Microsoft Word Baba ocaq Aylis 27. 10. 14. doc
Yüklə 1,75 Mb. Pdf görüntüsü
|
Baba ocağı 69 nədən xəbəri olmayan Selcan yerindən qalxmaq istərkən çılpaq bədənini görüb qıpqırmızı lalə kimi qızardı, huşdan ayılan kimi oldu, bədənindəki ağrını hiss edib üzünü tutub ağladı, saçlarını yoldu, bitab düşüb qaldı. Vanik axşamdan ona yançılıq edən Karapetlə təndirin qapısını açıb Telmanın yanına gəldilər. Telman təndirin bir küngünə qısılaraq büzüşüb oturmuşdu. Karapet Telmana bir-iki təpik vurub ayağa qalxmağa məcbur etdi. Əlindəki yarısından çoxu içilmiş çaxır şüşəsini ona uzadıb-“iç-dedi,- Axşam Vaniklə Selcanın toyu oldu, səninsə heç nədən xəbərin yox. İç, iç, Vanikin sağlığına. Sana da, o türk köpekoğluna da yazıq oldu, ha”... Telman çaxır şüşəsini əliylə kənara itələdi, üzünü yana döndərdi. Elə o anda da Vanikin boynunun arxasından ağacla vurduğu zərbəyə tuş oldu, müavizinətini saxlaya bilməyib üzüqoyulu yerə yıxıldı. Sərxoşlar Telmanı ara vermədən təpikləyir, döyürdülər. Telmanın ağzından qan gəlirdi. Sərxoş əyləncədən sonra qapını bağlayıb getdilər. Telman iki günlük döyülmədən taqətsiz bir hala düşmüşdü, yerindən qalxa bilmirdi, bir təhər sürünüb divarın dibində dikəlməyə çalışdı, lakin qalxa bilmədi, kürəyini divara söykəyib fikrə getdi. Telman bilirdi ki, Arakel daşnakların sağ əlidir, onun sözü erməni icmasında iki ola bilməzdi, kəsdiyi başa Nizami Muradoğlu 70 sorğu-sual yoxuydu, onu da buraya salıblarsa, bura- dan qurtulması qeyri-mümkündür. Susub aqibətini gözləməkdən savayı çarəsi qalmamışdı. Rövşən özünə gələ bilmirdi, Selcandan iki gündü ki, heç bir məlumat yoxuydu. Selcandan bir xəbər öyrənmək məqsədi ilə Şam çeşməsinin başına gəldi, bir xeyli adam yığılmışdı. Ayka ana ağlayır, saçlarını yolurdu, Telman itgin düşmüşdü, Telmanı iki gündü gördüm deyən yoxdu. Ümid etdikləri hər yerə baxmışdılar, Telman bir parça əppək olub göyə çəkilmişdi. Kənd cavanları dəstələrə bölünüb axtarışa başladılar. Biri dedi, Telman dağları gəzməyi sevər- di, bəlkə dağlara çıxıb, qurda-quşa rast gəlib. Biri dedi, bəlkə qonşu kəndə gəzməyə gedib, gec olub qayıdanmayıb. Biri dedi, bəlkə içib sərxoş olub bağlardan birində yatıb qalıbdı. Nə isə uzun məsləhət-məşvərətdən sonra üç dəstəyə bölünüb Telmanı axtarmağa başladılar. Dəstənin birinə Rövşən başçılıq edirdi. Kənddə-kəsəkdə yer qalmadı axtardılar, açıq su quyularına adam endirib baxdılar, dağları-daşları ayaqdan saldılar, Telmandan xəbər çıxmadı. Beləcə üç gün, üç gecə keçdi. Dördüncü gün sübh tezdən Telman ayaqları bir-birinə dolaşa-dolaşa evlərinə gəlib çıxdı. Anası Ayka, bacısı Tamara Telmanı görüb sevindilərsə də, pəjmürdə halı onları pərişan etdi. Xəbər yayıldı ki, Telman tapılıb, ancaq Baba ocağı 71 dinib danışmır. Anası, bacısı yalvarıb yaxardı, Tel- manı dilə tutub danışdırmaq istədilər, amma o, ağzına su alıb durdu, bir kəlmə də danışmadı. Üz- gözü döyülməkdən qaralmışdı, paltarları cırıq-cırıq olmuşdu, anası, bacısı başa düşürdü ki, Telmanı bərk döyüb qorxutmuşdular. Telman bir həftə yatdı, heç nə yemədi, heç nə demədi, ən yaxın dostu Rövşənin üzünə belə baxmadı.Yeddinci günü onu huş aparmışdı, gözlərini açıb Rövşəni yenə başının üstündə görəndə iki damla göz yaşı yanaqlarından aşağı axdı:- Arakel... – dedi, sözünün dalını gətirə bilmədi, başı yastıqdan yana düşdü. Rövşən özünü itirdi, özündən asılı olmayaraq qışqırdı: -Telmann... Səsə Ayka, Tamara içəri girdi, Telman ölmüşdü. Sonyanın yatağına elə bil qor doldurmuşdular. Səhərin gözü açılar-açılmaz özünü qardaşı Arakelin evinə yetirib qapını döymək istədi. Qapı açıq idi, içəri keçdi. Qulluqçular həyətdə hazırlıq işləriylə məşğuldu, ocaqlar yandırılıb, qazanlar asılmışdı, dünənki məclisinin davamı olacaqmış kimi bir görüntü vardı. Sonyanın ürəyi şiddətlə vurmağa başladı, səhər-səhər xeyir ola, bu, nə hazırlıqdı Nizami Muradoğlu 72 görəsən? Maya Sonyanı dəhlizdə qarşılayıb yan otağa aparmaq istədi. Sonya səbirsizləndi: -Selcan, hanı Selcan? -Narahat olma, indi gələr. -Necə, yəni indi gələr. Sonya var səsi ilə qışqırdı: -Selcann... Anasının səsini eşidən Selcanın qonaq otağın- dan eşidilən hıçqırıqları elə şiddətli hal aldı ki, Son- yanın qulaqlarını yandırdı. Sonya dəli kimi qonaq otağının qapısını itələyib taybatay açdı. Zavallı Selcanı yataqda görüncə anladı ki, ağlına gələn qızının başına gəlmişdir, ana-bala qucaqlaşıb ağladılar. Telmanı dərədibi deyilən yerdə balaca bir köhnə qəbirstanlıqda dəfn etdilər. Dəfndə erməni icmasından cəmi-cümlətanı 3 nəfər kişi və keşiş işti- rak edirdi. Ermənilərdən Telmanın, eyni zamanda Rövşənin dostu Hayrik, iki nəfər də yaxın qonşularıydı. Rövşən, Pirverdi, Alxan kişi, Novruz kişi və digər türklər də dəfndəydilər. Arakel dəfnə gəlməmişdi, Telmanı günahkar bəndə adlandırmışdı. Heç kəs danışmasa da, hamı bilirdi ki, Telmanın ölümünün baiskarı Arakeldir. Kimsə də cürət edib Arakelin qabağında bu ailəyə yaxınlıq edə bilməzdi. Keşiş dua oxuyur, günahkar bəndənin Allahın dərgahında bağışlanmasını diləyirdi. Ayka ana ağlayır, mənim oğlum günah- Yüklə 1,75 Mb. Dostları ilə paylaş:
|