69
Xarici siyasətin bu mahiyyətindən onun
qlobal əhəmiyyət
kəsb etməsi zərurəti də ortaya çıxır. Dövlət, bu baxımdan, ona
görə beynəlxalq münasibətlərə qoşulur ki, dünyanın inkişafında
və bəşəri dəyərlərin qorunmasında iştirak
etsin və öz töhfələrini
versin. Dünyanın hər bir məkanı hər bir vətəndaşın istifadəsinə
verilə bilər prinsipi də mühüm əhəmiyyət kəsb edir. Bu
baxımdann da dövlətin xarici siyasətində
“humanizm”
prinsipləri formalaşır və bu, başlıca məqsədə çevrilir. Onu da
nəzərə almaq lazımdır ki, humanizm siyasəti olmadan dövlət
vəhşi bir qurum olar və böyük dövlətlər tərəfindən tez
“udular”. Böyük dövlətlərin qeyri-humanist siyasəti isə qlobal
fəlakətlərə gətirib çıxara bilər. Qarşıdurmalar artar, dünya
sabitliyi pozular. Dövlətlər beynəlxalq səviyyədə özlərini idarə
etməyi bacarmayanda, ədalət prinsiplərini pozanda, etik
davranış nümayiş etdirməyəndə müəyyən təzyiqlərə məruz
qalır və
beynəlxalq humanitar intervensiya (müdaxilə) amili
ortaya çıxır. Humanitar intervensiya da başlıca olaraq bir və ya
bir neçə qrupun, toplumun hüquqlarının pozulmasına qarşı
yönəldilmiş akta çevrilir. Beynəlxalq münasibətlər məhz
beynəlxalq
ictimaiyyət
tərəfindən
dövlətlərin
daxili
siyasətlərinə müdaxilə etmək imkanlarını qazandırır.
Dünya bütövlüyü ideyasından çıxış edərək, hesab etmək
olar ki, insanların maraqları ümumən dövlət sərhədlərini
tanımır, bəşəri əhəmiyyət kəsb edir və məkandan-məkana
keçir. Xarici siyasət də məkandan-məkana keçərək insanların
da maraqlarını məkanlardan-məkanlara daşıyır və hər bir
məqamda təmin etmək funksiyasını və vəzifəsini öz üzərinə
götürür.
Deməli, xarici siyasət məkanlardan-məkanlara
keçən və bununla da məkanlar arasında konkret və xəyali
xətlər yaradan aktlardan ibarətdir.
Dövlətin xarici siyasəti həm milli mənafelərə söykənir,
həm də qlobal məzmuna malik olur. Bu iki istiqamət dövlətin
regional və qlobal istiqamətli siyasətini ortaya çıxarır. Dövlət
qlobal sferada öz milli maraqlarını qoruyur. Qlobal maraqlar