99
rəm, nə üçün istədiyin
şeyi götürmədin? Səlimət belə cavab verir:
Səni qərara gəldi alıb aparsın ürək.
Məmməd Rahim məhəbbət məfhumunu yalnız aşiqlə-məşuq ara-
sında baş verən intim hisslərlə məhdudlaşdırmır. O, məhəbbət anla-
yışını daha geniş, daha ülvi mənada götürüb onu bir sıra yüksək
mənəvi keyfiyyətlərin məcmusu kimi dərk edir. Şairin lirik əsərlərinin
qəhrəmanı həyatın, canlı fəaliyyətin, qurub yaratmağın, həqiqi insan
və insanlığın vurğunu, gözəl idealların pərəstişkarı kimi çıxış edir.
Məhəbbət şairin lirik rübabında gəncləri, ümumiyyətlə, insanları xe-
yirli işlər görməyə çağıran, onların ürəklərini gözəl hisslərlə dolduran
bir mənəvi nemət kimi böyük məftunluqla tərənnüm olunur. Müəllifin
«Sahildə» adlı şeirində oxuyuruq:
Oğlan tutubdur qızın barmağının ucundan,
Buraxmayacaq əsla elə bil ovucundan.
Odlu baxışlarından ah nələr oxunurdu,
Məhəbbət ağ göyərçin, sevimli gözlər yuva,
Fərəhlə qanadlanıb gözdən-gozə qonurdu...
Kitabdakı «Azarla söhbət» və «Qara su» diqqəti xüsusilə cəlb edir.
Bu şeirlər hər şeydən əvvəl özünün səmimi deyilişi, şairin həyati
faktlara fəlsəfi münasibəti nöqteyi-nəzərindən maraqlı şeirlərdir.
Həmin əsərləri oxuyan kimi aydın olur ki, şair bu hissləri bilavasitə
yaşamış, ürəyinin bir parçasını misralarda əritmişdir. Şairin həssas-
lıqla təsvir etdiyi həyat eşqi bizi də həyəcanlandırır, gözəl hisslər
aşılayır. «Azarla söhbət» şeirinin bu misralarına diqqət yetirin:
Gündə bir xəstəlik kəsir yanımı;
Mən deyirəm ki, yox, Mələk xanımı
Tək qoyub dünyadan gedə bilmərəm.
Belə bir hərəkət edə bilmərəm.
Laləzar görməsəm Ceyrançölümü
Bu gözəl dünyadan köçən deyiləm.
Get xəbərdar elə cəllad ölümü
Hələ badəsini içən deyiləm.
Şairin arzu və istəkləri müqəddəs, həm də ölümdən güclüdür:
100
Həyat sevdasıyla çırpınır könlüm,
Nəkaradır azar, nəçidir ölüm...
Yaxud «Qara su» şeirini alaq. Şair öz əsərinə Zülalinin aşağıdakı
məşhur beytini təsadüfi epiqraf verməmişdir:
Qürbətdə, deyirdin ki, Zülali,
vətənim var–
Ensin gözünə qara su, Ağsu vətən
oldu.
Əsərdə həyat və ölüm, sağlamlıq və xəstəlik kimi anlayışlar qarşı-
laşdırılaraq, onların poetik mənası təsirli şəkildə açılır. Şair deyir ki,
qara su deyilən xəstəlik mənim gözümü tutsa, yenə də ona təslim
olmaram; çünki qəlbimi, varlığımı əbədi olaraq Vətənə, xalqa bağış-
lamışam; qoy xəstəlik bu məramımı yaxşı bilsin:
Kor olsam əlində qoy bilsin bunu
Könlümün gözüylə görəcəyəm mən.
Ona ömrüm boyu heç bir qara su,
Bir zülmət pərdəsi enməyəcəkdir.
Odlu məhəbbətim Vətənə, xalqa
Kor olsam da yenə sönməyəcəkdir...
Şairin «Qəm karvanı», «Ölüm», «Çəkmə haqqında ballada», «Qa-
dın paltarı haqqında ballada», «Usta Kərim», «Dördləmələr» və s.
şeirləri də gözəl əsərlərdir.
Kitabda bir silsilə təşkil edən «Ərəbistan» şeirləri də müvəffəqi-
yyətlidir. Şərq ölkələrinə səyahət zamanı alınan təəssüratın güclü
inikası olan bu şeirlərdə şairin başqa xalqlara dostluq münasibəti öz
bədii əksini tapmışdır. «Bağdad gecələri», «Ərəb qızı», «Mister Corca
müraciət», «Dörd kommunist», «Fatimənin taleyi», «Ərəb kəfən to-
xudu» və başqaları müəllifin ərəb xalqının həyatı ilə nə qədər ya-
xından maraqlandığını, onu öz xalqı qədər sevib poeziyamıza gətir-
diyini göstərən ən yaxşı sübutdur. Bu əsərlərdə oyanan, öz haqqını
tələb edən bir xalqın mübarizəsi, fəlsəfəsi beynəlmiləlçi bir şairin
rübabi poeziyasında layiqincə əks olunur. Şair qaragöz ərəb qızlarını
azəri gözəllərindən seçmir, onların hüsnünü eyni səmimiyyətlə
101
qələmə alır.
Kitabdakı şeirlərin bəzisi şairin əvvəlki nəşrlərindən bizə tanışdır.
Bu əsərlər barədə vaxtilə ədəbi tənqid tərəfindən müəyyən rəylər
söylənildiyi üçün onlardan yalnız müharibə illərində yazılanları
haqqında öz mülahizələrimizi demək istərdik.
Vətən müharibəsi şairin yaradıcılığına yeni səhifələr yazdı. Hələ
vətəndaş müharibəsi mövzusunda yaranan «Partizanın tüfəngi», «Sa-
hibin hanı?» kimi əsərlərində tərənnüm edilən qəhrəmanlıq motivləri
Böyük Vətən müharibəsi dövründə daha güclü səslənməyə başladı.
Həmin illərdə yazılan şeirlər yeni qüvvət kəsb etdi, müəllifin dili,
ifadələri daha aydın və sərrast olmağa başladı. «Urəyimi məşəl kimi
qaldıraram göylərə», «O yaran da sağalar», «Müqəddəs kədər»,«Vur!
Ölən faşistdir», «İkiqat cinayət», «Tək məzar», «Onu Don qucaqladı»
və s. əsərlər şairin Vətən müharibəsi dövründə yazdığı gözəl poetik
miniatürlərdir. Bu əsərlərin bəzilərində aşıb-daşan qəzəb, acı kinayə,
bəzilərində müqəddəs hüzn, şairanə dalğınlıq, Vətən məhəbbəti,
qələbəyə inam, insana ehtiram hissləri hakimdir.
Şair, şanlı döyüşçülərimizin qəhrəmanlığından ilham alaraq ye-
ni-yeni duyğular, poetik düşüncələr kəşf edir, azərbaycanlı oğlunun
düşmənə əyilmədiyindən, vəfalı qızlarımızın arxa cəbhədə namusla
işləyərək Vətənə etdikləri köməkdən yazır. O, düşmənə əsir düşmək-
dənsə Don çayının sakit burulğanında məhv olmağı üstün tutan azəri
balasının məğrur obrazını yaradır.M.Rahim sadəcə olaraq bu mərdanə
ölümü təsvirlə kifayətlənmir, həm də bu müqəddəs ölümdən doğan
əhval -ruhiyyəni realist qələmlə, ürək ağrısı ilə rəsm edir:
O böyük təbiətə,
O nakam məhəbbətə
Qan çilənmiş göy otlar,
Dərdli, qəmli buludlar,
Həzin baxan ulduz, ay,
Yar sovqatı kalağay
Dərin matəm saxladı.
Burada yarın verdiyi nişanə–kalağay şairin qələmi altında canlı
varlığa çevrilərək qəhrəmanın yasını saxlayır.
Şairin «Tək məzar» şeiri də müharibə mövzusunda yazılmış
muvəffəqiyyətli əsərlərdəndir. Müəllif, Vətən
müharibəsi döyüşlərin-
Dostları ilə paylaş: |