olmamasıdır. Nəticədə istehsal prosesində sanitariya və gigiyena qaydalarının
pozulmasının qarşısı alınır və ətraf mühit çirklənmir.
Liqninaza. Liqninaza aromatik təbiətli təbii polimer olan liqnini parçalayan
fermentdir. Liqnin əsasən ağacçürüdən göbələklər tərəfindən intensiv parçalanır.
Lakin Aspergillus, Fusfarium mikroskopik göbələkləri və Bacillus, Pseudomonas,
Sterptomyces bakteriyaları da liqnini parçalaya bilir, deməli, liqnini parçalaya
bilən fermentləri əmələ gətirirlər. Bu fermentlər oksidazalara aiddir. Liqnini
parçalayan fermentlərin təbiəti indiyə qədər dəqiq məlum deyil. Lakkaza və
perioksidaza fermentlərinin iştitakı ilə gedən parçalanma prosesində liqninin
parçalanması sürətlənir. Son illərdə Phanerochaete chrysosporium ağacçürüdən
bazidili göbələyindən H2O2 əlaqəli təmiz oksidaza fermentləri alınmış və onların
liqnini parçalaması sübut etmişdir. Liqnini parçalayan H2O2 əlaqəli müxtəlif
oksidazalar spesifikliyinə görə bir-birindən fərqlənirlər. Beləliklə, demək olar ki,
liqninin parçalanmasında hələlik dəqiq məlum olmayan fermentlər qrupu –
liqninazalar iştirak edir. Böyük əhəmiyyət kəsb edən fermentlər olan liqninazaların
tədqiqi davam edir.
MÜHAZIRƏ
12:“Ç RKAB
SULARININ
B OTEXNOLOJ
TƏM ZLƏNMƏS ”
PLAN:
1. Çirkab suların təmizlənməsində mikroorqanizmlərin rolu
2. Аerob bioloji təmizlənmə prosesləri
3. Аnaerob bioloji təmizlənmə prosesləri
4.
Çirkab
suların
təmizlənməsində
immobilizəolunmuş
mikrob
hüceyrələrindən və fermentlərdən istifadə olunması.
5. Sintetik və səthi aktiv maddələrin deqradasiyası
Ə
dəbiyyat
1.Qənbərov X.Q., Abişov R.A.,.Ibrahimov A.Ş. “Biotexnologiyanın əsasları”,
Bakı-1994,-284s.
2.
Бекер
М.Е., Лиепиньш Г.К., Райпулис Е.П. Биотехнология. – М.:
Агропромиздат
, 1990
3.
Варфоломеев
С.Д., Калюжный С.В. Биотехнология: Кинетические
основы
микробиологических процессов. – М.: Высшая школа, 1990. – 296 с.
4.
Голубев
В.Н., Жиганов И.Н. Пищевая биотехнология. М.: ДеЛи принт,
2001 г.
5.
Елинов Н.П. Основы биотехнологии. – С.-Пб.: Наука, 1995.
6.
Экологическая
биотехнология. Пер. с англ. Под ред. К.Ф. Форстера,
Дж
. Вейза. Л.: Химия, 1990 г., пер. изд.: Великобритания, 1987 г., 384 с.
Çirkab suyu mikroorqanizmlər üçün tərkibində qeyri-üzvi və üzvi
birləşmələr qarışığı olan çox komponentli substrakdır. Suyun tərkibindəki bu
kimyəvi birləşmələr onun çirklənməsinə səbəb olur. Çirklənmənin əsas mənbələri
nəhəng zavod, fabrikvə digər sənaye müəssisələridir. Sənaye müəssisələrində
müxtəlif məqsədlə istifadə olunan külli miqdarda çirkli su təmizlənməyərək
çaylara, göllərə, dənizlərə axırvə oradakı canlıların yaşayışına mənfi təsir göstərir,
hətta onların məhvinə səbəb olur. Belə suyun təmizlənməsi ən mühüm
problemlərdən biri olub mexaniki, fiziki-kimyəvi və bioloji üsullarla həyata
keçirilir.
Bunlardan başqa suyun termiki üsulla buxarlandırılması, yeraltı təbəqələrə
vurulması kimi üsullar da mövcuddur.
Mexaniki üsullarla suyu kobud və xırda dispersli qarışıqlardan təmizləmək
olur. Buna suyu durultmaqla, qazlar vasitəsilə və elektriklə flotasiya etməklə
(qatılaşdırmaq, zənginləşdirməklə) nail olurlar. Bu zaman qaba qarışıqlar çökür,
xırda dispersli hissəciklər isə süzgəcdən keçirmək, kauqulyasiya etmək və
çökdürməklə təmizlənir. Mexaniki üsuldan əsasən kimyəvi zavodların çirkab
sularını təmizlənməsində istifadə edilir.
Duzlar və bir çox üzvi birləşmələr olan suları fiziki-kimyəvi yolla
təmizləyirlər. Bunun üçün suyu müxtəlif ion mübadiləli qətranlardan keçirirlər.
Suyu termik üsulla təmizləmək üçün onu 900-1000ºC-yə qədər qızdırırlar.
Proses zamanı su buxarlandıqdan sonar qalan yanacaq qalıqları buxarlanır, üzvi
qalıqlar yanıb külə dönür. Mineral qarışıqlar isə közərib bərk hissəciklər əmələ
gətirirlər ki, onlar da asanlıqla ayrılırlar. Bu üsul xalq təsərrüfatında geniş tədbiq
edilir.
Çirkabsularını ultrabənövşəyi şüalarlada təmizləmək mümkündür. Suyun
çirklənməsini təkcə müxtəlif kimyəvi birləşmələrdeyil, elecə də mikroorqanizmlər
törədirlər. Bakteriyalardan çirklənməni təmizləmək üçün dezinfeksiyaedici
preparatlardan istifadə edilir.
Çirkab sularin təmizlənməsində mikroorqanizmlərin rolu.
Çirkab
suların bioloji üsulla təmizlənməsi suyu çirkləndirən kimyəvi birləşmələrin
mikroorqanizmlər vasitəsilə parçalanmasına əsaslanır. Bu üsul vasitəsilə ilkdəfə
1914-cü ildə fəallillə çirkab suların təmizlənmə texnologiyası praktikada tətbiq
olunmuşdur.
Mikroorqanizmlər vasitəsilə təmizlənmə həm aerob, həm də anaerob
şə
raitində gedən proseslərdir.
Çirkab suların bioloji təmizlənməsində istifadə olunan müasir aparat və
qurğular mikroorqanizm yetişdirilən fasiləli axar kulturalar metoduna əsaslanır.
Bioloji təmizlənmənin intensivliyi təmizlənməni aparan bakteriyaların çoxalma
sürəti və fəallıq şəraitindən xeyli asılıdır.
Bioloji filtrlərdə təmiz bakteriya kulturası və ya populyasiyanın tam inkişaf
tsikli 9 fazadan ibarətdir:
1.
başlanğıc, stasionarfaza;
2.
hüceyrə çoxalmasının sürətlənməsi;
3.
eksponensialfaza;
4.
çıxalmanın zəifləməsi;
5.
çoxalmanın stabilləşməsi (stasionar);
6.
hüceyrənin faydalı ölüm sürətinin çoxalması;
7.
hüceyrələrin eksponensial ölümü;
8.
ölümün zəiflənməsi;
9.
populyasiyanın stabilləşməsi.
Çirkab sularının təmizlənməsini məhz stabilləşmiş populyasiya aparır.
Təmizlənmə
prosesini
özündə
mikroorqanizmlərbiosenozuformalaşır.
Bunabiolojitəbəqə
və
yafəallildeyilir.
Onuntərkibi
çirkabsuyundakı
qarışıqlarıntəbiəti, təmizlənmə prosesininaparılma şəraitivə əlavə olunmuş
(becərilmiş) mikrobkulturasındanasılıdır.
Xaricigörünüşcə fəallilaçıq və tünd qəhvəyi rəngli xırda dənəciklərdən ibarət
hüceyrələr yığımından təşkil olunmuşdur. Onun quru çəkisinin 70-90%-ni üzvi,
30-70%-ni mineral maddələr təşkil edir. Aktiv lilin 60-80%-i müxtəlif qrup
bakteriyalardan ibarətdir. Lildə ən çox Zoogloea, Pseudomonas, Mycobacterium,
Methanomonas, Nitrosomonas, Hydrogenomonas, Sulfomonas cinsli bakteriyalara
təsadüf edilir. Pseudomonas və Mycobacterium cinsli bakteriyalar fenolu, yağ
Dostları ilə paylaş: |