58
məkanında və beynəlxalq sferada taraz formada və müstəvidə
bir növ “asılı vəziyyətdə saxlayır”. Dövlətin xarici siyasəti
onun bir qurum kimi fəaliyyətindən, mövcudluğundan irəli
gəlir. Dövlətin xarici siyasəti onun hüquqlarını ifadə edən
vəzifələrini icra etməsindən meydana gəlir. Əgər biz dövlətə
vahid bir ictimai-siyasi qurum kimi baxırıqsa, onda, hesab edə
bilərik ki, xarici siyasət bu bütövün, vahidin digər vahidlərlə,
bütöv olanlarla münasibətlərini və əlaqələrini tənzim etmək
üçündür. Xarici və daxili siyasət dövlətin fəaliyyətini iki
mühüm istiqamətdə tənzim edən və bir-birindən asılı
vəziyyətdə saxlayan iki sferada cəmləşmişdir. Bu iki sferada
resurslar hərəkətə gətirilir və qarşılıqlı transfer şəraitində enerji
mübadilələri baş verir. Beynəlxalq münasibətlər müəyyən
hüquqlara, vəzifə və öhdəliklərə, eləcə də səlahiyyətlərə
malik olan qurumların (dövlətlərin və təşkilatların) qarşı-
lıqlı əlaqələr sferasıdır. Xarici siyasət bütövlər arasında həm
zahiri, həm də daxili əlaqələri yaratmaq üçün həyata keçirilir.
Yəni, dövlətlərin daxili strukturları arasında olan əlaqələrin
zahiri forması (sərhədlərdən keçməsini əks etdirən zahiri
forma) onların xarici siyasətlərini meydana gətirir. Xarici
siyasət
vahidlərin
daxillərinin
(burada
dövlətlərin
daxillərindən söhbət gedir) komponentləri arasında olan
xarici əlaqələri tənzim edən aktlar toplusudur. Xarici
siyasət sayəsində dövlətlərin beynəlxalq münasibətlərdə və
dünya siyasətində iştirakları reallaşır və bunun da sayəsində
dövlətlərin güclərinə görə təsnif olunmaları ortaya çıxır. Hər
bir dövlət öz gücünü ilk növbədə öz nüvəsində (daxili güc
mərkəzində
59
resursları) xaricə çıxır və digər dövlətin daxili üçün müəyyən
resurslar komponentinə çevrilir. Xaricə gedən resursların daxili
komponentə çevrilməsi elə nüvənin potensialının artmasına
gətirib çıxarır. Xaricə (beynəlxalq aləmə) yayılan resurslar
ölkələr üçün mənbələr təminedici vasitələr kimi əhəmiyyət
kəsb edirlər.
Xarici siyasət ümumi anlayışdır və tərkibində çoxlu sayda
hərəkət sahələrini və istiqamətlərini birləşdirir. Dövlətin xarici
siyasəti həm universal əhəmiyyət kəsb edir, universal formaya
malik olur, həm də konkret sahələr üzrə müəyyən edilir. Bu
konkret sahələr də özündə strategiya və taktikanı əks etdirir.
Xarici siyasətin uversal strategiyası da yaranır və onun
formalaşmasının nəzəri əsasları xarici siyasətin doktrinalarında
və konsepsiyalarında, müqavilələrdə öz əksini tapır. Dövlətin
xarici siyasətinin əsas məqsədlərindən biri də dövlətin
beynəlxalq münasibətlər sisteminin üzvünə çevirməkdən və
bəşəri dəyərlərdən istifadə etməkdən ibarətdir. Xarici siyasət
dünya resurslarının təqribi bərabərlik əsasında bölünməsinə
xidmət edir. Dövlətin xarici siyasəti həm nəzəri əsaslarla
müəyyən olunur (nəzəri əsaslar, əvvəldə qeyd olunduğu kimi,
müqavilə və sazişlərdə, doktrina və konsepsiyalarda, xartiya
və konvensiyalarda, proqramlarda, strategiyalarda və digər
sənədlərdə əksini tapır), həm də müəyyən taktiki və strateji
addımlarla müəyyən edilir.
Xarici siyasət sayəsində dövlət beynəlxalq aləmdə tanınır
və digər dövlətlərlə əlaqələr qurur. Tanınma sayəsində və
qurulan əlaqələr fonunda dövlət beynəlxalq sferada öz
mövqeyini gücləndirməyə çalışır və artıq təsiredici tərəf kimi
əhəmiyyət kəsb edir. Beynəlxalq aləmdə tanınma dövlətə xarici
siyasət sahəsində geniş fəaliyyət üçün hüquqlar və səla-
hiyyətlər verir. Bu baxımdan xarici siyasəti olmayan dövlətin
nüvəsindən (hasil edən enerji mərkəzindən) belə söhbət gedə
bilməz. Dövlət bu gün dünya siyasətinin əsas komponentidir,
onun tərkibidir. Dünya siyasətinin strukturunda, mexanizm
60
subyektində dövlətlər dayanırlar və dövlətlərin fəaliyyəti
onların sistem və mexanizmlərini təşkil edir. Dünya bütöv
olduğundan dövlət də mütləq şəkildə həmin bütövün tərkibinə
aiddir. Xarici siyasət – dövlətin əhalisini, xalqını beynəlxalq
aləmdə tanıdan və dövlət tərəfindən reallaşdırılan
hərəkətlər toplusudur. Xarici siyasət sayəsində dövlətlər
beynəlxalq münasibətlər sferasında özlərinə mövqe əldə
edirlər, statuslar qazanırlar. Xarici siyasət və bu siyasətin gücü
dövlətə beynəlxalq arenada təsir imkanları qazandırır və dövlət
yeni-yeni resursların əmələ gəlməsi üçün mənbələr rolunda
çıxış edir. Xarici siyasət dövləti “daxildən təmizləyən” aktlar
toplusudur. Bu baxımdan xarici siyasəti ilə beynəlxalq
münasibətlər sferasına daxil olarkən dövlət özünü daxildən
islah etməyə məcbur olur. Belə ki, dövlətə digər dövlətin,
beynəlxalq ictimaiyyətin nəzarəti meydana gəlir. Xarici siyasət
dövlətlərin daxili siyasətlərinə çox böyük təsir göstərir. Belə ki,
dövlət beynəlxalq qaydalara əməl etməyi özünə lazım bilir.
Beynəlxalq qaydalara əməl etməklə beynəlxalq ictimaiyyətin
aktiv üzvünə çevrilir. Xarici siyasət sayəsində dövlətin etik
davranışları formalaşır. Bu qaydalar da dövləti öz daxili
hərəkətlərini tənzim etməyə vadar edir. Dövlətin xarici siyasəti
onun üzərində bir nəzarətedici tərəfi (təbəqəni) yaradır və bu
tərəf dövlətə əxlaq qaydaları üçün kənardan nəzarətedici
funksiya yerinə yetirir. Dövlətin beynəlxalq öhdəlikləri onun
daxili siyasətini müəyyən anlarda məhdudlaşdırır. Məsələn,
işgəncələrin və zorakılıqların qadağan olunması ilə bağlı
dövlətlərin üzərlərinə götürdükləri öhdəliklər onları daxili
qanunvericilik sahəsində məhdudlaşdırıcı addımlar atmağa
məcbur edir. Eləcə də kütləvi qırğın silahlarını və onun
hissələrini istehsal etməyə olan qadağanedici amillər dövləti
daxildən islah olunmağa vadar edir. Ölüm hökmünün ləğv
olunması ilə bağlı olan öhdəliklər də dövləti daxili siyasət
fəaliyyətində məhdudlaşdırır. Uşaq hüquqları ilə bağlı
beynəlxalq normalar və onların qəbul olunması da dövləti
Dostları ilə paylaş: |