6. Transmilli korporasiyalar. Dövlətlər öz ticarət və maliyyə münasibətlərini təkcə başqa
dövlətlərlə və ya müvafiq beynəlxalq hökumətlərarası təşkilatlarla deyil, habelə iri xarici
kompaniyalarla da qururlar. Bu cür münasibətlər, bir qayda olaraq, bir və ya bir neçə dövlətin
daxili qanunvericiliyi ilə nizama salınır. Dövlətin hər hansı bir xarici konpaniya ilə, o cümlədən
xarici korporasiya ilə əlaqəyə girməsi faktı özü-özlüyündə axırıncıya beynəlxalq-hüquqi
subyektlik vermir. Beynəlxalq-hüquqi subyektlik o zaman mövcuddur ki, münasibət beynəlxalq
hüquqla nizama salınır. Lakin dövltlə xarici korporasiya arasındakı müqavilə münasibətinin
beynəlxalq hüquqla nizama salınması mümkün haldır. Məsələn, Azərbaycan Respublikasının
xarici neft şirkətləri ilə bağlasığı məlum müqavilələr “beynəlxalq xarakter” almış,
müqavilələrin özündə göstərildiyi kimi, Azərbaycanın qanunvericiliyindən üstün qüvvəyə malik
olan kontraktlardır.
Bundan əlavə, dövlətlər razılaşa bilər ki, xarici kompaniyalarla onların arasında ortaya çıxa
bilən mübahisələr beynəlxalq hüquq normalarını tətbiq edən beynəxalq arbitraj tərəfindən həll
olunacaqdır. Məsələn, 1964-cü ildə bağlanmış nvestisiya mübahisələrinin həll edilməsi
haqqında Konvensiya daimi mexanizm nəzərdə tutur ki, onun vasitəsilə iştirakçı dövlətlər və
müvafiq korporasiyalar investisiya sazişlərindən irəli gələn uyğunsuzluqları həll edə bilər.
Əlbəttə ki, kompaniyanın hüquq və vəzifələrinin beynəlxalq hüquqa uyğun nəzərdən keçirildiyi
bu cür orqanlarda iştirak beynəlxalq hüquq subyektli doğurur. Lakin qeyd etmək lazımdır ki, bu
subyekliyin mövcud olması və həcmi son məqamda dövlətlərin razılığından və tanınmasından
asılıdır.
Mövzu 5 BEYNƏLXALQ HÜQUQ VƏ DÖVLƏTDAX L HÜQUQ
Plan:
1.Beynəlxalq hüququn və dövlətdaxili hüququn qarşılıqlı münasibətinə dair nəzəriyyələr
2.Beynəlxalq hüququn dövlətdaxili hüquq sistemində implementasiyasы.
3. Milli qanunvericiliyin beynəlxalq huquq normalarına uyğunlaşdırılması
4. Azərbaycan Respublikasının daxili hüquq sistemi və beynəlxalq hüquq
5. Beynəlxalq müqavilələrin milli məhkəmələr tərəfindən tətbiqi
Ədəbiyyat siyahısı.
Буткевич В.Г. Соотношение внутригосударственного и международного права. Киев,
1981.
Гусейнов Л.Г. Конституция Азербайджанской Республики, права человека и
международное право //Beynəlxalq hüquq. Bakı. 1998. №1. С. 16-46.
Даниленко Г.М. Применение международного права во внутренней правовой системе
России: Практика Конституционного Суда //Государство и право.1995. №11.
Игнатенко Г.В. Взаимодействие внутригосударственного и международного права.
Свердловск,1981.
Лукашук И.И. Международное права в судах государсв. СПб, 1993.
Лукашук И.И. Конституции государств и международное право. М., 1998.
Мюллерсон Р.А. Соотношение международного и национального права. М., 1982.
Реализация международно- правовых норм во внутреннем праве(Отв. ред.
В.Н.Денисов, В.И.Евинтов). Киев: 1992.
Buenrgenthal T. Self-Executing and Non-Self- Executing Treaties in National and .
International Law//Collected Courses of the Hague Academy of .International Law.1992.
Cassese A. Modern Constitutions and International Law // Collected Courses of the Hague
Academy of
.International Law.1985.
Conforti B. .International Law and the Role of Domestic Legal Systems.1993.
Erades V. Interactions Between International and Municipal Law A Comparative Case Law
Study.
Leiden, 1993.
Frowein J.A. The Implementaition and Promotion of International Law Through National
Courts // International Law as a Language for International Relations.-Proceedings of the U
nited Nations Congress on Public International Law.
New York, 13-17 March 1995. P. 85-93.
Vereshchetin V.S. New Constitutions and the Old Problem of the Relationship between
International Law and National Law //European Journal of International Law. 1996. vol. 7. P.
29-41.
1. Beynəlxalq hüququn və dövlətdaxili hüququn qarşılıqlı münasibətinə dair
nəzəriyyələr.Yuxarıda qeyd etmişdik ki, beynəlxalq hüquq və dövlətdaxili (milli)
hüquqmüstəqil fəaliyyət göstərən, lakin bir-birilə əlaqədə olan və bir-birinə qarşılıqlı təsir
göstərən hüquq sistemləridir. Lakin bu fikir beynəlxalq hüquq elmində və praktikasında heç də
birmənalı qəbul olunmur. Beynəlxalq hüququn və dövlətdaxili hüququn qarşılıqlı münasibətini
izah edən aşağıdakı nəzəriyyələr mövcuddur:
1.
Monizm nəzəriyyəsi.
Bu nəzəriyyənin nümayəndələri (əsas nümayəndəsi görkəmli hüquqşünas alim
H. Kelzendir
) belə hesab edirlər ki, beynəlxalq hüquq və dövlətdaxili hüquq “hüquq” adlanan
vahid sistemin iki komponentidir. Hər iki normalar sistemi bir mühitdə fəaliyyət göstərir və
eyni məsələni nizama salır. Eyni zmanda eyni məsələ ilə bağlı olduqlarına görə, iki sistem
arasında ziddiyyət ola bilər. Bu zaman beynəlxalq hüquq üstünlüyə malik olur. Praktiki
baxımdan bu, o deməkdir ki, dövlətin qanunverici orqanı və məhkəmələri daxili hüququn
beynəlxalq hüquqa uyğun olmasını təmin etməlidir. Əgər belə bir uyğunluq yoxdursa, milli
məhkəmə beynəlxalq hüquq normasını tətbiq etməlidir.
Monizm nəzəriyyəsində bir cərəyan mövcuddur ki, onun əsasını alman filosofu Hegel
qoymuşdur. Bəzi mənbələrdə “tərsinə monizm” adlanan bu doktrinaya görə, milli hüquq
beynəlxlq hüquq üzərində üstünlüyə malikdir. Burada beynəlxalq hüquq milli hüquq sisteminin
tərkib hissəsi, onun sahələrindən biri kimi götürülür; beynəlxalq hüquq xarici dövlət hüququ
kimi səciyyələndirilir.
2.
Dualizm nəzəriyyəsi.
Bu nəzəriyyəyə görə (əsas nümayəndəsi məşhur alman alimi Tripeldir),
beynəlxalq hüquq və dövlətdaxili hüquq bir-birindən ayrıldıqda mövcud olan və fəaliyyət
göstərən iki tamamilə müstəqil hüquq sistemləridir. Beynəlxalq hüquq dövlətlər arasındakı
Dostları ilə paylaş: |