92
3.2.Azərbaycanın Xəzərin enerji ehtiyatlarının nəqli siyasəti və onun
perspektivləri.
Qədim tarixə, zəngin mədəniyyətə, tükənməz yeraltı və yerüstü təbii
sərvətlərə malik olan Azərbaycanı keçmiş dövrlərdən neft ölkəsi adlandırmışlar.
Tarix boyu yunanlar və romalılar, ərəblər və monqollar, ruslar və ya ingilislər
Azərbaycana yürüş edərkən ölkənin digər maddi və mənəvi sərvətləri ilə yanaşı
zəngin neft yataqları da onları özünə cəlb etmişdir. Birinci dünya müharibəsi
ə
rəfəsində yanacaq uğrunda gedən mübarizədə neftlə zəngin olan Azərbaycana
sahib olmaq istəyi hər iki hərbi qruplaşmanın – Antanta və Üçlər ttifaqının
planlarına daxil idi. XIX əsrin 90-cı illərindən başlayaraq Bakı Rusiya
imperiyasında istehsal edilən neftin 95%-ni, dünya neft hasilatının isə yarıya
qədərini – ildə təxminən 11 milyon ton neft istehsal edirdi. II Dünya müharibəsi
illərində isə, hərbi texnikanın 60-70, aviasiyanın isə 85-90 faizi Bakı nefti ilə
hərəkət edirdi [ 7, s. 661].
Azərbaycanda 1874-1899-cu illər ərzində 29 neft şirkəti təsis edimiş,
1923-1929-cu illər ərzində isə Xəzər dənizində 270-ə qədər neft quyusu
qazılmışdır. Bu müddət ərzində dənizin Azərbaycan hissəsindən 3.3 milyon tona
yaxın neft çıxarılmışdır. XX əsrin əvvələrində isə Azərbaycanda illik neft istehsalı
10 milyon tondan artıq olmaqla demək olar ki dünya üzrə göstəricinin yarısına
yaxın olmuşdu [11, s. 37]. 1991-ci ildə Azərbaycanın müstəqillik əldə etməsindən
sonra isə ölkənin enerji ehtiyatlarına olan maraq bir qədər də artdı.
Azərbaycanın zəngin enerji ehtiyatlarına malik olması səbəbindən
tutduğu mühüm geosiyasi mövqeni Z.Bjezinski bu cür dəyərləndirmişdir: “Qərb
bazarları ilə, Rusiyanın nəzarət etmədiyi ərazilərdən keçən neft kəmərləri vasitəsilə
birləşmiş müstəqil Azərbaycan, qabaqcıl və enerji tələb edən iqtisadiyyatları enerji
ehtiyatları ilə zəngin Orta Asiya republikaları ilə əlaqələndirmək üçün nəhəng
magistral sayılır” [ 3, s. 67].
Azərbaycan dövlətinin 1993-cü ildən bəri yürütdüyü xarici siyasətdə
region ölkələri, Avropa dövlətləri və ABŞ ilə hərtərəfli iqtisadi əlaqələr qurmaq,
93
xüsusən enerji sahəsində əməkdaşlığı inkişaf etdirmək prioritet istiqamət təşkil
edir. 1993-cü ilin oktyabrında Azərbaycan Respublikasının Prezidenti seçilən
Heydər Əliyev Azərbaycanın xarici siyasətinin təməl prinsiplərindən biri kimi
ölkəmizin milli maraqlarını və xarici dövlətlərin qarşılıqlı mənafelərini nəzərə
almaqla, Azərbaycanın neft ehtiyatlarına maraq göstərən hər bir ölkə ilə qarşılıqlı-
faydalı əməkdaşlığa hazır olduğunu bəyan etdi.
Əsas məqsəd ölkənin mövcud sərvətlərinə, o cümlədən zəngin neft və qaz
yataqlarına sahib olmaq, onlardan dövlətin möhkəmlənməsi, əhalinin həyat
şə
raitinin yaxşılaşması və ölkənin beynəlxalq mövqelərinin gücləndirilməsi
istiqamətində düzgün istifadə etmək idi. Azərbaycan Prezidenti respublikanın
zəngin karbohidrogen ehtiyatlarının mənimsənilməsinə daha çox ölkəni, xüsusən
Qərb dövlətlərini, ABŞ-ı, Yaponiyanı, regionda xüsusi rolu olan Rusiyanı, Türkiyə
və ranı cəlb etmək istəyirdi [ 7, s. 662].
SSR -nin süqutundan sonra ABŞ və qərbi Avropa dövlətlərinin ölkəmizin
enerji ehtiyatlarına marağının artmasından sonra Azərbaycan dövləti bu dövlətlərlə
karbohidrogen ehtiyatlarının hasilatı barədə çoxsaylı görüşlər keçirdi. Nəhayət, bu
danışıqlar 1994-cü ildə öz bəhrəsini verdi.
Belə ki, 1994-cü il sentyabrın 20-də Bakıda “Əsrin müqaviləsi” kimi tarixi
ad almış ilk neft müqaviləsi imzalandı. “Xəzər dənizinin Azərbaycan sektorunda
“Azəri”, “Çıraq” yataqlarının və “Günəşli” yatağının dərinlikdə yerləşən hissəsinin
birgə işlənməsi haqqında” sazişin imzalanması ilə Azərbaycanın neft sənayesi
tarixində tamamilə yeni bir era başlandı. Bu tarixi sənədin imzalanma mərasimində
7 ölkənin 11 neft şirkəti təmsil olunurdu. Müqaviləyə əsasən, ABŞ, Rusiya,
Türkiyə, Böyük Britaniya, Norveç və Səudiyyə Ərəbistanı dövlətlərinə məxsus
olan aparıcı neft şirkətləri yataqlardan 30 il müddətinə 511 milyon ton neft
çıxarmalı idilər. Layihənin ümumi investisiya qoyuluşu 10 milyard ABŞ dollarına
bərabər idi ki, onun da 7,4 milyardını Qərb şirkətləri qoymalı idilər. Sonradan
müqaviləyə Yaponiyanın “ toçu” və ABŞ-ın “Eksson” şirkətləri də qoşuldular [7,
s. 664 ].
94
“Əsrin müqaviləsi”nin imzalanmasından sonra dünyada əsas enerji
mənbələrinə nəzarət uğrunda mübarizənin kəskinləşməsi sözügedən müqavilə
çərçivəsində hasil olunacaq milyonlarla ton xam neftin hansı əsas marşrutla Qərb
bazarlarına nəql ediləcəyi məsələsini də başlıca mübarizə predmetinə çevirmişdi və
bununla əlaqədar irəli sürülən fərqli təklif və ideyalar layihənin iştirakçısı olan
dövlətlərin yalnız iqtisadi deyil, həm də təhlükəsizlik maraqlarından irəli gəlirdi
[29 ].
Əlbəttə, strateji neftin nəqlini rana etibar etməyən ABŞ və Avropa
dövlətləri, o cümlədən iqtisadi-siyasi maraqlarını, Azərbaycanla strateji müttəfiqlik
ə
laqələrini ön plana çəkən Türkiyə, nəhayət, təhlükəsiz kəmər istəyən Azərbaycan
Bakı-Tbilisi-Ceyhan məsələsini israrla ortaya qoyur, Rusiya və
ranı
sakitləşdirmək məqsədilə tədbirlər düşünülür. Bununla bərabər, 1997-ci il fevralın
16-da Bakıda Azərbaycan hökuməti, ABƏŞ-in rəhbəri və ARDNŞ ilə Rusiyanın
“Transneft” şirkəti arasında tərəflərin öhdəliklərini konkretləşdirən bir sıra sazişlər
imzalayır. O cümlədən, həmin sənədlər arasında “Azərbaycandan çıxarılacaq ilkin
neftin Rusiya ərazisi vasitəsilə nəqli haqqında” saziş və “Qarşılıqlı anlaşma
haqqında memorandum” da imzalanır. Bu razılaşmaya əsasən, Azərbaycan nefti
Bakıdan başlayaraq Çeçenistanın Qroznı şəhərindən keçib Rusiya ərazisi ilə Qara
dənizə tərəf uzanaraq Bakı-Mahaçqala-Qroznı xətti və Tengiz-Novorossiysk
marşrutu ilə birləşib Rusiyanın Novorossiysk limanına gedib çıxmalı idi. Lakin bu
hələ nəzərdə tutulan əsas işin başlanğıcı idi, əsas kəmər məsələsi isə hələ də açıq
qalırdı.
1997-ci il noyabrın 12-də Azərbaycanın paytaxtı Bakı şəhərində ilkin
Azərbaycan neftinin çıxarılması və nəqli münasibətilə təntənəli mərasim keçirildi.
Həmin gün Xəzər dənizinin təkindən dünya bazarlarına ilk Azərbaycan nefti
axıdılmağa başlandı. Bu, müstəqil Azərbaycan Respublikasının neft siyasətinin
mühüm qələbəsi idi. 1994-cü il sentyabrın 20-də imzalanmış və dünyada “Əsrin
müqaviləsi” kimi tanınan tarixi neft müqaviləsi öz bəhrəsini 3 il sonra, yəni, 1997-
ci il noyabrın 7-də verdi [7, s. 685 ].
Dostları ilə paylaş: |