dəfnə gəlməmişdi. Türklər mərasimi davam
etdirmək məqsədi ilə məscidin həyətinə keçdilər.
Kənddə dədə-babadan bir qayda vardı. Ermə-
nilər türklərin, türklər də ermənilərin dəfnində işt-
irak edərdilər. Bu, ancaq dəfn günü olurdu. Bəzən er-
mənilər mərasim evdə və ya həyətdə olanda ehsana
da oturardılar, məsciddəki mərasimə qatılmazdılar.
Axşam düşürdü. Heyvanın gələn vaxtıydı,
amma keçilərdən ikicə küvər qayıdıb tövlənin
qapısında Novruz kişini gözləyirdi. Novruz kişi
gəlmədiyindən küvərlər mələşirdilər. Alxan kişi
uşaq göndərib küvərləri tövləyə qatdırdı. Sabahısı
gün məlum oldu ki, Novruz kişinin çöldə qalan
keçilərini qurd dağıdıbdı. Qalan iki küvəri də kəsib
Novruz kişiyə ehsan verdilər. Bir də o məlum oldu
ki, Xallı Novruz kişinin qəbri üstə uzandığı yerdə
ölmüşdü. Xəbəri Molla Nurməmmədə çatdırdılar.
Molla Nurməmməd çox fikrləşdi, çox çək-çevir elədi,
sonra bir qərara gəldi. Novruz kişinin səmtində,
qəbirstanlığın kənarında bir quyu qazıb Xallını
basdırdılar.
Nizami Muradoğlu
62
Arakel Əylisin ən varlı ermənilərindəndi, 1828-
ci ildə İran-Rusiya müharibəsi zamanı Əylisə köçü-
rülən 37 ailədən biri də Arakelin ailəsiydi. Babası
Arakel Təbrizdə olan mülkünü satmadı. Arakel
dövlətə yaxınlığıyla digər ermənilərdən seçilirdi, ona
edilən güzəştlər də fərqliydi, rus hökumətindən
aldığı çervonları ticarətə sərf elədi. Əylisdən ipək,
bal, cəviz, badam, ərik qurusu alıb aparıb Təbrizdə
satdı, Təbrizdən də Əylisə kişmiş, çay, halva və digər
şirniyyatlar gətirdi, alveri xeyli genişləndi.
Rus hökumətinin Əylisdə dövlət fondundan
Arakelə verdiyi torpaq sahəsi müsəlman qəbirs-
tanlığına yaxın bir ərazidə balaca bir yer idi. Baba
Arakel, arvadı Sonya, oğlu Mıkırtıç ilə əl-ələ verib bu
yeri abadlaşdırdılar. Ticarətləri daha da genişləndi.
Mıkırtıçın toyu oldu. Qoca Arakelin sağlığında bir
oğlan nəvəsi oldu. Arakel öz adını nəvəsinə verdi.
Daha sonra bir qız nəvəsi də oldu. Bu dəfə də arvadı
Sonya öz adını nəvəsinə verdi. Bir evdə iki Arakel,
iki Sonya yaşayırdılar. Balaca Arakel baba Arakelə,
Nəvə Sonya da nənə Sonyaya çox bənzəyirdi.
Arakel, Əylislilərin təbirincə desək, qəliz
adamıydı, həm də çox çirkiniydi. Yekə başı, yekə
burnu, sallaq dodaqları onu adamdan başqa hər
nəyə desən oxşadırdı. Sonya isə əksinə çox mülayim,
xöş qılıqlı, gözəl və saf bir qadındı.
Baba ocağı
63
Baba-nəvə Arakellər tez-tez bağa gedərdilər,
baba işlədikcə nəvə də ona ya kömək edər, ya da
çoxlu sualları ilə babasını bezdirərdi. Amma bəzən
nəvəsinin suallarından bezsə də, dözərdi, çünki baba
Arakel nəvə Arakeli çox sevirdi. Bəlkə də ona görə
çox sevirdi ki, nəvəsi eynilə özünə oxşayırdı, yəni
Arakel kimi kifiriydi.
Baba Arakel yaşlaşdıqca ticarət işlərini büs-
bütün Mıkırtıçın üzərinə buraxmışdı. Mıkırtıç da öz
növbəsində dükanların sayını artırmış, həm
Təbrizdə, həm də Əylisdə olan dükanlarında etibar
etdiyi erməniləri yerləşdirmişdi. Ancaq yenə də baba
Arakel nəvə Arakeli Təbrizdən belə gəzdirir, sərvət
toplamağın yollarını öyrədirdi. Nəvə Arakel
böyüdükcə içində bir xudpəsəndlik də böyüyürdü.
Vaxt gəldi yetişdi, Arakel evləndi. Onun da ardınca
Qurd Ağamirin oğlu Zəkəriyyədən Sonyaya da elçi
gəldi. Amma Mıkırtıç qızını Zəkəriyyəyə vermək
istəmirdi, xüsusilə də qardaş Arakel bu işə maneçilik
törədirdi. Onlar bu tayfanı haylardan saymırdılar,
Sonya isə Zəkəriyyə ilə ailə qurmaqda israrlıydı.
Arakellər ailəsi məcbur olub Zəkəriyyəni kilsəyə
aparıb erməniləşdirdilər. Keşiş dua oxuyub Arakelin
üzərinə cimcim suyu çilədi, sonra cimcim suyundan
Zəkəriyyəyə içirdilər. Bütün bu mərasimlərin
yekununda Mıkırtıç Zəkəriyyənin atası Ağamirdən
xeyli başlıq alıb gənclərin ailə qurmasına icazə verdi.
Zəkəriyyə Sonya ilə ailə qurdu, lakin Ağamir toy
Nizami Muradoğlu
64
günündən sonra bir dəfə də qudası Mıkırtıçın evinə
ayaq qoymadı. Hətta, küçədə rastlaşanda da yolunu
dəyişməyə çalışardı. Zəkəriyyənin özü də qaynı
Arakeli xoşlamazdı.
Baba Arakelin nəsli Əylisdə artıb törəməyə
başladı. Gənc, qüvvətli, lakin varlandıqca gözü
doymayan Arakel bütün ticarət işlərini ələ keçirdi.
Ətrafdakı türklərin bağlarını azacıq şərait yaranan
kimi min hoqqa çıxardaraq ucuz qiymətə satın alıb
bağını genişləndirdi. Bağın girişində böyük su tutarı
tikdirdi.
Əylisdə yay aylarında su problemi yaşan-
dığından böyük su tutarlarından istifadə etmək
ənənəvi bir qaydaya çevrilmişdi. Arakel də meydan
çeşməsinin üç günlük suyunu yeni tikdirdiyi tutara
yığdırıb bağını suvartdırardı. Beləliklə Arakelin yeri
böyüyüb məşhur Xan bağı qədər böyük, yaxşı, içində
hər növ meyvə ağacları olan bir bağa çevrildi.
Arakelin bağına gedən yol Şah Abbas
məscidinin qarşısındakı meydandan keçirdi. Arakel
bağına getmək üçün mütləq meydandan keçib
Xanlar məhəlləsi ilə üzü aşağı getməliydi. Xanlar
məhəlləsinin sonunda yol iki istiqamətə ayrılırdı. Bu
küçələrdən biri Xan bağı ilə Cücə Məhəmmədəlinin
yerini, digəri isə Cücə Məhəmmədəlinin yeri ilə
Arakelin yerini ayırırdı.
Var-dövlət hərisliyi Arakelin gözünü tutmuşdu.
Çalışırdı ki, Cücə Məhəmmədəlinin, Kəblə Əhmədin,
Dostları ilə paylaş: |