fermentləri almaq üçün produsent induktor olan mühitdə yetişdirilir, məsələn:
amilaza fermentinin alınmasında nişasta induktor kimi qida mühitində daxil edilir.
Produsentlərin çoxlu miqdarda ferment sintez etməsi üçün genetik nəzarətin
pozulması tələb olunur, yəni mutant ştammlar alınır. Hətta elə mutantlar almaq
mümkündür ki, onlarda induktor olmadan xeyli miqdarda indusibel fermentlər
sintez olunur. Belə mutantlara requlyator mutantlar deyilir.
Fermentlərin biosintezi adətən onların təsirindən alınan son məhsul
tərəfindən tormozlanır (repressiya olunur). Repressiyanı aradan qaldırmaq
məqsədilə son məhsulun mühitdən tez-tez ayırmaq və toplanmasına imkan
verməmək lazımdır. Son məhsulu ferment biosintezini tormozlayan mutantlar
almaqla da repressiyanı aradan qaldırmaq olur. Belə mutant ştammlar konstitutiv
mutantlar adlanır.
Produsentlər elə qida mühitində yetişdirilməlidirlər ki, həm çoxlu miqdarda
ferment sintez olunsun, həm də fermentlər fəallığını saxlasınlar.
Mikroorqanizmlərin sənayedə becərilməsi.
Fermentlərin
alınması
üçün mikroorqanizmləri iki üsulla: bərk substratlar səthinə yetişdirməklə (bərk
fazalı fermentasiya) və duru qida mühitlərində dərin fermentasiya yolu ilə
becərirlər.
Bərk fazalı fermentasiya vasitəsilə əsasən göbələklərdən texniki ferment
preparatları alınır.
Fermentlərin əksəriyyətini aerob periodik dərin fermentasiya üsulu ilə
alırlar. Hələlik təkcə qlükozoizomeraza fermenti fasiləsiz kulturalar vasitəsilə
Baccillus coagulans bakteriyasından alınır.
Fermentlərin qida mühitindən ayrılma, təmizlənmə və saxlanması.
Bərk fazalı fermentasiya zamanı hüceyrəxarici fermentləri bufer məhlulu
vasitəsilə ekstraksiya edirlər (ayırırlar).
Dərin fermentasiya zamanı fermenti kultura mühitindən ayırmaq üçün ilk
növbədə onu fermentin fəallığına təsir etməyən metodların köməyi ilə az
qatılaşdırır, dekantasiya ilə kənar hissəciklərdən təmizləyirlər. Sonra məhlula üzvi
həlledicilərdən etanol, aseton və ya (NH
4
)
2
SO
4
əlavə etməklə fermentləri
çökdürürlər; bu zaman fiziki-kimyəvi xassələri oxşar olan bütün zülallar çökür.
Sentrifuqa və ya filtrasiya vasitəsilə ferment kütləsi məhluldan ayrılır. Vakuum
altında və ya ultrafiltrasiya yolu ilə fermentdən kiçik molekullu hissəciklər və su
tamamilə ayrılır. Bu üsulla alınmış ferment preparatındakı kənar zülallar əsas
fermentativ reaksiyaya mane olmursa preparat istifadə üçün yararlı sayılır və
texnki ferment preparatı adlanır.
Fermentləri təmiz halda almaq üçün onları xromotoqrafiya üsulları ilə
təmizləyirlər. Fermentləri istifadə olunana qədər saxlamaq məqsədilə onlara
stabilizatorlar əlavə edirlər. Stabilizator kimi Ca və Mg duzları, NaCl, zülallar,
nişasta hidrolizatı, şəkərlər, mannit, sorbit və s.-dən istifadə olunur. Fermentlərin
mikroblar tərəfindən xarab edilməsinin qarşısını almaq üçün onlar pasterizə edilir,
qatı duz və şəkər məhlulu əlavə olunur və aşağı temperaturda saxlanılır.
Fermentlər və onların produsentləri.
Amilaza, proteaza, sellülaza,
pektinaza, lipaza, invertaza və dekstranazalar həm təmiz, həm də texniki
preparatlar şəklində alınan fermentlərdir.
Amilaza. Amilazalar nişastalı birləşmələri parçalayan fermentlər olub iki: α
və β formalarına malikdir. α – amilazalar (α-1,4-qlükanaza və α-1,6-qlükanaza)
nişastanı əsasən 7-10 qlükoza qalığı olan oliqomerlərə qədər parçalayırlar. Bu
fermentləri sənaye miqyasında Aspergillus oryzae göbələyi Bacillus
amyloliguifaciens, B. subtilis, B. licheniformis bakteriyalarından alırlar. α-
amilazalar
təsirindən
nişastadan
alınan
oliqomerlər
qlükoamilaza
(amiloqlükozidaza) fermenti vasitəsilə qlükozaya çevrilirlər. Qlükoamilazan α-1,4-
qlikozid əlaqələri parçalayır. Bu fermentin alınması sənayedə çox ucuz başa gəlir
və onu Aspergillus, Mucor, Rhizopus, Endomyces cinsli göbələklər, Aerobacter
clostridium cinsli bakteriyalar ifrat dərəcədə sintez edirlər.
Nişasta molekulundakı α-1,6 – qlükozid əlaqələri yalnız pullulanaza (α-1,6-
qlükanaza) fermenti vasitəsilə parçalanır. Ferment pullunan polisaxaridini
maltotrioza və maltozaya qədər parçalayır, amilopektin, qlikogen və dekstrinlərə
də təsir göstərir. Pullulanazanı Aerobacter, Streptomyces, Klebsiella cinsli
mikroorqanizmlər sintez edir, onu Klebsiella aerogenes bakteriyasından da alırlar.
Proteaza. Proteazalar zülal parçalayan fermentlər olub, kazein, jelatin,
fibrin və s. zülal maddələrini parçalaya bilirlər.
Mikrob proteazaları təsir mexanizminə görə 4 qrupa bölünürlər:
1.Turş proteazalar,
2.Serin və ya qələvi proteazalar,
3.Metalloproteazalar
4.Tiolproteazalar.
Turş proteazalar turş mühitdə (pH=1-5) yüksək fəallıq və stabillik
göstərməklə böyük əhəmiyyət kəsb edirlər. Göbələklərdən alınan turş proteazalar 2
qrupa ayrılırlar: pepsinə və penninə oxşarlar. Pepsinə oxşar proteazaları
Aspergillus niger, A. awamari, A. usami, A. saitoi
göbələkləri eləcə də Pencillium,
Rhizopus
cinsli göbələklərin bəzi nümayəndələri ifrat dərəcədə sintez edirlər.
Hazırda yuyucu tozlara əlavə etmək üçün 35ºS temperaturda bitən Bacillus
licheniformis bakteriyasından alınan turş proteazadan istifadə olunması təklif
edilir. Bu ferment yüksək temperaturda böyük stabillik göstərir. Proteolitik ferment
preparatları terrizin və orizin, müvafiq olaraq, Aspergillus terreus, A. orhizie
göbələklərindən alınır. Penninəbənzər turş proteazalar Mucor miehei və M.
pusillus göbələklərindən alınır.
Serin proteazalar qələvi mühitdə (pH=9,5-10,5) yüksək fəallıq göstərir və
spesifik olaraq aromatik amin turşuları (tirozin, fenilalanin, leysin) qalığını
parçalayırlar. Onlar Bacillus subtilis bakteriyası və Aspergillus cinsli
göbələklərdən alınır.
Dostları ilə paylaş: |