Baba ocağı
73
sızdır,- deyib fəryad edirdi. Lakin Ayka ananı
dinləmirdilər, Arakel qərarını vermişdi, kimsənin bu
qərarı pozmağa gücü çatmazdı.
Telmanın ölümündən sonra ermənilərin ailəyə
münasibəti tamamilə dəyişdi. Sanki Allah tərəfindən
bu ailə lənətlənmişdi və ermənilərdən kimsənin bu
ailə ilə əlaqə yaratması mümkün deyildi. Aykanı və
qızı Tamaranı küçədə, bazarda görən ermənilər min
bir bəhanə ilə onlardan uzaqlaşır, ağrımaz başlarını
ağrıtmaq istəmirdilər.
Arakel Vaniklə Selcanın toyunu etdi. Lakin
Selcanın başına gələn hadisə ağızlara düşdü. Bir
dayının öz bacısı qızına qarşı həyata keçirdiyi bu
rəzilliyi əylislilər o vaxta qədər nə görmüşdülər, nə
də eşitmişdilər. Ermənilər də öz aralarında bu rəzil-
liyi müzakirə edir, bir nəticəyə gələ bilmirdilər.
Alxan kişi eşmə düzəldib yandırdı, dərin bir
qüllab vurdu, nəfəsini ötürəndə sifəti tüstünün
içində görünməz oldu. Araya sakitlik çökdü. Ötən
günlər ildırım sürəti ilə Rövşənin xəyalından keçdi.
Rövşən Telmanın ölümündən sonra özünə yer
tapa bilmirdi. Bir tərəfdən Telmanın öldürülməsi,
digər tərəfdən də sevdiyi qızın dayısı oğlu tərəfindən
zorlanaraq gərdəyə salınması, istəmədiyi halda
evləndirilməsi qəzəbini aşırıb-daşırırdı. Uzun zaman
Nizami Muradoğlu
74
izləmələrdən sonra bir gecə Vaniki evlərinin
yaxınlığında, daş körpüdə yaxaladı. Telmanın və
Selcanın qisasını almağın vaxtı çatmışdı.
Vanik də Rövşənlə hesabı çürütməyi çoxdan
arzulayırdı. Hər gecə Selcanın yatağına girəndə
gözlərinin önünə Rövşən gəlir, xəyalında onun
Selcanla birlikdə olduğu günlər canlanırdı. Rövşən
sağ qaldıqca Vanikin günləri qara gələcəkdi, odur ki,
nə olur olsun bu işə bir əncam çəkilməliydi. Sonralar
anlamışdı ki, Telmandan qabaq Rövşəni həyatdan
silmək gərəkirmiş.
Rövşənin vurduğu zərbələr elə bil daşa dəyirdi.
Vanikin bədəni Rövşənin zənn etdiyindən də
möhkəm idi. Rövşən də Vanikin zərbələrinə tuş olur,
özünü güc-bəla qoruyurdu. Ciddi bir döyüş gedirdi.
Rövşənin həm də, narahatçılığı vardı. Daş körpü
Arakelin evinin lap yaxınlığındaydı. Vanik bircə dəfə
qışqırıb çağırsa, ona köməyə gələcəkdilər, lakin
Vanik döyüşürdü, Rövşəni enəcəyinə arxayındı.
İkinci tərəfdən Vanik Selcanın bu döyüşü görməsini
istəmirdi. Hər halda Selcan özünü ortaya atıb
Rövşəni xilas edə bilərdi. Vanikin məqsədi isə
Rövşəni öldürməkdi.
Bir-birlərini
körpünün
məhəccər-divarına
çırpırdılar, Vanik sol əliylə Rövşənin boğazından
yapışmışdı, sıxışdırdığı məhəccərdən aşağıya atmağa
çalışırdı, son anda Rövşənin güclü yumruq zərbəsi
Vanikin sol gözündə partladı. Gözünə dəyən qüv-
Baba ocağı
75
vətli zərbədən bir anlığa Vanik özünü itirdi və əlləri
boşaldı. Rövşən Vaniki körpüdən aşağıya atdı,
dəhşətli bir qışqırıq eşidildi və səs kəsildi. Vanikin
öldüyünü zənn edən Rövşən o gecə kənddən çıxdı.
Göy üzündə ulduzlar sayrışırdı, sakit bir
gecəydi. Rövşən Alxan kişinin anlatdıqlarını dinləyir,
düşünür-düşünürdü. İyirmi il bundan öncə məhəb-
bəti daşa dəymişdi. İyirmi il bundan öncəki Selcan
gözlərinin önündə canlanırdı. İndi hər şeydən çox
onu Selcanın sonrakı taleyi düşündürürdü. Alxan
kişidən soruşmağı ar eləyir, nə zaman sözün Selcanın
üzərinə gəlib çıxacağını səbirsizliklə gözləyirdi.
Alxan kişi bir eşmə də yandırdı, yenə də bir
dərin qullab vurdu:
-Hə, oğul, Vanik o vaxt ölmədi, çayın suyu onu
kənara atmışdı. Körpüdən keçənlər zarımasını eşidib
onu çaydan çıxarıb evlərinə aparırlar. Deyirdilər ki,
bir ayağı sınmışdı, bir xeyli müddət yataqdan qalxa
bilmədi, sonralar da sağ ayağını dartırdı.
Bu hadisə Arakeli bərk qəzəbləndirdi. O, artıq
hər yerdə türklərin əleyhinə hərəkət edir, yeri
düşdükcə türklərdən qisas almağa çalışırdı. Bir gün
də bazarda türklərin əleyhinə danışanda xoşkeşinli
İsmayılın oğlu Yasin eşidir və ona qarşı çıxır. Yasini
hiylə ilə bazarın arxasına çəkib öldürürlər.
Nizami Muradoğlu
76
Öldürməkləri bəs deyilmiş kimi, üstəlik Arakel “bu
lənətlənmiş türkü daş-qalaq edin”- deyə orada olan
erməniləri bu işə təhrik edir. Sabahı Yasinin meyidi
bazarın arxasında tapıldı. Sadə və vicdanlı
ermənilərdən biri bu çirkin işi Arakelin törətdiyini
rəhmətlik Yasinin qardaşı Fərhada çatdırır. Ondan
sonra Arakel və ailəsi çox tədbirli davranırdı,
xüsusilə Vaniki təklikdə bir yerə buraxmırdılar.
Fərhad da günlərlə girəvə axtarır, qisas alacağı günü
gözləyirdi. Günlərin birində o fürsət yarandı, Fərhad
günün günorta çağı Vaniki güllələdi. Bu, Əylisdə
açılan ilk güllə oldu. O gündən bu kəndin hüzuru
pozulubdur.
Selcanın bir qızı olmuşdu, adına lusik deyir-
dilər. Vanikin ölümündən sonra qızını da götürüb
Selcan İrəvana əmisinin yanına köçüb getdi. Sonya
qardaşı Arakelin bu yaramazlıqlarını sindirə bilmədi.
Qızı Selcanın uğursuz taleyi ona dərd olmuşdu,
yorğan-döşəyə düşdü və bir müddətdən sonra vəfat
etdi.
Fərhadı tuta bilmədilər, Arazı adlayıb İrana
qaçdı. Arakel neçə dəfə onu İranda öldürtmək istə-
disə, müvəffəq ola bilmədi. Amma bu hadisələrdən
sonra Arakel daha da əzazil olubdur, quyruğu
tapdanmış ilana bənzəyir. Səni də unutmuş deyil,
indi ki, gəlmisən, gərək özünü qoruyasan.
Petros yenə də Arakelin dalınca sürünür, arvadı
Marqonu da saxlayırdı. Qaçaq Səməd ilə Marqonu
Dostları ilə paylaş: |