üçün olduqca mühüm meyardır. Beləliklə, ciddilik anlayışını təyin etməyin iki metodu
mövcuddur: onlardan biri cinayətin xaraqterinə, ikincisi isə onun nəticələrinə əsaslanır.
Deyilənlərlə yanaşı qeyd etmək lazımdır ki, beynəlxalq sülhə təhlükə törədən, jus cogens
normalarını pozan beynəlxalq hüquq pozuntularının heç də hamısı beynəlxalq cinayət deyildir;
yalnız o əməllər beynəlxalq cinayət kimki tövsif oluna bilər ki, onlar bütün beynəlxalq birlik
tərəfindən beynəlxalq cinayət sayılır və beynəlxalq cinayət kimi nəzərdən keçirilir. Daha ağır
nəticələr doğurduğuna görə “obyektiv olaraq” beynəlxalq cinayət kimi nəzərdən keçirilməsi
üçün beynəlxalq hüquqa zidd əməl “subyektiv olaraq” bütövlükdə beynəlxalq birlik tərəfindən
cinayət sayılmalıdır. Beynəlxalq birlikanlayışı o demək deyil ki, bu birliyin bütün üzvlərinin
yekdil rəyi olmalıdır və hər bir dövlətə beləliklə veto hüququ verilməlidir. Digər tərəfdən, bu və
digər beynəlxalq hüquqa zidd əməlin “beynəlxalq cinayət” xaraqteri hər hansı dövlətlər qrupu
tərəfindən deyil, beynəlxalq birliyin bütün əsas komponentləri tərəfindən tanınmalıdır.
Beynəlxalq cinayət törədilərkən həmin cinayəti törətmiş dövlət üçün xüsusi məsuliyyət
rejimi ortaya çıxır. Bu rejim adi beynəlxalq hüquq pozuntusu törədildiyi zaman meydana çıxan
beynəlxalq məsuliyyət rejimindən tamamilə fərqlənir: 1) əgər birinci halda söhbət dəymiş
zərərin sadəcə ödənilməsindən gedirsə, ikinci halda isə zərərin ödənilməsindən əlavə, cinayəti
törətmiş dövlətin suverenliyinin və beynəlxalq-hüquqi subyektliyinin müxtəlif cür
məhdudlaşdırılması mümkün ola bilər (məsələn, raqın Küveytə qarşı təcavüzündən sonra BMT
Təhlükəsizlik Şurasının özünün 687 saylı qətnaməsində müəyyən etdiyi bir sıra tədbirlərlə
raqın suverenliyini əhəmiyyətli dərəcədə məhdudlaşdırmışdı); 2) beynəlxalq cinayət
törədilərkən müvafiq dövlətin məsuliyyəti ilə yanaşı, habelə həmin cinayətin törədilməsində
təqsirli olan fərdlərin beynəlxalq cinayət məsuliyyəti də ortaya çıxır. Buna əlavə etmək lazımdır
ki, beynəlxalq cinayət törədilməsinə görə dövlətin vəzifəli şəxslərindən başqa, adi şəxslər də
məsuliyyətə cəlb oluna bilərlər. Doğrudur, bu, beynəlxalq cinayətin xaraqterindən asılıdır. Bir
sıra cinayətlər, məsələn, təcəvüz, müstəmləkəçilik və aparteid həmişə, dövlətin siyasi və ya
hərbi aparatında yaxud onun maliyyə və ya iqtisadi sferalarında rəhbər mövqe tutan adamlar
tərəfindən törədilir və, deməli, yalnız bu şəxslər beynəlxalq cinayət məsuliyyətinə cəlb edilə
bilərlər. Genosid hərbi cinayətlər və insanlıq əleyhinə cinayətlərin obyektiv tərəfini təşkil edən
əməllər isə istənilən fiziki şəxs tərəfindən törədilə bilər; bu halda dövlətin beynəlxalq
məsuliyyəti ilə yanaşı, bütün təqsirkar şəxslərin fərdi cinayət məsuliyyəti də ortaya çıxır (fiziki
şəxslərin beynəlxalq məsuliyyəti barədə XVII fəsildə ətraflı bəhs edilmişdir).
4. Dövlətlərin məsuliyyətini istisna edən hallar. Yuxarıda ümumi qayda kimi göstərdik ki,
dövlətin istənilən beynəlxalq hüquqa zidd əməli onun beynəlxalq məsuliyyətinı ortaya çıxarır.
Lakin bəzən elə hallar baş verir ki, dövlət öz beynəlxalq öhdəliklərini lazımi qaydad və
müddətdə yerinə yetirə bilmir və yaxud məcburi pozmalı olunr. Bu zaman həmin dövlətin
əməlində formal olaraq beynəlxalq hüquq pozuntusu tərkibi olsa da, o, beynəlxalq
məsuliyyətdən azad edilir. Bu hallar aşağıdakılardır: razılıq; əks tədbirlər; fors-major və
qabaqcadan görünə bilməyən hadisə; fəlakət; son zərurət; özünümüdafiə.
Razılıq. Əgər bir dövlət başqa bir dövlətin formal olaraq beynəlxalq hüquq pozuntusu hesab
edilən əməlinə özü razılıq vermişsə, bu halda ikinci dövlətin beynəlxalq məsuliyyəti istina
edilir. Məsələn, məlumdur ki, dövlətin öz qoşunlarını xarici dövlətin ərazisinə yeritməsi
büynəlxalq hüququn ciddi pozuntusu kimi nəzərdən keçirilir. Lakin əgər qoşunların yeridilməsi
həmin xarici dövlətin xahişi və ya razılığı ilə həyata keçirilirsə, onda göstərilən əməlin
büynəlxalq hüquqa ziddiliyi istisna olunur. Əlavə edək ki, dövlətin razılığı hüquqi cəhətdən
etibarlı olmalıdır, yəni belə bir razılıq səhv, şantaj və ya güc tətbiqi nəticəsində verilməməlidir.
Əks tədbirlərin hüquqi təbiəti barədə aşağıda ətraflı bəhs ediləcəkdir.
Fors-major və qabaqcadan görünə bilməyən hadisə. Əgər dövlətin öz beynəlxalq öhdəliyini
pozmasına qarşısıalinmaz qüvvə (“fors-major”) və ya qabaqcadan görünə bilməyən hadisə
səbəb olubsa, həmin dövlət bu halda beynəlxalq məsuliyyət daşımayacaqdır. Məsələ
burasındadır ki, fors-major halında (məsələn, zəlzələ, sel, yanğın və s.) dövlət başqa bir dövlətə
vurulan zərərin qarşısını heç cür ala bilmir. Dövləti beynəlxalq məsuliyyətdən azad edən əsas
kimi fors-major Dəniz hüququ üzrə1982-ci il BMT Konvensiyasında (98-ci maddə), Neftlə
çirklənmədən dəyən zərərə görə mülki məsuliyyət haqqında 1992-ci il Beynəlxalq
Konvensiyasında (111-ci maddə) nəzərdə tutulmuşdur.
Fəlakət. Bu, o hallardır ki, dövləti təmsil edən orqan və ya şəxslər təbiət qüvvələrinin və ya
qəzaların təsiri altında, özlərinin və yaxud onlara etibar olunmuş adamların həyatını xilas
etməyə başqa imkanları olmadığından, həmin dövlətin beynəlxalq öhdəliyini pozmuş olurlar.
Fors-majordan fərqli olaraq, fəlakət halında, faciəvi nəticələrdən yan qaçmaq üçün beynəlxalq
hüquq norması şüurlu surətdə, başa düşülarək pozzulur (məsələn, fəlakətə uğrayan gəminin
kapitanı icazəsiz xarici dövlətin limanını daxil olur; labüd qəzadan yan və sərnişinlərin həyatını
xilas etmək üçün təyyarənin pilotu icazəsiz əcnəbi dövlətin ərazisinə enməli olur və s.) Bütün
bu hallarda beynəlxalq hüquq pozulsa da, dövlətin məsuliyyəti istisna olunur.
Dostları ilə paylaş: |